EN
به روز شده در
کد خبر: ۳۴۱۷۴

پیوند شعر و موسیقی راوی بخشی از تاریخ هنر ایران است

حاضران در نشست ادبی «از: من به: تو» با گرامیداشت یاد و خاطره‌ی هوشنگ ابتهاج، بر ناگسستنی بودن پیوند شعر و موسیقی تاکید کردند.

پیوند شعر و موسیقی راوی بخشی از تاریخ هنر ایران است

نشست ادبی «از: من به: تو» با دبیری بنفشه غفوری (هرا) و با همکاری مؤسسات هنری «هنر گام زمان» و «خورشید راگا» و انجمن «زروان»، موزه موسیقی، پیمان خازنی آهنگساز و شروین وکیلی جامعه‌شناس و با حضور جمعی از چهره‌های عرصه ادبیات، نقد و روان‌شناسی در تالار موزه موسیقی تهران برگزار شد. 

در این رویداد، امید صباغ‌نو (شاعر و ترانه سرای نامدار)، محمود توسلیان (نویسنده و منتقد هنری)، آلاله وزیری (روانشناس) و سالار خادمی (شاعر و منتقد ادبی)، به گفت‌وگو و تبادل دیدگاه پیرامون جنبه‌های گوناگون ادبیات معاصر، ارتباط آن با روان‌شناسی و جایگاه نقد در فضای فرهنگی امروز پرداختند. 

همچنین، این نشست با اجرای زنده موسیقی توسط گروه باشا به آهنگسازی پیمان خازنی همراه بود. 

محمود توسلیان – نویسنده و منتقد هنری – با اشاره به جایگاه ویژه دوره قاجار در تاریخ موسیقی ایران، از پیوند شعر و موسیقی در این دوره گفت. 

او خاطرنشان کرد: در این دوره، تعامل میان شعر و موسیقی نه صرفاً به‌عنوان یک همراهی هنری، بلکه به‌مثابه پیوندی مبارک شکل گرفت که از دل فرهنگ و ذوق ایرانی زاده شد و به مرور، جایگاه خود را در هنر ملی تثبیت کرد. 

توسلیان افزود: این هم‌نشینی اصیل و عاطفی، نسل‌به‌نسل تا روزگار معاصر امتداد یافته است، تا جایی که امروز به‌عنوان گنجینه‌ای گران‌بها و الهام‌بخش، پیش‌روی نسل جوان قرار دارد. 

به باور او، این میراث مشترک، نه تنها روایتگر بخشی از تاریخ هنر ایران است، بلکه راهی است برای بازشناسی هویت فرهنگی و پیوند دوباره نسل امروز با ریشه‌های اصیل خود. 

امیدصباغ نو – شاعر و ترانه سرا- با اشاره به پیوند ناگسستنی شعر و موسیقی در اعصار مختلف و جایگاه موسیقی‌های باکلام امروز، به بیان تمایزهای ترانه و تصنیف و ضرورت پایبندی به تعاریف هنری این دو قالب پرداخت و گفت: هر شعری که به زبان محاوره سروده شود، الزاماً «ترانه» نیست. ترانه زمانی معنا می‌یابد که از قواعد موسیقایی پیروی کند و بر بستر ملودی جان بگیرد؛ آنگاه است که می‌تواند با جان و روان شنونده درآمیزد و او را به وجد آورد و در ادامه چند سروده‌ی خود را با حضار به اشتراک گذاشت. 

آلاله وزیری روانشناس و فعال حوزه روان کاوی هنر نیز در این نشست درباره اثرات موسیقی در سلامت روان، تاریخچه درمان اختلالات روانشناختی با موسیقی در ایران باستان و دوره اسلامی، مکانیزم‌های روانشناختی و عصب شناختی تاثیر موسیقی بر ذهن و روان از دیدگاه رویکردهای گوناگون روانشناسی و موسیقی درمانی نظرات خود را بیان کرد. 

سالار خادمی – شاعر و منتقد ادبی- از مرزهای زبان ادبی سخن گفت و به تبیین تمایز میان زبان ادبی و زبان روزمره پرداخت و با نگاهی تحلیلی، عناصر سازنده زبان ادبی را مورد بررسی قرار داد. 

وی در بخشی از سخنان خود تأکید کرد: شاعران و نویسندگان آفرینندگان سبک‌ها نیستند، این سبک‌ها هستند که شاعران و نویسندگان را می‌آفرینند.

در ادامه این مراسم به مناسبت روز جهانی خوشنویسی، حسن خازنی – مدرس خوشنویسی شعری در وصف خلیج فارس خواند و یکی از آثار خوشنویسی خود با موضوع «خلیج فارس» را به این محفل فرهنگی اهدا کرد. 

همچنین به مناسبت سومین سالگرد درگذشت امیرهوشنگ ابتهاج متخلص به «سایه»، یاد و خاطره این چهره شعر معاصر گرامی داشته شد. 

ارسال نظر

آخرین اخبار