«مکانیسم ماشه» فعال شد! بار دیگر این ادبیات به صدر اخبار و تحلیل‌های سیاسی و اقتصادی بازگشته است.
«مکانیسم ماشه» فعال شد! بار دیگر این ادبیات به صدر اخبار و تحلیل‌های سیاسی و اقتصادی بازگشته است.
در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۵، شورای امنیت سازمان ملل متحد، با رد پیش‌نویس قطعنامه‌ای برای تعلیق دائمی تحریم‌ها، رسماً مکانیزم ماشه (اسنپ‌بک) را فعال کرد. این سازوکار، که بخشی از قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت و توافق برجام است، به کشورهای عضو اجازه می‌دهد بدون نیاز به رأی‌گیری مجدد، تحریم‌های تعلیق‌شده علیه ایران را بازگردانند.
به نظر می‌رسد با توجه به قطع برق شهرک‌های صنعتی در تابستان امسال که به چهار روز در هفته رسیده بود و همچنین تعلیق‌های پس از جنگ ۱۲ روزه و تبعاتی که بر تولید داشت، روند افت رشد اقتصاد در فصل بعد به صورت شدیدتری ادامه داشته باشد.
افرادی که مدعی هستند میشود بدون حل و فصل کردن سیاست بین‌المللی، اقتصاد ایران را به رونق انداخت، در توهمات واهی به سر می‌برند، زیرا تجربه ۴۰ ساله گذشته و نیز توسعه چین نشان داده که بدون حل این مشکل، رونق و توسعه اقتصادی امری محال است. مسیر توسعه و رونق اقتصادی ایران از پل سیاست می‌گذرد.
اقتصاد ایران در بهار ۱۴۰۴، پس از پنج سال رشد مثبت، بار دیگر به قلمرو منفی قدم گذاشت.
رئیس‌کل بانک مرکزی، در سی‌وپنجمین همایش بانکداری اسلامی گزارشی جامع از وضعیت شاخص‌های کلان اقتصادی ایران ارائه کرد.
افتتاحیه دومین همایش ملی ایران و سازمان همکاری اقتصادی (اکو) با حضور و سخنرانی وزیر امور خارجه، و سخنرانی رئیس مرکز مطالعات و دبیرکل اکو،در مرکز مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت خارجه امروز۲۵ شهریور ۱۴۰۴ برگزارشد.
زمانی که زیان‌سازی در شرکت‌های دولتی افزایش پیدا می‌کند و منابع عمومی کشور کاهشی میشود، هزینه‌های این معضل از جیب مردم پرداخت میشود که تاثیر مستقیمی بر اقتصاد کشور دارد و باعث گرانی کالا و کاهش سرمایه‌گذاری‌ها میشود. به‌طور کلی افزایش زیان‌سازی در کوچک‌ترین بخش دولتی نیز می‌تواند به طور مستقیم کلیت اقتصاد را تحت تاثیر قرار دهد و به نوعی اقتصاد را دگرگون و منفی سازد.
اقتصاد ایران، این غول خفته خاورمیانه، سال‌هاست که در باتلاق آزمون و خطا دست و پا می‌زند. از سیاست‌های ارزی پرنوسان گرفته تا یارانه‌های بی‌پایان و تحریم‌های خارجی، هر گام به جلو با دو گام عقب همراه بوده است.
اقتصاد ایران سال‌هاست که درگیر چالش‌های عمیق و ساختاری است که از تورم مزمن و بیکاری گرفته تا تحریم‌های بین‌المللی و ناترازی‌های انرژی را شامل میشود.