پرسپولیس و آزمونِ اخلاق حرفه‌ای در ماجرای هاشمیان
جدایی وحید هاشمیان از پرسپولیس، فقط یک تغییر روی نیمکت نبود؛ بلکه آئینه‌ای بود از نوع رفتار مدیران باشگاه با یکی از محترم‌ترین چهره‌های فوتبال ایران.
مردی که در همه سال‌های فعالیتش، چه در دوران بازیگری و چه در عرصه مربیگری، با متانت، ادب و حرفه‌ای‌گری شناخته می‌شد، اما در نهایت قربانی همان خصلت‌ها شد. مدیران پرسپولیس به‌جای آن‌که با احترام و شفافیت با هاشمیان وارد گفت‌وگو شوند، مسیر فشار غیرمستقیم را انتخاب کردند. دادن یک سمت تشریفاتی به مربی‌ای با سابقه بین‌المللی، چیزی جز یک شوخی تلخ نبود.
آنها تمام تلاش‌شان را کردند تا وحید را به استعفا متقاعد کنند تا نیازی به پرداخت خسارت سنگین نداشته باشند؛ اما در نهایت، کار به جایی رسید که نه‌تنها با بیانیه‌ای یک‌طرفه از قطع همکاری خبر دادند، بلکه حالا باید حدود ۴۰ میلیارد تومان از بیت‌المال را به‌عنوان خسارت پرداخت کنند و در عین حال، هزینه‌های نجومی برای جذب اوسمار ویرا و کادر جدیدش هم روی دوش باشگاه بیفتد.
این تصمیم، اگرچه در ظاهر فنی و مدیریتی توجیه شد، اما در باطن، بیش از آن‌که نشانی از توسعه و آینده‌نگری باشد، بوی بی‌احترامی و سوء‌استفاده از نجابت یک چهره مؤدب و شریف یک چهره مقبول ورزش کشورمان را می‌دهد. پرسپولیس، باشگاهی است که همیشه بر پایه احترام و رفاقت ساخته شده؛ اما در این ماجرا، اخلاق حرفه‌ای جایی در تصمیمات نداشت. شاید وقت آن رسیده باشد که مدیران فوتبال ایران یاد بگیرند: اخلاق، هزینه نیست؛ سرمایه است.
