چه بر سر یحیی آمده؟
یحیی گلمحمدی، مربیای که در یک دهه اخیر نماد فوتبال مدرن و موفق ایرانی بوده، حالا در اهواز به نقطهای رسیده که کمتر کسی تصورش را میکرد.
نشانههای بحران فولاد مدتهاست خودشان را نشان میدهند، اما جدول لیگ صریحترین روایت را ارائه میدهد. تیمی که قرار بود با یحیی گلمحمدی یکی از مدعیان فصل باشد، حالا در نیمه پایین جدول دستوپا میزند و هر هفته بیش از قبل درگیر دغدغه بقا میشود. ۱۳ امتیاز از ۱۴ بازی، برای تیمی با این کادر فنی، نه فقط ضعیف بلکه هشداردهنده است.
دو برد در چهارده هفته؛ عددی غیرقابل دفاع
اگر بخواهیم بدون تعارف درباره فولادِ این فصل حرف بزنیم، آمارها جای هیچ توجیهی باقی نمیگذارند. فولاد فقط ۲ برد در کارنامه دارد؛ آماری که کنار ۵ شکست، تصویر واضحی از ناتوانی تیم در رسیدن به پیروزی ارائه میدهد. این یعنی گلمحمدی در ۱۲ هفته از ۱۴ هفته لیگ، موفق نشده تیمش را برنده از زمین بیرون بیاورد.
با احتساب شکست اخیر برابر سپاهان، فولاد در ۵ بازی گذشته تنها یک برد به دست آورده و این مقطع را با ۲ تساوی و ۲ شکست پشت سر گذاشته است. روندی که نهتنها امیدبخش نیست، بلکه نشانهای روشن از تداوم بحران فنی به شمار میرود.
از منجی فصل قبل تا مربی بیراهکار
تناقض اصلی ماجرا دقیقاً همینجاست. یحیی گلمحمدی فصل گذشته با عنوان یک «تاکتیسین نجاتبخش» به اهواز آمد؛ تیمی که در قعر جدول دستوپا میزد را نجات داد و فولاد را به چهرهای قابل احترام در لیگ تبدیل کرد. اما حالا، همان مربی، انگار ابزار لازم برای بازسازی دوباره تیمش را در اختیار ندارد.
فولادِ این فصل نه در فاز هجومی راهحل مشخصی دارد و نه در لحظات حساس میتواند از امتیازش محافظت کند. تیمی که بهسختی گل میزند و بهراحتی امتیاز از دست میدهد، تصویری آشنا از فولادِ این روزهاست.
افتخارات گذشته، مسکن موقت بحران امروز
یحیی گلمحمدی مربیای نیست که بتوان با یک فصل ناموفق، همه گذشتهاش را نادیده گرفت. سه قهرمانی لیگ برتر با پرسپولیس در عصر جدید فوتبال ایران، او را به یکی از پرافتخارترین مربیان تاریخ لیگ تبدیل کرده؛ جایگاهی که بعد از امیر قلعهنویی، کمتر مربی داخلی به آن رسیده است.
اما فوتبال، بهویژه در شهری مثل اهواز، با خاطره زندگی نمیکند. افتخارات گذشته دردی از فولاد امروز دوا نمیکند و برای هواداری که هر هفته نگران سقوط است، جامهای قدیمی فقط یک یادآوری دور هستند.
بنبست تاکتیکی و سایه خروج
واقعیت این است که گلمحمدی در این فصل بهوضوح آچمز شده؛ نه نشانی از راهحل فوری دیده میشود و نه نشانهای از بازگشت سریع به مسیر برد. اگر تغییری در شیوه بازی و رویکرد فنی فولاد ایجاد نشود، این تیم بیش از پیش در باتلاق جدول فرو خواهد رفت.
یحیی حالا تنها یک راه پیش رو دارد: پیدا کردن نسخهای تاکتیکی برای خروج از بحران. هر سناریویی غیر از این، او را در اهواز به بنبست کامل میرساند و درهای خروج را زودتر از آنچه تصور میشود، به رویش باز خواهد کرد.
