شبحی به نام «مهدی طارمی»
مهدی طارمی روزهای خوبی را در تیم باشگاهی و تیم ملی سپری نمیکند و این نشان از افت عجیب این ستاره بوشهری دارد.

مهدی طامی نامی فراموشنشدنی در فوتبال ایران خواهد بود بهشرط آنکه خیلی زود به شرایط قبل خود برگردد و این روزهای بحرانی را از یاد ببرد وگرنه آنهمه درخشش و گلهای متعدد فراموش میشوند و مردم او را با موقعیتی که مقابل پرتقال خراب کرد یا با اخراج ناشیانه برابر روسیه در جام ملتهای آسیا بهیاد میآورند.
طارمی که تا همین چندماه پیش، بینالمللیترین بازیکن فوتبال ایران در دنیا به شمار میرفت، حالا از اوج فاصله گرفته و دیگر آن هیولای خط حمله که تن هر مدافعی را میلرزاند، نیست؛ نه در باشگاهش و نه در تیم ملی. طارمی که پس از درخشش در پورتو و کسب عنوان مهمی مثل آقای گلی فوتبال پرتغال، اسمش را در اروپا سر زبان انداخت، در تابستان گذشته و شاید چندماه قبلتر از آن، مورد توجه باشگاه اینتر قرار گرفت و راهی فوتبال ایتالیا شد.
باوجود آنکه طارمی قراردادی 3 ساله با نراتزوری داشت، در پایان سال نخست و به دلیل آنچه که عملکرد ضعیف این بازیکن توصیف شد، به همکاریاش با تیم مشکی وآبی میلان پایان داد تا پس از یک سال ماجراجویی در یکی از 5 لیگ معتبر اروپایی، راهی یونان شود و باشگاه المپیاکوس را انتخاب کند اما شرایط برای او در یونان هم خوب پیش نرفت.
شاید رفتن به المپیاکوس برای مهدی طارمی روی کاغذ انتخاب بدی نبود؛ به ویژه اینکه این باشگاه یونانی در لیگ قهرمانان اروپا حضور داشت و طارمی همچنان میتوانست (میتواند) خودش را در کانون داغ توجهات نگه دارد اما از بد روزگار ولی شرایط برای او نرمال نیست. طارمی در یونان خیلی زود مهارتش در گلزنی و تبحرش در پیکان خط حمله این تیم یونانی را به رخ کشیده؛ اما سرمربی سرخ وسفیدپوشان یونانی، اعتقادی به مهاجم تیم ملی ایران به عنوان بازیکن ثابت ندارد.
چنین شده که طارمی پس از حضور خبرسازش در اینتر، در المپیاکوس هم نیمکتنشین شده و دقایق کمی را به میدان میرود. این موضوع مشخصا روی کیفیت این بازیکن اثرگذار است و شاید در فصل منتهی به جام جهانی، اجازه ندهد مهدی در بهترین شرایط ممکن به آمریکا برسد.
درست است که در تیم المپیاکوس، فعلا فرصت حضور فیکس در ترکیب اصلی به طارمی نمیرسد؛ اما در تیم ملی فوتبال ایران هم به ویژه در ماههای اخیر، شرایط برای این بازیکن بوشهری خوب پیش نرفته. او مدتهاست به یک گل نیاز دارد تا به رکورد سردار آزمون در رده دوم برترین گلزنان تاریخ تیم ملی ایران برسد؛ ولی فرصت تبدیل یکی از فرصتهایش به گل را از دست میدهد. البته دلیل این مورد را میتوان در وظایفی که امیر قلعهنویی، سرمربی تیم ملی برایش تعریف کرده، هم جست.
کارشناسان فوتبال اعتقاد دارند طارمی باید با فاصله گرفتن از محوطه جریمه حریف، به عقبتر آمده و خودش در امر بازیسازی شرکت کند. این در شرایطی است که سبک بازی مستقیم تیم ملی هم در سایر موارد، اجازه گلزنی بیشتر و بهتر را از مهدی طارمی گرفته است. چنین شده که او این روزها در زمین محو و شبیه به یک شبح دیده میشود؛ به طوری که حضورش در زمین چندان محسوس نیست و مدافعان رقیب را آزار نمیدهد. بدیهی است طارمی انگیزه زیادی برای عبور از سردار آزمون در امر گلزنی و ایستادن پشت سر علی دایی دارد؛ اما برای محقق شدن چنین موردی نیاز به فاکتورهای متعددی است؛ اول اینکه طارمی به خودش بیاید و تبدیل به همان نسخه دوستداشتنی شود و دیگری اینکه قلعهنویی هم طارمی را در جایی که باید، بازی دهد.