تیم ملی بسکتبال زنان به دنبال جبران عقبماندگیهای 40 ساله
بسکتبال زنان ایران با نمایشی که در اردن و برای صعود به دیویژن B آسیا داشت، نشان داد بعد از یک دهه از حضور محجبه در میادین بینالمللی، جهشی بزرگ برای جبران همه عقبماندگیهایش داشته است.

رقابت تیم ملی بسکتبال زنان ایران با دو تیم غرب آسیا که به منظور تعیین تکلیف تیم راه یافته به رقابتهای دیویژن B برگزار شد، در شرایطی به پایان رسید که ملیپوشان ایران با کسب پیروزی در هر دو دیدار خود، در رده نخست جدول ردهبندی ایستاده و تک سهمیه مسابقات برای دیویژن B را هم از آن خود کردند.
زنان بسکتبال ایران که برای برگزاری این دو دیدار به اردن سفر کرده بودند، ابتدا مقابل سوریه پیروز شدند (۶۵ بر ۵۵) سپس در دیدار حساس و سرنوشتساز برابر تیم میزبان که خیلی هم مسلح و آماده برای مسابقات شده بود، صاحب برتری شدند (۸۸ بر ۷۰) و اینگونه به نتیجه لازم از حضور در این رقابتها دست یافتند.
پیروزی برابر سوریه و اردن اما یک «برد عادی» برای بسکتبال زنان ایران نبود، نتیجهای بود که حکایت از دورخیز و جهش برای جبران عقبماندگیهای ۴۰ ساله داشت؛ بسکتبال زنان ایران در دوره ریاست مرحوم محمود مشحون و به دنبال رایزنیها و پیگیریهای مستمر انجام شده، مجوز حضور در میادین بینالمللی با پوشش اسلامی را به دست آورد.
بدین ترتیب فدراسیون جهانی بسکتبال سال ۹۶ برای نخستین بار مجوز حضور محجبه بانوان بسکتبال ایران در میادین بینالمللی را صادر کرد و اینگونه بعد از گذشت ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی، نمایندگان بسکتبال زن ایران موفق شدند پا را فراتر از مرزها بگذارند.
حالا زنان بسکتبال ایران بعد از یک دهه از حضور در میادین بینالمللی، خود را تا جایی بالا کشیدهاند که میتوانند با اعتماد به نفس برگرفته از آمادگی قابل تکیهای که دارند، اردن مجهز را در خانهاش شکست دهند و اینگونه وارد یک سطح بالاتر در مسابقات آسیایی شوند و این میسر نمیشد اگر نگاه فدراسیون بسکتبال نسبت به آنها تغییر نمیکرد و مسیری نو و تازه پیش روی آنها قرار نمیگرفت.
نگاه جدی فدراسیون بسکتبال به زنان که با جذب «النی کاپوچیانی» مطرح و بهکارگیری دیگر مربیان کاربلد در کنار برنامهریزی مدون و آیندهنگر واضح و مبرهن بود، اهرمی مرکزی و قابل اتکا شد برای دخترانی که میخواستند رشد کنند و خود را بالاتر بکشند تا آنجا که در دیداری مهم و تعیینکننده مانند اردن، کماشتباه، بابرنامه و تدبیر نشان دادند.
آنالیز حرفهای و دقیق اردن که با داشتن مهرههای بزرگ خود را خیلی نزدیک به پیروزی تصور میکرد و مهمتر از آن حضور ۶ دانگ و با اعتماد به نفس بازیکنان در زمین، کمک کرد آنها با حملات منطقی و دفاع فشرده، چنان میزبانشان را تحت فشار قرار دهند که در دقیقه چهارم کوارتر سوم، ۱۱ بر صفر پیش بیفتند و در نهایت هم با نتیجهای قابل توجه (۸۸ بر ۷۰) پیروز شدند.
این بازی و صعودی که به همراه داشت، مهر تائیدی بود بر متحول شدن بسکتبال زنان ایران و متفاوت شدن آن نسبت به قبل که خالی از حمایت کافی و لازم بود اما عملکرد آنها در اردن نشان داد که هم فدراسیون در انتخاب راهش برای هل دادن بسکتبال زنان به جلو اشتباه نکرده و هم بازیکنان این بخش لیاقت و شایستگی این تغییر نگاه و اعتماد را داشتهاند.
در هر صورت تیم ملی بسکتبال زنان حالا باید برای حضور در دیویژن B آسیا و صعود به یک سطح بالاتر آماده شود. البته این برای اولین بار نیست که تیم ملی بسکتبال زنان ایران در این رقابتها شرکت میکند.
این برای سومین بار است که بسکتبال زنان ایران در رقابتهای دیویژن B حاضر میشود اما امید میرود با بهکارگیری تدارکات بهتر، تقویت حمایتها و استفاده هوشمندانهتر از پتانسیلها و ظرفیتها، این بار نتیجه لازم از این رقابتها حاصل شود.