دلخوش به صعود نباشید؛ حتی کوراسائو هم شانس صعود دارد!
جام جهانی با ۴۸ تیم حالا برای هر کشور کوچکی هم در دسترس است؛ مثل کوراسائو با کمتر از 200 هزار نفر جمعیت!

تیم ملی ایران در روزهای اخیر دوباره نشان داد که فاصلهی زیادی با سطح جهانی دارد. دیشب در دیدار دوستانه برابر روسیه با نتیجهی ۲-۱ شکست خورد و بار دیگر ثابت شد که نه فقط در برابر رقبای قوی، بلکه حتی در مواجهه با سبک بازی مدرن فوتبال، تیم ما مشکلات اساسی دارد. این نتیجه یک هشدار روشن است؛ تیم ملی هنوز در مرحلهای قرار دارد که به جای کنترل بازی و خلق موقعیت، مجبور است فقط از خود دفاع کند و روی یک فرصت محدود به گل برسد.
سه شنبه 22 مهر، ایران باید با تانزانیا روبهرو شود. تیمی که در آمار جهانی هیچگاه در سطح قدرتهای فوتبال نبوده و اگر ایران باز هم اشتباه کند، حتی بردن چنین تیمی میتواند تبدیل به معضل شود.
هم تراز با بی نام و نشان ترین تیمهای جهان
حالا که جام جهانی از ۳۲ تیم به ۴۸ تیم رسیده، حتی تیمهایی مثل کوراسائو هم شانس حضور پیدا کردهاند. کوراسائو جزیره ای با 190 هزار نفر جمعیت، تحت حاکمیت پادشاهی هلند و در سواحل کارائیب است که روز گذشته با شکست جامائیکا، موفق شد صدرنشین گروه B رقابتهای مقدماتی جام جهانی کونکاکاف شود و احتمال صعود خود به مرحله گروهی این رقابت ها را تا حد بسیار زیادی افزایش دهد.
برای ما ایرانیها، این یعنی سطح رقابت پایین آمده و صعود از مرحله گروهی دیگر یک دستاورد واقعی به حساب نمیآید. قرار گرفتن در جمع ۴۸ تیم، بدون برنامهریزی درست و اصلاح ساختار فنی، فقط به یک دلداری کمارزش شباهت دارد؛ دلداری که باعث میشود جامعه فوتبال کشور به اشتباه حس کنند همه چیز روبهراه است، در حالی که واقعیت کاملاً متفاوت است.
از طرف دیگر، نگاه به جام جهانی آینده نشان میدهد که ایران باید خود را با سطح جهانی وفق دهد. تیمهایی که تا چند سال پیش در سطح متوسط قرار داشتند، حالا با برنامهریزی بلندمدت، زیرساختهای قوی و لیگهای حرفهای، آماده رقابت هستند. اگر ما هنوز به تمرینات نمایشی، بازیهای دوستانه بیبرنامه و اتکا به تجربه قدیمی اکتفا کنیم، نتیجهای جز شکستهای تلخ نخواهیم داشت. به زبان ساده، صعود به مرحله گروهی در شرایط فعلی فوتبال جهان، هیچ ارزش واقعی ندارد.