گفت وگو با نمایندگان درباره مواجهه تندرو های مجلس با ائمه جمعه
انتقاد به ائمه جمعه موضوع تازهای نیست و در ادوار مختلف از سوی چهرههای گوناگون به میان آمده است؛ اما طی دهههای اخیر شاهد آن بودیم، غالب منتقدان به سخنان ائمه جمعه، چهرههای سیاسی بودند که از هسته سخت قدرت فاصله داشتند؛ یا آنها که به نظرشان سخنان تند ائمه جمعه بر آتش دوقطبیسازی میدمد.

روزنامه هم میهن در گزارشی نوشت:
«نماز جمعه به چه درد میخورد؟ این واقعاً سوال من هم هست.» این بخشی از صحبتهای امیرحسین ثابتی است که در انتقاد به ائمه جمعه گفته است. او در بخش دیگر این سخنانش تاکید کرده است: «ما پشت ائمهجمعه آقای علیاکبری، صدیقی و ابوترابی نماز خواندیم. شما این همه نطقهای خوب داشتید و علیه استکبار خارجی فریاد زدید. دست شما درد نکند. خدا وکیلی در خلوت خود یکبار فکر کنید، یکبار نباید علیه استکبار داخلی و ترامپهای داخلی فریاد بزنید. همان مردم مستضعفی که پای خطبهها مینشینند و با شور مرگ بر غارتگر بیتالمال میگویند، همانهایی هستند که سیستم بانکی بارها پدر آنها را در آورده است؟ نمیشود به جنگ استکبار خارجی رفت ولی امتداد فساد داخلی آن را ندید.»
اما انتقاد این نماینده جوان به همینجا ختم نشد و او به خطبههای احمد خاتمی در نمازجمعه تهران تاخته و در مخلص کلامش نوشت: «این مدل نمازجمعهها دیگر حتی انقلابیها و قشر مذهبی جامعه را نیز راضی نمیکند، چه برسد به عموم مردم و راز این مسئله که چرا نمازجمعههای اول انقلاب با آن جمعیتهای میلیونی به جمعیت چند هزار نفره امروز رسیده را باید در همین مسئله جستوجو کرد.» انتقاد به ائمه جمعه موضوع تازهای نیست و در ادوار مختلف از سوی چهرههای گوناگون به میان آمده است؛ اما طی دهههای اخیر شاهد آن بودیم، غالب منتقدان به سخنان ائمه جمعه، چهرههای سیاسی بودند که از هسته سخت قدرت فاصله داشتند؛ یا آنها که به نظرشان سخنان تند ائمه جمعه بر آتش دوقطبیسازی میدمد. نمونه این انتقادات سخنان احمد زیدآبادی است که در دیماه سال گذشته به «اغتشاش کلامی و مفهومی برخی ائمه جمعه که مخاطب را سردرگم و کلافه میکند» اشاره میکند یا برخی انتقادات که مثلاً از تفاوت تصمیمگیری در دولت و... درباره موضوعی خاص با اظهارات این خطیبان سخن گفته است.
به عبارتی کمتر شاهد آن بودیم که همطیفان و جریان سیاسی نزدیک به ائمه جمعه که معمولاً بخشی از اصولگرایان هستند به نقد آنها بپردازند. در این بین نمایندگان مجلس نیز در ادوار مختلف کمتر تقابل و نقدی با ائمه جمعه داشتند؛ اما گاهی به شکل موردی و آنجا که ائمه جمعه به اظهارنظر درباره آنها پرداختهاند، دست به انتقاد زدند. مثلاً در مجلس دهم، 13 مرداد 1397 حشمتالله فلاحتپیشه، رئیس وقت کمیسیون امنیت ملی مجلس در توئیتی نوشت: «متاسفم به حال آن آخوندی که صحبتهایش علیه نمایندگان مصداق انحطاط اخلاقی است. نفهمیده سخن گفتن بلای جان ایران امروز است.»
این سخنان تند در مقابل اقدام مجتبی روحانی، امام جمعه بابل بود که در خطبههای نماز جمعه گفته بود: «برخی نمایندگان روز، نامهای را امضا میکنند و شب امضاها را پس میگیرند. لعنت خدا بر نمایندهای که از امضا و موقعیت خود در حال کاسبکاری است.»یا مثلاً بهمن سال 97 هم محمدجواد کولیوند، نماینده کرج به عملکرد امام جمعه کرج انتقاد کرد و او را مسبب برهم خوردن سخنرانی علی لاریجانی، رئیس وقت مجلس دانست: «روز جمعه شاهد یک حرکت از قبل طراحیشده در نماز جمعه شهر کرج بودیم طوماری را در معرض امضای نمازگزاران قرار دادند که رئیس مجلس شورای اسلامی که به عنوان سخنران ۲۲ بهمنماه شهر کرج از سوی شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی کشور تعیین شده بود به شهر کرج نیایند.
تهاجم و تخریب چهرههای مؤثر نظام از برنامههای انگلیسی و خواست و اراده دشمن است. ما تجربههای تلخ دهه اول انقلاب را فراموش نکردهایم. نباید در میدان دشمن بازی کرد. دکتر لاریجانی از شخصیتهای مفید و مؤثر نظام است که دشمنان نظام برای از صحنه خارج کردن ایشان طراحی دقیقی دارند.» یا مثلاً در مجلس یازدهم شاهد آن بودیم که 9 بهمن 1401 سیدمرتضی حسینی، نماینده میانه به سخنان امام جمعه میانه تاخته و از اینکه او نمایندگان را متهم به گرفتن رشوه کرده بود، گلایه کرد و در پایان تاکید کرد: «بعضاً برخی از ائمه جمعه در شهرستانها دخالتهایی غیرسازنده و غیرکارشناسی در مسائل داشته که نهتنها به حل مشکل کمک نمیکنند بلکه بر مشکلات میافزایند.» و یا در مجلس دوازدهم 18 دی سال گذشته (1403) نیز ابراهیم عزیزی، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در واکنش به این ادعای علمالهدی که نفوذ و جاسوس از داخل صورت میگیرد و مجلس برای این کار مناسب است، گفت: «موضوع نفوذ مدتها مورد تأکید رهبری است و این موضوع همیشه برای جمهوری اسلامی دارای اهمیت بوده که با شبکههایی که به دنبال نفوذ در لایههای مختلف هستند، برخورد شود.»
اما اعتراض از سوی جریان همسو با ائمه جمعه در مجلس آن هم در پی موضوعاتی که مستقیم به نمایندگان مربوط نمیشود، از اتفاقات کمسابقهای است که در مجلس دوازدهم شاهد آن هستیم که شاید هشدار آن باشد که جریان تندرو اصولگرا در حال عبور از سخنوران و سخنرانانشان هستند و شاید مجلس حداقلی تریبونی برای همین جریان شود.