کافا؛ تورنمنتی بی‌خاصیت برای فوتبال ایران

حضور تیم ملی فوتبال ایران در تورنمنت کافا، بیش از آنکه دستاوردی فنی داشته باشد، زنگ خطری برای آینده تیم ملی محسوب می‌شود. پیروزی برابر تیم‌های ضعیفی مثل افغانستان و هند هیچ نسبتی با نیازهای واقعی فوتبال ایران ندارد و تنها اتفاق مثبت این حضور شاید فرصتی باشد برای میدان دادن به چند بازیکن جوان.

اما واقعیت تلخ این است که تورنمنتی در چنین سطحی نمی‌تواند هیچ‌کدام از ضعف‌های جدی تیم ملی را آشکار یا برطرف کند. وقتی تیمی که قرار است در جام جهانی مقابل غول‌های فوتبال دنیا قرار گیرد، در برابر افغانستان گل دریافت می‌کند، باید بیش از همیشه نگران بود. این مسابقات نه محک جدی هستند و نه درس تاکتیکی در بر دارند؛ تنها اتلاف وقت و انرژی در مسیری که باید با جدیت بیشتری طی شود.

فوتبال ایران به جای حضور در تورنمنت‌های کم‌کیفیت، نیازمند بازی‌های دوستانه با تیم‌های بزرگ دنیاست؛ دیدارهایی که بتواند ضعف‌ها را آشکار کند و بازیکنان را با سرعت و فشار واقعی فوتبال بین‌الملل آشنا سازد. جام جهانی جایی برای آزمون و خطا نیست و تکرار چنین برنامه‌هایی چیزی جز عقب‌ماندگی در پی نخواهد داشت.

از سوی دیگر، تیم ملی ناگزیر به پوست‌اندازی است. بخشی از بازیکنان فعلی به آخر خط رسیده‌اند و نمی‌توانند بار تیم را در میدان‌های بزرگ به دوش بکشند. انرژی، انگیزه و سرعت در نسل جوان است؛ نسلی که باید با ترکیبی درست در کنار باتجربه‌ها وارد میدان شود. اگر این تغییر نسل به موقع انجام نشود، فوتبال ایران در آستانه یک سقوط جدی خواهد بود.

لیگ برتر منظم و پرکیفیت هم یکی دیگر از پیش‌شرط‌های موفقیت است. وقتی لژیونرهای ما کمتر از گذشته شده‌اند، بار اصلی روی دوش لیگ داخلی خواهد بود. بنابراین هر وقفه یا بی‌برنامگی در لیگ مستقیماً به تیم ملی ضربه می‌زند.

کافا نه تنها باری از دوش تیم ملی برنمی‌دارد، بلکه توهم آمادگی ایجاد می‌کند. پیروزی‌های ساده مقابل حریفانی که فاصله‌ای نجومی با فوتبال ایران دارند، شاید روی کاغذ قشنگ باشد، اما در عمل تیم را از واقعیت‌های سخت پیش‌رو دور می‌کند. اگر فدراسیون و کادر فنی واقع‌بین باشند، باید هرچه سریع‌تر مسیر آماده‌سازی را تغییر دهند؛ وگرنه در جام جهانی چیزی جز تکرار ناکامی‌های گذشته نصیب فوتبال ایران نخواهد شد.