واکنش رسانه‌های عربی به حمله آمریکا به ایران
حمله آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران هرچند با واکنش‌های رسانه‌ای گسترده‌ای در سطح جهان رو به رو شد اما رسانه‌های عربی بیش از دیگر کشورها به تحلیل‌ها و گمانه‌زنی‌ها درباره ریشه‌های این حمله و عواقب آن برای آمریکا و جهان پرداختند.
سایت شبکه خبری الجزیره در گزارشی از حمله آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران به گزارشی پیش‌دستانه واشنگتن پست در ۱۷ ژوئن (پیش از حمله) اشاره کرده که در آن تحلیلگران نظامی پیش‌بینی کرده بودند، سایت فردو به‌دلیل عمق زمین‌شناسی‌اش، حتی در برابر بمب‌های سنگرشکن نیز به‌طور کامل قابل نابودی نیست و حمله به آن تنها برنامه هسته‌ای ایران را کند خواهند کرد.
این مقاله به این نکته پرداخته که «شاید مهم‌ترین درس راهبردی این باشد که نبرد واقعی نه روی نقشه‌ها بلکه در ذهن‌ها، آزمایشگاه‌ها و نیت‌های سیاسی جریان دارد. هرچه فشار نظامی افزایش یابد، احتمال آن که ایران از منطق مذاکره به منطق «سکوت هسته‌ای» برسد، بیشتر می‌شود. از جمله سناریوهای محتمل خروج ایران از مذاکرات بین‌المللی و پوشاندن برنامه‌اش با لایه‌ای از ابهام است، نشانه‌ای که می‌تواند حاکی از تغییر مسیر تهران به‌سمت گزینه‌ای غیر از مذاکره باشد.»
هانی الروسان نیز در سایت الرای الیوم، روزنامه عرب زبان چاپ لندن، نوشته است: «تهران از واکنش احساسی و شتاب‌زده دوری خواهد کرد و راهبردهایی را انتخاب می‌کند که وارد تقابل مستقیم با آمریکا نمی‌شود اما دامنه درگیری با اسرائیل را گسترش می‌دهد زیرا در سایه جنایات اسرائیل در غزه، حمایت مردمی از ایران در جوامع عربی و اسلامی افزایش یافته و تهران به عنوان مدافع مقاومت فلسطینی به این کار ادامه خواهد داد. بویژه که به گفته جوزف باهوت، مدیر مؤسسه عصام فارس در بیروت، «هرچه اسرائیل در غزه بیشتر مرتکب کشتار شود، اعتبار ایران و حزب‌الله به‌عنوان محور مقاومت افزایش می‌یابد.» علاوه بر این ایران بارها ثابت کرده است، منطقش نه انتقام فوری که «پاسخی حساب شده» است.
سلام مکی هم در روزنامه عراقی صباح الجدید در تحلیلی بر جنگ ایران و اسرائیل و پیامدهای آن بر عراق و منطقه نوشته است: «مشکل اصلی این است که هیچ‌یک از کشورهای منطقه و اروپا توان یا ابتکار واقعی برای توقف این جنگ ندارند چراکه تصمیم‌گیری منحصراً در دست آمریکاست، کشوری که آشکارا حامی اسرائیل است و از آن در این تجاوزها حمایت می‌کند.»
سلام مکی سپس تاکید می کند: «اگر این جنگ ادامه یافته و دامنه‌اش گسترش یابد ابعاد پیامدهای آن بسیار فراتر خواهد رفت. از جمله پیامدهای آن می‌تواند دامن تنگه هرمز را بگیرد. توقف عبور و مرور از این تنگه به معنای توقف صادرات نفت به بازارهای جهانی است.»
رغید عقله نیز در روزنامه قطری العربی الجدید که در لندن منتشر می‌شود، نوشته است: «با آن‌که برخی بر این باورند که اختلافات میان ترامپ و نتانیاهو چیزی جز تقسیم نقش‌ها نبوده تا در نهایت تهران را در دامِ عدم پیش‌بینی زمان حمله اسرائیل بیندازد و با وجود دلایل متعددی که این باور را توجیه‌پذیر می‌کند، حتی اگر این فرضیه درست باشد، باز هم واقعیت تفاوت مواضع آمریکا و اسرائیل در قبال این حمله را چه از نظر زمان‌بندی آن، و چه از منظر پیامدهای سیاسی‌اش نفی نمی‌کند.»
