هشدارِ آرام، سقوطِ پنهان تیم ملی
تیم ملی ایران روی کاغذ هنوز تیم دوم آسیاست، اما واقعیت اعداد چیز دیگری می‌گوید.
سه فیفادی پیاپی، سه امتیاز منفی و سه علامت هشدار برای تیمی که روزی خیال بازگشت به جمع بیست‌تای برتر جهان را در سر داشت. حالا اما فاصله با دانمارک به بیش از ۲۰ امتیاز رسیده و آن رؤیا رنگ باخته است.
نکته نگران‌کننده‌تر، نه فقط شکست‌ها، بلکه نوع حریفانی است که مقابل‌شان امتیاز از دست داده‌ایم. باخت به تیم‌هایی چون قطر، ازبکستان و روسیه، در کنار پیروزی‌های کم‌اثر برابر کره‌شمالی و تانزانیا، در واقع «بردهای بی‌خاصیت» و «باخت‌های پرضرر» را برای تیم ملی رقم زده است.
امیر قلعه‌نویی و شاگردانش در ظاهر مسیر صعود به جام جهانی را بدون دغدغه طی می‌کنند، اما در زیر پوست این آرامش، روندی معکوس در حال شکل‌گیری است. فیفا با اعداد و فرمول‌هایش بی‌رحمانه نشان می‌دهد که فوتبال ملی ایران در سطح بین‌المللی درجا می‌زند.
اگر این روند در فیفادی بعدی هم تکرار شود، خطر واقعی از دست رفتن جایگاه دوم آسیا و حتی سقوط به سید پایین‌تر در قرعه‌کشی جام جهانی وجود دارد. امروز شاید هنوز دیر نشده باشد، اما هر فیفادی بعد از این، می‌تواند یک پله پایین‌تر از دیروز باشد.
