وعده‌ای که محقق نشد
در حالی که در دوره کیومرث هاشمی به فدراسیون ژیمناستیک وعده اهدای زمین برای ساخت کمپ ورزشی داده شده بود اما این موضوع به فراموشی سپرده شد.
به گزارش سرویس ورزشی آوش، ژیمناستیک ورزش پرطرفدار جهان و پرمدال المپیک به رغم سرمایه‌گذاری عظیم کشورهای آسیایی، در ایران با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند به طوری که ورزشکاران این رشته برای اعزام به مسابقات برون‌مرزی در مصاف با حریفان غنی خود، مجبورند در سالن‌هایی با امکانات غیراستاندارد تمرین کنند.
به رغم همه کمبودهایی که ژیمناستیک ایران در امکانات و سالن‌های خود دارد، این رشته از سال ۹۷ موفقیت‌های زیادی در رقابت‌های برون‌مرزی کسب کرده ولی فرسودگی امکانات در سالن‌های تمرین معضلی است که از زمان رؤسای اسبق فدراسیون ژیمناستیک (جعفر درویش‌زاده و شروین اسبقیان) وجود داشته و موضوع جدیدی نیست.
هر چند بعد از اولین مدال بازی‌های آسیایی هانگژو و کسب سهمیه المپیک پاریس در ژیمناستیک ایران که در دوره مدیریت اینچه‌درگاهی رقم خورد، شاید تا حدودی نگاه‌ها به ورزش ژیمناستیک تغییر کرده اما همچنان کمبود امکانات و نداشتن سالن‌های مجهز درد این رشته مادر است.
البته به گفته زهرا اینچه‌درگاهی، رئیس فدراسیون ژیمناستیک، برخی امکانات و تجهیزات رشته ژیمناستیک بعد از المپیک پاریس با کمک وزارت نفت در حال آماده شدن است اما قطعاً برای رشته مادری همچون ژیمناستیک کافی نیست.
در دوران کیومرث هاشمی در وزارت ورزش و جوانان، وزیر ورزش وقت قول اهدای زمین در ورزشگاه آزادی به فدراسیون ژیمناستیک را داده بود تا این فدراسیون کمپ بسازد و ورزشکاران این رشته بتوانند در آنجا تمرینات خود را پیگیری کنند.
اما از آن زمان به بعد این وعده به فراموشی سپرده شد و در دوران احمد دنیامالی در وزارت ورزش پیگیری این موضوع به سرانجام نرسیده است. حالا این روزها نگاه‌ها به سمت وزارت ورزش و جوانان است؛ دنیامالی چند ماهی است مسند وزارت ورزش را در اختیار گرفته و اهالی ورزش انتظار دارند تا او بیشتر از گذشته به فکر ورزش‌های پایه همچون ژیمناستیک باشد.
درد ژیمناستیک درد امروز و دیروز نیست و نیاز است در سایه حمایت و توجه از سوی مسئولان این مشکلات به حداقل برسد، در حال حاضر حتی یک پیست استاندارد در حد مسابقات بین‌المللی که ملی‌پوشان بتوانند در آن تمرینات خود را پیگیری کنند، موجود نیست و این بیشتر از همیشه ژیمناستیک ایران را با مشکلات زیاد روبه‌رو می‌کند.
کمتر از دو سال دیگر بازی‌های آسیایی ناگویا برگزار می‌شود و مسئولان ورزش اگر همچنان دل به مدال‌آوری ژیمناستیک ایران بستند باید برای امکانات و شرایط این رشته فکری کنند؛ قطعاً نمی‌توان از ورزشکارانی که از حداقل‌ها محروم هستند انتظار نتیجه حداکثری داشت.
