استقبال اعتراضی «همه‌چیز را مسدود کنید» از دولت جدید فرانسه
سباستین لکورنو که روز چهارشنبه، دو روز بعد از سقوط دولت فرانسوا بایرو، به عنوان نخست وزیر جدید فرانسه برجای او تکیه زد، در حالی قدرت را در دست گرفت که این کشور در آستانه یکی از پرشورترین اعتراض‌های یک دهه اخیر خود قرار گرفته و انتظار می‌رود، بزودی شاهد اختلال‌های جدی در شبکه حمل و نقل، آموزش و سایر خدمات این کشور باشد.
به گزارش روزنامه گاردین، این اعتراضات - که توسط گروه چپ‌گرای جدیدی به نام «همه چیز را مسدود کنید» رهبری می‌شود - می‌تواند برای لکورنو سیاستمدار ۳۹ ساله و متحد نزدیک مکرون و وزیر دفاع سه سال گذشته، نه ماه عسل که ماه زهرآلودی باشد.
مکرون اواخر روز سه‌شنبه ، یک روز پس از آنکه بایرو نتوانست از پارلمان رأی اعتماد بگیرد، لکورنو را به عنوان نخست‌وزیر منصوب کرد. انتقال رسمی قدرت بین بایرو و لکورنو نیز ظهر چهارشنبه به وقت پاریس رخ داد.
با این حال لکورنو درست از ساعاتی پیش از اینکه به طور رسمی قدرت را در دست بگیرد، با اخباری درباره اختلال در رفت و آمدها رو به رو و متوجه شد، نخست وزیری دشواری را پیش رو دارد.
آغاز موج اعتراضی «همه چیز را مسدود کنید»
به گزارش خبرگزاری رویترز، برونو ریتیلائو، وزیر کشور فرانسه صبح روز چهارشنبه به خبرنگاران اطلاع داد، حدود50 مرد نقابدار سعی کردند مسیرهایی را در بوردو ببندند، برخی آتش افروزی‌ها در تولوز نیز موجب ترافیک بسیاری در جاده‌های منتهی به آن در جنوب غربی فرانسه شده بود.
اینها تنها جاده‌هایی نبودند که بسته شدند. شرکت وینچی که یک اپراتور بزرگراهی در فرانسه است، خبر داد، برخی اعتراض‌ها باعث بروز اختلالات ترافیکی در بزرگراه‌های سراسر فرانسه از جمله در مارسی، مون‌پلیه، نانت و لیون شده است.
در همین حال پلیس پاریس هم اعلام کرد، در تظاهراتی که در این شهر رخ داد، ۷۵ نفر را دستگیر کرده‌اند. به گفته وزیر کشور فرانسه روز چهارشنبه ۸۰ هزار نیروی امنیتی در سراسر این کشور مستقر شدند که سهم پاریس حدود 6 هزار نیروی امنیتی بود. این در حالی است که بنا بر گزارش رسانه‌های فرانسه دستکم 100 هزار نفر در تظاهرات چهارشنبه شرکت کردند که در نهایت منجر به دستگیری صدها معترض شد.
تغییر بی فایده نخست‌وزیر
هرچند مکرون انتظار داشت انتصاب نخست وزیر جدید کمی از التهاب جامعه کم کند. اما آغاز اعتراض‌ها درست در روزی که لکورنو به طور رسمی قدرت را در دست گرفت، نشان داد، این انتصاب هیچ کمکی به فروکش کردن لهیب آتش خشم مردم نکرده است.
در همین ارتباط مردی که خود را فِرِد، نماینده شاخه حمل و نقل عمومی RATP از اتحادیه CGT معرفی کرده است، در جریان اعتراض صبح چهارشنبه در پاریس به خبرنگاران گفت: «مشکل از مکرون است، نه وزرا. اگر کسی باید تغییر کند، او است.»
با این حال سباستین لکورنو در تکاپو است تا هرچه زودتر به این اعتراض‌هایی که تازه شکل گرفته، پایان دهد و اجازه ندهد تبدیل به سلسله اعتراض‌هایی شبیه اعتراض جلیقه زردها یا اعتراض‌ها به بازنشستگی شود. او به همین دلیل تاکید کرده، می‌خواهد دولتی خلاق داشته باشد و با احزاب مخالف وارد مذاکره شود. او گفته احتمالا باید تغییراتی در سیاست داخلی کشور اتخاذ کند؛ تغییراتی که محتوایی باشد، نه در شکل یا روش!
جنبش «همه چیز را مسدود کنید» در مسیر جلیقه زردها
اما باید دید آیا این دست سخنان می‌تواند، معترضانی را راضی کند که چندین سال است از سیاست‌های داخلی مکرون و نخست‌وزیرانی که منصوب کرده، ناراضی هستند و اکنون راه نجات خود را در پیوستن به اعتراض‌هایی می‌بینند که جنبش «همه‌چیز را مسدود کنید» به راه انداخته‌است.
جنبش «همه‌چیز را مسدود کنید»، جنبشی است که تازه پا گرفته و هنوز کسی شناخت زیادی از آن ندارد اما به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، این جنبش تابستان همین امسال از طریق شبکه‌های اجتماعی پا گرفت و به نفوذ قابل توجهی رسید.
این جنبش در فراخوانی که برای اعتراض‌ها اعلام کرده است، خواهان یک روز محاصره، اعتصاب، تظاهرات و سایر اقدامات اعتراضی مسالمت آمیز شده است. یکی از اهداف اصلی این جنبش امانوئل مکرون است که در طول 12 ماه گذشته چهار نخست‌وزیر عوض کرده است.
جنبش «همه‌چیز را مسدود کنید» بدون هیچ رهبری مشخصی و به صورت قارچی رشد کرده و خواسته‌های فراوانی را دنبال می‌کند. اما بسیاری از این خواسته‌ها برنامه‌های بودجه‌ای سختگیرانه‌ای را هدف قرار می‌دهند که فرانسوا بایرو قبل از برکناری‌اش از آنها حمایت می‌کرد. این جنبش همچنین خواهان مبارزه با نا برابری است.
خودجوش بودن «همه چیز را مسدود کنید» یادآور جنبش «جلیقه زردها» است که دوره اول ریاست جمهوری مکرون را به لرزه درآورد. جنبش «جلیقه زردها» با چادر زدن کارگران در میدان‌ها در اعتراض به افزایش مالیات سوخت و پوشیدن جلیقه‌های زرد رنگ آغاز شد اما موج آن به سرعت در میان همه مردم از طیف‌های مختلف سیاسی، منطقه‌ای، اجتماعی و نسلی که از بی‌عدالتی اقتصادی و رهبری مکرون خشمگین بودند، گسترش یافت.
