درخشانترین دوران موسیقی ایران در رادیو رقم خورد
در پیام ویدیویی حسین علیزاده، آهنگساز، نوازنده و مدرس برجسته موسیقی ایرانی، به مناسبت برگزاری جایزه ملی آهنگسازی روحالله خالقی، او از اهمیت این رویداد فرهنگی و جایگاه تاریخی استاد خالقی سخن گفت.
حسین علیزاده، آهنگساز و نوازنده برجسته در پیامی به جابزه ملی روحااله خالقی بیان کرد: «میخواهم درباره یک رویداد بسیار مهم صحبت کنم که مدتها منتظرش بودم. دوست عزیز و جوانی که بسیار خوشفکر، خوشذوق و متعهد است، به نام روحالله، در موسیقی ایران شخصیتی است که پیشتر بسیار دربارهاش گفتهاند و گفتن دوباره شاید اضافه باشد. من خوششانس بودم؛ هرچند هنگامی که ایشان درگذشت، تازه دوران تحصیلم را آغاز کرده بودم، اما دوستی داشتم که دخترشان بود؛ بانویی بسیار شایسته. خوشحالم که همیشه در شرایطی که موسیقی ایران در فشار قرار دارد، دلسوزانی پیدا میشوند که میتوانند شرایطی بیافرینند تا نام و یاد بزرگان جاودانه بماند. ابتکار برگزاری این جشنواره و تغییرات ارزشمندی که در آن صورت گرفته، واقعاً رویدادی مهم و ارزشمند است.»
او در ادامه افزود: «شاید کمتر به این موضوع توجه شده باشد که روحالله خالقی شخصیتی بسیار بزرگ و تأثیرگذار در موسیقی ایران بود. حیف است وقتی از بزرگان موسیقی یاد میشود، از او نامی برده نشود. خالقی واقعاً یک روشنفکر بود؛ در دورهای بسیار مهم از تاریخ موسیقی ایران که هر کس وارد این عرصه میشد، اگر ذهنی باز و روشن نداشت، نمیتوانست تأثیری ماندگار بگذارد. او تنها یک موسیقیدان نبود، بلکه به نقش اجتماعی و فرهنگی موسیقی در جامعه نیز میاندیشید.»
علیزاده در بخشی از پیام خود با اشاره به نقش خالقی در دوران طلایی رادیو ایران گفت: «درخشانترین دوران موسیقی ایران در رادیو رقم خورد و روحالله خالقی در آن نقش بسیار مهمی داشت. او سرمشق بزرگی بود که نشان داد چگونه میتوان موسیقی ایرانی را مردمی کرد، بیآنکه از ارزش هنری آن کاسته شود. هنرمندان برجستهای که در رادیو کار میکردند، با هدایت او توانستند موسیقی را در سطح مردم گسترش دهند و در عین حال اصالت و کیفیت را حفظ کنند.»
این آهنگساز برجسته سپس با تقدیر از برگزارکنندگان جشنواره گفت: «جا دارد تبریک بگویم به دوست عزیزمان و همه کسانی که در برگزاری این جشنواره زحمت میکشند. هویت ایرانی باید در چنین رویدادهایی حفظ شود، بهویژه برای نسل جوان که شاید شناخت کمتری از ریشههای موسیقی ایرانی داشته باشند. اگر هر آنچه در ایران با ارزش و اصیل است، بهخوبی عرضه شود، میتواند در برابر جریانهای سطحی بایستد و اعتماد بهنفس هنری را بازگرداند.»
او در بخش پایانی پیام خود با یادکردی شخصی و احساسی از استاد خالقی گفت: «یاد استاد خالقی همیشه در دل من زنده است. او انسانی بسیار بزرگ و خوشذوق بود. خاطرهای دارم از روزی که در ایران نبودم و معلم ریاضیمان وارد کلاس شد؛ وقتی خبر درگذشت خالقی را شنید، بغض کرد و گریست. همین برای من نشاندهنده عشق و جایگاه والای اوست. بعدها با خانواده ایشان آشنا شدم؛ دخترشان همواره عاشقانه راه پدر را دنبال میکرد. خوشبختانه هنوز آثار خالقی در ایران شنیده میشود و نامش جاودان مانده است.»
حسین علیزاده در پایان تأکید کرد: «سپاسگزارم از همه عزیزانی که یاد خالقی را زنده نگه میدارند و امیدوارم این جشنواره همیشه برقرار بماند. نام و یاد روحالله خالقی نهتنها در موسیقی ایران، بلکه در فرهنگ ما ماندگار است.»