شواهد متعددی پس از جنگ ۱۲ روزه در سال ۲۰۲۵ نشاندهنده آغاز و تداوم مذاکرات غیرمستقیم بین ایران و ایالات متحده است که با هدف کاهش تنشها، بهویژه در زمینه پرونده هستهای ایران و رفع تحریمها، شکل گرفته است.
شواهد متعددی پس از جنگ ۱۲ روزه در سال ۲۰۲۵ نشاندهنده آغاز و تداوم مذاکرات غیرمستقیم بین ایران و ایالات متحده است که با هدف کاهش تنشها، بهویژه در زمینه پرونده هستهای ایران و رفع تحریمها، شکل گرفته است.
سخنگوی وزارت امور خارجه، روز دوشنبه در کنفرانس خبری خود اعلام کرد که بهزودی دور جدیدی از گفتوگوها با آژانس بینالمللی انرژی اتمی آغاز خواهد شد.
در دهههای گذشته، روابط ایران و آمریکا به مانند طنابی گرهخورده از تنش، بیاعتمادی و گاه امید به بهبود بوده است. با این حال، در شرایط کنونی، شواهد و تحلیلها نشان میدهند که احتمال دستیابی به توافقی دیپلماتیک میان این دو کشور، حتی با وجود موانع بسیار، به مراتب از وقوع یک درگیری نظامی پیشی میگیرد. این احتمال نه از سر خوشبینی، بلکه بر اساس واقعیتهای سیاسی، اقتصادی و استراتژیک موجود شکل گرفته است که هر دو طرف را به سمت میز مذاکره هدایت میکند، نه میدان نبرد.
بهرغم گمانهزنیهای متعدد درباره احتمال انتقال پرونده هستهای ایران از وزارت امور خارجه به شورای عالی امنیت ملی بعد از انتصاب علی لاریجانی به دبیری این شورا، اما عباس عراقچی، وزیر امور خارجه این احتمال را رد کرده و گفته است که برنامهای در این رابطه در دستور کار نیست.
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی با اشاره به ریشه مخالفتها با مذاکره گفت که سالهاست دوزاری مخالفان مذاکره کج است.
مجید تختروانچی، معاون سیاسی وزارت خارجه ایران، در جدیدترین اظهارات خود بار دیگر از آمادگی تهران برای پذیرش محدودیتهای موقت در برنامه هستهای در صورت لغو تحریمها سخن گفت، اما همزمان بر نپذیرفتن توقف غنیسازی اورانیوم تأکید کرد؛ موضعی که تداوم بنبست مذاکرات هستهای میان تهران و واشنگتن را رقم زده است.
معاون سیاسی وزیر امور خارجه گفت: این یک واقعیت است که ایران رابطه خوبی با ژاپن دارد و این کشور هم آشکارا رابطه خوبی با آمریکا دارد، اما موضوع میانجیگری ژاپن در مذاکرات ایران و آمریکا تاکنون در گفتو گوهای ما با ژاپن مطرح نشده است.
رسانههای عبری از سفر هیئت حماس به مصر و قطر با میانجیگری ترکیه خبر دادند؛ اقدامی که میتواند توقف مذاکرات غزه را پایان دهد.
تحلیل رفتار متقابل نشان میدهد گفتگوهای بینالمللی تنها فنی و دیپلماتیک نیستند بلکه به شدت تحت تاثیر روان و شخصیت افراد هستند.اما اگر دو طرف هر دو حالت کودک پرخاشگر یا والد تنبیهکننده باشند، نتیجه آن اغلب بحران، تحریم، یا جنگ روانی خواهد بود.
رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس گفت که برخی مذاکره را به معنای عقبنشینی تلقی میکنند، در حالی که این نگاه نادرست است.