طبق آمار نرخ بیکاری در گروه سنی ۱۸ تا ۳۵ سال، که بخش عمده نیروی فعال کار کشور را تشکیل می‌دهد، حدود ۲ برابر میانگین نرخ بیکاری عمومی است. این بدان معناست که بخش بزرگی از جوانان تحصیل‌کرده و جویای کار، با مشکل جدی در یافتن فرصت‌های شغلی مناسب مواجه‌اند.
نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در بهار ۱۴۰۴ و بررسی نرخ بیکاری افراد ۱۵ ساله و بیش‌تر نشان می‌دهد که ۷.۳ درصد از جمعیت فعال (شاغل و بیکار)، بیکار بوده‌اند.
یک اقتصاددان در گفت‌وگو با آوش درباره کاهش نرخ بیکاری در سال ۱۴۰۳ عنوان کرد: کاهش همزمان نرخ بیکاری و نرخ مشارکت، دستاورد نیست. افزایش نرخ مشارکت حتما نشانگر مثبت‌تری می‌تواند باشد.
در فاصله سال‌های ۱۴۰۰ تا سال ۱۴۰۳ نرخ بیکاری ۷.۶ درصد بود که روند کاهشی نرخ بیکاری را نشان می‌داد به نحوی که نرخ بیکاری از ۹.۲ درصد به ۹ درصد و سپس ۸.۱ درصد و نهایتا به ۷.۶ درصد کاهش یافت.
بررسی اشتغال در بخش‌های عمده اقتصادی نشان می‌دهد که در سال ۱۴۰۳، بخش خدمات با ۵۲.۷ درصد بیش‌ترین سهم اشتغال را به خود اختصاص داده است. در مراتب بعدی بخش‌های صنعت با ۳۳.۳ درصد و کشاورزی با ۱۳.۹ درصد قرار دارند.
