سرخابی‌ها روی دو جاده متفاوت تا داربی
با تغییر برنامه مسابقات جام حذفی، مسیر پرسپولیس و استقلال تا روز داربی به شکلی کم‌سابقه متفاوت شده است؛
تفاوتی که حالا پرسش مهمی را پیش روی فوتبال ایران قرار داده: این تقویم نابرابر، کفه ترازو را به سود اوسمار سنگین می‌کند یا به ضرر ریکاردو؟
پرسپولیس؛ یک بازی در ۲۷ روز
لغو دیدار پرسپولیس و تراکتور در مرحله یک‌شانزدهم جام حذفی، برنامه تیم اوسمار ویرا را دگرگون کرد. سرخ‌پوشان پس از پیروزی ۳-۰ برابر استقلال خوزستان در ۱۶ آبان، تنها یک مسابقه تا پیش از داربی خواهند داشت: دیدار هفتم آذر مقابل شمس‌آذر.
این وقفه طولانی، پرسپولیس را به تیمی تبدیل کرده که با کمترین ریسک مصدومیت اما بالاترین احتمال افت ریتم مسابقه وارد داربی می‌شود؛ شرایطی که می‌تواند هم فرصت باشد و هم تهدید. اوسمار در این مدت فرصت کافی برای ترمیم تاکتیکی دارد، اما نبود بازی رسمی باعث می‌شود شناخت او از شرایط مسابقه‌ای بازیکنان کامل نباشد.
استقلال؛ سه تورنمنت در مسیر یک مسابقه
در سمت مقابل، استقلال سا پینتو یک برنامه فشرده و سنگین را پیش‌رو دارد. آبی‌ها پس از دیدار با الوحدات، تا پیش از داربی باید در سه رقابت مختلف بجنگند:
پادیاب در جام حذفی، الوصل در آسیا و فولاد در لیگ برتر.
استقلال در فاصله ۱۵ روز، چهار مسابقه مهم برگزار می‌کند؛ فشاری که خطر مصدومیت، خستگی سفرهای آسیایی و ریسک محرومیت را برای تیم ریکاردو افزایش داده است. با این حال آبی‌ها، برخلاف پرسپولیس، با ریتم بالای مسابقه وارد داربی می‌شوند؛ عاملی که می‌تواند در دقایق ابتدایی بازی تعیین‌کننده باشد.
داربی در تقاطع دو منطق
داربی ۱۴ آذر در شرایطی برگزار خواهد شد که دو تیم با دو منطق متفاوت وارد زمین می‌شوند: آرامش و استراحت بلندمدت پرسپولیس در برابر فشار و مسابقه‌پذیری استقلال. اینکه کدام‌یک در زمین برتری ایجاد خواهد کرد، بستگی به کیفیت ریکاوری، چینش تاکتیکی مربیان و البته مدیریت احساسی بازیکنان در یک بازی همیشه متفاوت دارد. حالا پرسش اصلی این است: در شرایطی که تقویم مسابقات عملاً دو مسیر متفاوت پیش‌روی سرخابی‌ها قرار داده، کدام تیم از این نابرابری سود خواهد برد؟
پرسپولیسِ سرحال یا استقلالِ آماده مسابقه؟
