خشونت قانونی و فرهنگی علیه زنان
تحریریه آوش/ خشونت علیه زنان جهانی و گسترده است و شامل خشونت فیزیکی، جنسی، روانی، محدودیت قانونی و فرهنگی، کودک‌همسری و خشونت مدرن سایبری می‌شود.
خشونت علیه زنان ابعاد گسترده‌ای دارد که حتی با وجود منابعی برای آگاه‌سازی، تعیین مرزهای اخلاقی یا حتی کم‌رنگ کردن شکاف جنسیتی به قصد برابری. هنوز سالیانی زیاد زمان نیاز است که این خشونت ریشه‌کن شود و اغلب به علت جامعه سنتی و نابرابر و قوانین اصلاح نشده رخ می‌دهد.
طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، از هر سه زن جهان یک زن در طول زندگی خود خشونت فیزیکی یا جنسی را تجربه کرده است. این یعنی حدود ۸۴۰ میلیون زن.
خشونت علیه زنان محدود به کشور یا فرهنگ خاص نیست. در ایران هم به گزارش پزشک قانونی سالانه 60 تا 80 هزار زن، همسرآزاری جسمی را گزارش می‌کنند.
طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، یک‌سوم زنان جهان خشونت فیزیکی را تجربه کرده‌اند.
این خشونت شامل کتک زدن، محدود کردن آزادی و در شدیدترین حالت قتل ناموسی می‌شود.
گزارش دفتر مبارزه با جرم سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که 88 هزار زن و دختر در جهان به قتل رسیده‌اند؛ ۵۵ درصد توسط شریک زندگی یا خانواده.
به گزارش فعالان حقوق بشر، در ایران، حداقل ۱۱۰ زن در سال گذشته به قتل رسیده‌اند. قتل به بهانه آبرو و غیرت، تصور کردن زن به عنوان یک شی نه یک انسان منجر به خشونت خانگی و فرهنگی شده و می‌تواند به مرگ آنها منجر شود.
طبق گزارش سازمان ملل متحد، ۲۶۳ میلیون زن حداقل یک بار آزار جنسی دیده‌اند. خشونت جنسی تنها تجاوز نیست بلکه شامل رابطه اجباری حتی در ازدواج، لمس بدون رضایت و ارسال پیام یا تصاویر جنسی می‌شود.
طبق گزارش‌های جهانی و تحقیقات منتشرشده توسط سازمان غیرانتفاعی و بین‌المللی مقابله با آزار خیابانی، آمارها نشان می‌دهند که در بسیاری از کشورها، بیش از ۷۰ تا ۹۰ درصد از زنان در طول زندگی خود، دست‌کم یک نوع از مزاحمت خیابانی از متلک و خیره شدن تا تعقیب و لمس ناخواسته را تجربه کرده‌اند.
بعضی از خشونت‌ها به علت قوانین نادرست رخ می‌دهد مثلا محدود کردن درآمد، جلوگیری از تحصیل و شاغل بودن یا حتی سفر خارجی. همین چیزها منجر به وابسته نگه داشتن زنان می‌شود که خود، حق خشونت را به فرد کنترل‌کننده می‌دهد. تمکین اجباری، ازدواج با امضای پدر و قوانین دشوار برای اثبات تجاوز، از دیگر دلایلی هستند که آنها را در چرخه خشونت نگه می‌دارد. این محدودیت‌ها، خشونت قانونی را نهادینه می‌کنند و زنان را در برابر دیگر خشونت‌ها آسیب‌پذیر می‌کنند.
طبق گزارش سازمان عفو بین‌الملل، میلیون‌ها زن مورد حمله سایبری، تهدید آنلاین و انتشار تصاویر جنسی بدون رضایت قرار گرفته‌اند.این خشونت مدرن، امنیت زنان را تهدید می‌کند.
طبق گزارش یونیسف، حدود ۶۵۰ میلیون زن که امروز زنده‌اند، در کودکی ازدواج کرده‌اند. در ایران هم طبق آمار سازمان ثبت احوال نزدیک ۳۰ هزار دختر زیر ۱۵ سال ازدواج رسمی کرده‌اند.
کودک‌همسری دختران را پیش از بلوغ جسمی و فکری وارد زندگی زناشویی می‌کند و خطر خشونت‌های فیزیکی، جنسی و روانی را افزایش می‌دهد.
خشونت علیه زنان یک چرخه تلخ است: خشونت آغاز می‌شود، قربانی سرزنش می‌شود، سکوت می‌کند و خشونت تکرار می‌شود.
ترس از آبرو، عواقب قانونی و فشار فرهنگی، مانع گزارش خشونت می‌شود.
سازمان‌های جهانی بهداشت تائید می‌کنند که در بسیاری از جوامع سنتی، تا ۶۰ درصد از زنان به دلیل نفوذ فرهنگ مردسالارانه، انواع خشونت چه فیزیکی چه غیرفیزیکی را تشخیص نمی‌دهند و حتی آن را در شرایطی قابل قبول یا توجیه‌پذیر می‌دانند. این پدیده، که «زن‌ستیزی درونی‌شده» نام دارد، باعث می‌شود خود زنان، رفتارهای تبعیض‌آمیز یا محدودکننده را به‌عنوان قوانین خانواده پذیرفته و در برابر آن سکوت کنند.
جهان و ایران هنوز امنیت پایه‌ای برای زنان فراهم نکرده‌اند. برای تغییر، قوانین باید بازبینی شوند، حمایت اجتماعی از قربانیان جدی‌تر شود که برای رسیدن به این منظور، ثبت و دیده شدن خشونت مهم‌ترین ابزار مقابله است.
