نظرات دوجانبه نسبت به سریال یزدان
سریال «یزدان» با پرداختن به دغدغه‌های مأموران شهرداری و معضلات شهری، نگاهی انسانی دارد، اما برخی آن را تبلیغاتی و سطحی می‌دانند.
۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ که سریال «یزدان» روی آنتن شبکه سه رفت؛ سریالی که مأمور شهرداری را به نقش اول قصه تبدیل می‌کند و جای قهرمان‌های همیشگی را به مردی داده که وظیفه‌اش جمع‌کردن بساط دست‌فروشان و پاک‌سازی معابر است. اما این انتخاب غیرمنتظره، نتیجه داده؟
قصه‌ای ساده از شهرِ شلوغ
سریال «یزدان»، ساختاری اپیزودیک دارد؛ یعنی هر قسمت یک داستان مستقل با گره‌افکنی و پایان‌بندی خاص خودش را دارد، اما نخ داستانی اصلی، به زندگی «عماد عرفانی» (با بازی پژمان بازغی)، مأمور میدانی شهرداری تهران برمی‌گردد.
در هر اپیزود، عماد با مسئله‌ای اجتماعی روبه‌‌رو می‌شود: سد معبر، دست‌فروشی، کارتن‌خوابی، کودکان کار، توزیع مواد مخدر. اما سریال سعی دارد قضاوت نکند؛ گاهی حتی همدردی می‌کند. در یکی از قسمت‌ها، مثلا عماد بین وظیفه و انسانیت گیر می‌افتد.
بازیگران آشنا، نقش‌های تازه
حضور بازیگران شناخته‌شده‌ای مثل پژمان بازغی، لعیا زنگنه، حمید گودرزی، فاطیما بهارمست، بهنوش بختیاری، علیرضا خمسه، سیما تیرانداز و دارا حیایی به سریال رنگ و لعاب ستاره‌ای داده است.
بازی بازغی در نقش مأمور شهرداری، شاید یکی از متفاوت‌ترین نقش‌آفرینی‌های او در سال‌های اخیر باشد.
کارگردانی سریال با منوچهر هادی است؛ کسی که نامش با ملودرام‌های تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی گره خورده. این‌بار اما به‌جای قصه‌های عاشقانه، به کوچه پس کوچه‌های جنوب شهر تهران آمده.
مردم چه گفتند؟
در توییتر (X)، واکنش‌ها دو قطبی است:
برخی کاربران از واقع‌گرایی سریال و پرداختن به موضوعات این چنینی مثل چالش‌های مأموران شهرداری و حاشیه‌نشین‌ها استقبال کرده‌اند. بازی رضا فیاضی و پژمان بازغی بیش از بقیه تحسین شده.
اما گروهی دیگر معتقدند سریال بیش‌از‌حد «سفارشی» و تبلیغاتی است. عده‌ای در توییتر با هشتگ‌هایی مثل «تبلیغ برای شهرداری» یا «سریال شهری» اشاره کرده‌اند که مجموعه قصد دارد چهره‌ای تطهیر شده از مدیریت شهری نشان دهد، نه واقعیت خیابان‌ها را.
جمله‌ای که زیاد دیده می‌شود این است: «یزدان سریال نیست، بروشور روابط عمومی شهرداری است.»
برخی به ضعف ساختاری و سطحی‌بودن برخی اپیزودها اشاره کرده‌اند. منتقدان معتقدند ایده اصلی جذاب است اما در اجرا، فیلمنامه‌ها عمق ندارند و بیشتر شبیه دستورالعمل‌های آموزشی برای شهروندان هستند تا قصه‌پردازی.
از سوی دیگر، برخی تحلیل‌ها، نگاه بدون اغراق سریال به موضوعات اجتماعی را قابل دفاع دانسته‌اند؛ این‌که سریال درگیر سیاه‌نمایی یا قهرمان‌سازی اغراق‌شده نشده و کوشیده نگاه خاکستری داشته باشد را تحسین کردند.
مخاطب دارد یا نه؟
آمار دقیقی از بازدید سریال در تلوبیون منتشر نشده، اما برخی قسمت‌های یزدان در بخش پربازدیدهای روز تلوبیون قرار نگرفته‌اند.
در مقایسه با سریال‌هایی مثل پایتخت ۷ یا حتی ناریا، نشان می‌دهد استقبال از «یزدان» در حد متوسط است.
تبلیغات شهری گسترده، چهره‌های شناخته‌شده و موضوع اجتماعی باعث شده مخاطب کنجکاو شود ولی هنوز اثر به سریال پربیننده بدل نشده.
سریالی با نیت خوب و اجرای ناقص
«یزدان» می‌خواهد حرف بزند؛ درباره معضلات شهری، درد مردم و حتی تضاد بین وظیفه و انسانیت. ولی گاهی حرفش شنیده نمی‌شود؛ چون بیش از حد به ساختارهای رسمی وفادار مانده. از سریالی که موضوعی به این داغی را دست گرفته، انتظار می‌رود جسورتر باشد، تلخ‌تر روایت کند، یا حداقل از فرمول‌های تکراری فاصله بگیرد.
اگر دنبال قصه‌ای ملایم و شهری هستید، «یزدان» گزینه بدی نیست. اما اگر منتظر سریالی چالش‌برانگیز یا عمیق هستید، شاید انتظار شما برآورده نشود.
