آیا همکاری یک اسپانسر با چند باشگاه لیگ برتری منع قانونی دارد؟
در حالی که قراردادهای جدید مالک پرسپولیس با چند باشگاه لیگ برتری بحث «تعارض منافع» را داغ کرده، یک کارشناس مدیریت فوتبال تأکید میکند هیچ منع قانونی برای اسپانسری مشترک تیمها در یک لیگ وجود ندارد.
در روزهایی که بحث همکاری بانک مالک پرسپولیس با چند باشگاه لیگ برتری دوباره موضوع «تعارض منافع» را در فوتبال ایران مطرح کرده، نظر کارشناسان حقوقی و مدیریتی اهمیت بیشتری پیدا کرده است. یکی از این افراد هوشنگ نصیرزاده، مدرس دورههای مدیریت فوتبال و چهره شناختهشده در حوزه قوانین و مقررات بینالمللی فوتبال است. او در گفتوگو با آوش به طور مبسوط درباره این موضوع توضیح میدهد و تأکید میکند که طبق استانداردهای جهانی، اسپانسر مشترک برای چند تیم نهتنها ایرادی ندارد، بلکه امری رایج در فوتبال حرفهای است.
نصیرزاده در ابتدای گفتوگو میگوید: «بر اساس آداب و اصول بینالمللی هیچ منع قانونی برای مشترک بودن اسپانسر روی لباس بازیکنان دو یا چند باشگاه در یک لیگ مشترک وجود ندارد.»
او ادامه میدهد: «در مقررات فیفا، کنفدراسیون فوتبال آسیا، سامانه مجوز حرفهای و همچنین قوانین داخلی ایران هیچ ممنوعیتی برای اسپانسرهای مشترک تعریف نشده است. در لیگهای پیشرفتهای مانند انگلیس و فرانسه بارها دیدهایم که دو یا چند باشگاه همزمان از یک اسپانسر مشترک استفاده کردهاند و سازمان لیگ هم مانعی ایجاد نکرده است.»
برای روشنتر شدن موضوع، نصیرزاده نمونهای از فوتبال اروپا ارائه میدهد: «شرکت کازو که در زمینه قطعات خودرو فعالیت میکند، در لیگ انگلیس همزمان اسپانسر اورتون و استونویلا بود و همین شرکت در فرانسه نیز همزمان با مارسی و لیل همکاری داشت.»
او البته یک خطقرمز مهم را نیز یادآور میشود: «آنچه ممنوع است، مشترک بودن اسپانسر مواردی مانند تبلیغات روی لباس داوران و لباس تیمهاست. اما برای خود باشگاهها، قانونگذار هیچ منعی برای اشتراک اسپانسری تعریف نکرده است.»
به گفته نصیرزاده، آنچه در سطح بینالمللی همواره ممنوعیت قطعی دارد، مالکیت مشترک باشگاههاست: «مدیریت و مالکیت مشترک در اساسنامه فیفا، اساسنامه فدراسیون فوتبال ایران و مقررات AFC ممنوعیت کامل دارد و خطقرمز است. اما اسپانسر شدن یک شرکت یا بانک برای چند باشگاه، مادامی که مالکیت مشترک ایجاد نشود فاقد منع قانونی است، به شرط اینکه اصول اسپانسری بهطور کامل رعایت شود.»