رانندگان تاکسیهای اینترنتی، آشکارترین کارگران پنهان
رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران نسبت به وضعیت معیشتی میلیونها ایرانی که برای تأمین نان شب خود به پلتفرمهای حمل و نقل اینترنتی پناه آوردهاند، هشدار داد.
سمیه گلپور، رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران در مورد اشتغال در پلتفرمهای حمل و نقل شهری مانند اسنپ و تپسی میگوید: « ما شاهد افزایش مهاجرت از مشاغل رسمی به این پلترفرمها هستیم. شاغلین ما از مشاغل رسمی یعنی مشاغلی که حداقل حمایتهای اجتماعی مثل بیمه و حداقل حقوق مصوب شورای عالی کار را دارند به سمت مشاغل غیررسمی روی میآورند. یکی از دلایل اصلی این است که حداقل حقوق و دستمزد در ایران بسیار پایینتر از نرخ تورم و سبد معیشت زندگی مردم است. لذا میبینیم که مردم ما برای تأمین معاش خود، چه به عنوان شغل اصلی و چه در بسیاری از موارد به عنوان شغل دوم و سوم به تاکسیرانی اینترنتی روی میآورند.»
او با اشاره به بر زمین ماندن ابلاغ سیاستهای کلی تأمین اجتماعی توسط مقام معظم رهبری در سال ۱۴۰۱ که بر برخورداری همه آحاد مردم از تأمین اجتماعی تأکید داشتند، بیان میکند: « ما شاهدیم که میلیونها نفر در پلتفرمهایی مثل اسنپ کار میکنند، اما متأسفانه از حداقل حمایت اجتماعی، یعنی داشتن بیمه، محروماند. صاحبان این پلتفرمها و ناظرین این حوزه متأسفانه تا کنون این مسئله را حل نکردهاند.»
رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران درباره شرایط کار رانندگان تاکسیهای اینترنتی میگوید: «این افراد در کارگاههای زیرزمینی مشغول نیستند، بلکه آنها عیانترین کارگرانی هستند که در سطح شهرهای مختلف مشغول کارند. لذا هیچ مسئولی نمیتواند بگوید که آنها را نمیبیند. در دنیا اگر پلتفرمی مثل اوبر را ببینیم، آنها نه تنها رانندگان خود را بیمه میکنند، بلکه آنها را کارگر خود میدانند و همان قوانین و تسهیلاتی را برایشان اجرا میکنند که برای سایر کارگران خود اجرا میکنند.»
رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران معتقد است: « رانندگان تاکسیهای اینترنتی در بدترین شرایط شهری از قبیل ترافیکها، آلودگی هوا و مسائلی مثل تأمین سوخت و بنزین کار میکنند که هزینه آن برایشان بالا است. هزینههای بالای خرید تجهیزات مصرفی ماشین، استفاده از وسایل شخصی که هیچ جبرانی برایش صورت نمیگیرد، یعنی عملا با سرمایه زندگی خود کار میکنند و شرایط فیزیکی که ساعتها به صورت غیر استاندارد باید کار کنند و مسافرکشی کنند، همه اینها شرایط سختی را ایجاد کرده است. افرادی که دولت برای کسب مدارج بالای علمی آنها هزینه کرده، باز هم به دلیل پایین بودن دستمزد یا نبود کار مناسب، مجبورند به این پلتفرمها روی بیاورند. تمام این موارد شهادت میدهد که در این حوزه با وجود قریب به ۱۰ سال و یا بیشتر فعالیت، نظارت ضعیفی وجود داشته است.»
گلپور با بیان اینکه جای تعجب است که چرا یک کارفرما در این پلتفرمها باید به این شکل واضح، حق مسلم و حداقل حمایتهای اجتماعی را از این افراد بگیرد، میگوید: «جالبتر اینکه در همین تابستان امسال، وقتی این قضیه به صحن علنی مجلس میرود به شکلی کاملا نامعلوم، حداقل برای ما فعالین کارگری، از صحن علنی خارج میشود. چه مصلحتی باعث این تأخیر در رسیدگی شده است؟ پایمال شدن حقوق میلیونها نفر که با عرق جبین کار میکنند، چیزی جز نماد دیده نشدن قشر بزرگی از مردم نیست. ما از مجلس محترم شورای اسلامی تقاضا داریم که ورود جدی و تخصصی داشته باشد و حق کسانی را که به آنها رأی دادهاند، نجات دهد و از پایمال شدن بیش از حد حقوق این عزیزان جلوگیری کند.»