عدد پزشکان عمومی که مشخص نیست کجا هستند، خیلی فراتر از ۳۰ هزار پزشک است

محمد میرخانی، معاون اجتماعی و پارلمانی سازمان نظام پزشکی، در گفت‌وگو با خبرنگار  آوش درخصوص خبری که طی روزهای اخیر با این عنوان که "۳۰ هزار پزشک عمومی اصلا معلوم نیست کجا هستند" که از زبان عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، عنوان شد، گفت: این صحبت کلی است؛ اول از همه بگویند عدد ۳۰ هزار پزشکی که گفته شده معلوم نیست کجا هستند با چه تخمینی به دست آمده است؛ آیا آمار رسمی از وزارت بهداشت وجود دارد و یا آماری از طرف نظام پزشکی داده شده، همه اینها سوالاتی است که اکنون مطرح است.

او تصریح کرد: معتقدم شاید عدد پزشکانی که از این کار کنار گذاشته شدند بیش از ۳۰ هزار نفر باشد و این آمار می‌تواند انواع مهاجرت را در خود داشته باشد. خیلی از افراد با اینکه تحصیلات پزشکی دارند، به علل خاصی تمایل به اشتغال در حوزه پزشکی ندارند و این اتفاق دلیل هم دارد زیرا وضعیت اقتصادی نظام سلامت ما از بالا تا پایین مشکل دارد.

معاون اجتماعی و پارلمانی سازمان نظام پزشکی گفت: پزشک برای اینکه کار کند نیاز به یک مکان دارد، اگر این مکان شخصی باشد مطب و درمانگاه است و غیر از آن شامل بیمارستان و دیگر مراکز درمانی دولتی محسوب می‌شود. اگر هر پزشک بخواهد برای خودش مطب داشته باشد، هزینه‌های سرسام‌آوری داشته و انواع و اقسام عوارض را برای او در پی دارد؛ همه این موارد باعث می‌شود خیلی از پزشک‌ها به جز یک‌سری از پزشکان قدیمی که از قبل جای خودشان را دارند، تمایل به داشتن مطب اختصاصی نداشته باشند زیرا خیلی گران تمام می‌شود. 

پزشکان جوان تمایلی به ادامه این شغل ندارند

میرخانی اضافه کرد: ظرفیت‌های درمانگاهی و بیمارستانی هم از جمله مکان‌هایی هستند که مکان شخصی خود پزشک نیستند و درصدی با آنها کار می‌کنند و درآمدشان در این مورد به قدری کم است که برخی ترجیح می‌دهند وارد کار دیگری شوند. چند سالی است که پزشکان زیادی به این نتیجه رسیدند که با مهارت‌هایی که دارند می‌توانند، درآمد بهتری نسبت به انجام کار درمانی داشته باشند؛ کار درمان بُعد معنوی بسیار زیادی دارد که آن‌هم خدمت‌رسانی به مردم است اما به لحاظ مادی درآمد آن بسیار ضعیف است.

او تاکید کرد: وقتی شغل پزشکی بدون پشتوانه مالی پیشین برای اکثریت و به ویژه پزشکان جوان‌تر که در طی ۱۵ سال اخیر پزشک شده‌اند توجیه اقتصادی ندارد و باتوجه به عوارضی که مثل شب‌بیداری‌ها، فرسودگی شغلی و خطراتی که مثل خشونت برای پزشک وجود دارد و از طرفی هم فضای رسانه‌ای نادرستی که از سال‌ها پیش در صداوسیما تقویت شد، خیلی‌ها تمایل به اشتغال ندارند و مهاجرت می‌کنند.

 معاون اجتماعی و پارلمانی سازمان نظام پزشکی یادآور شد: خیلی از پزشکان هم در طول سالهای گذشته به لحاظ جغرافیایی مهاجرت کرده‌ و از کشور رفته‌اند؛ البته عدد این نوع از مهاجرت پزشکان به حدی نیست که بگوییم همه این ۳۰ هزار پزشکی که گفته شده معلوم نیست کجا هستند، از کشور مهاجرت کرده‌اند؛ خیلی از آن‌ها برای ادامه تحصیل و کار از ایران رفته‌اند؛ شرایط اجتماعی حاکم بر کشور می‌تواند عامل خروج پزشکان از این شغل را در شرایط اقتصادی نشان بدهد و البته این در سایر مشاغل هم وجود دارد و پزشکان استثناء نیستند.

او تصریح کرد: عدد ۳۰ هزار پزشک عمومی که اعلام شده مشخص نیست کجا هستند، به نظر من عدد تخمینی کمی است و   می‌‌تواند فراتر از این باشد. زمانی‌که مسئولان مربوطه با افتخار می‌گفتند، تعرفه‌های پزشکی را ۲ درصد و ۵ درصد افزایش دهیم، در صورتی که تعرفه شاید نزدیک به چند صد درصد نسبت به سایر افزایش‌ها عقب بود، باید فکر اینجا را هم می‌کردند. همین مسئله باعث شد که بیمارستان‌ها فرسوده شود و هم قدری تعرفه‌های پزشکی پایین بماند.حتی بخش دولتی هم اگر بودجه از بیرون به آن تزریق نشود، با درآمد پزشکی خود نمی‌تواند بیمارستان را مدیریت کند.

امنیت اقتصادی شغل پزشکی، امنیت درستی نیست!

میرخانی یادآور شد: به نظر می‌رسد کف و حداقل اداره یک ساختمان (با قابلیت تبدیل پول رهن و اجاره) از ماهی ۳۰ میلیون تومان شروع می‌شود و میانگین عدد بالاتری است و با وجود این اعداد، پزشک باید درآمدی داشته باشد که اجاره را تامین کند و تهیه فضای فیزیکی و تجهیزات داخل مطب به تنهایی یکی از عواملی است که اجازه دایرکردن مطب را به خیلی از پزشکان نمی‌دهد.

معاون اجتماعی و پارلمانی سازمان نظام پزشکی افزود: به عبارتی تعرفه‌های پایین و دستمزدهای ناچیز پزشکی از جمله عوامل روی آوردن پزشکان به مشاغل دیگر و خروج کلی آن‌ها از این شغل است.

او در پاسخ به اینکه گفته می‌شود پزشکان عمومی به امور زیبایی می‌پردازند، گفت:  در حال حاضر امور زیبایی در جامعه طرفداران زیادی دارد و این باعث می‌شود که کار به چنین جاهایی برسد.