با عشق برای پیراهنت بجنگ

نوشتن و گفتن از اینکه اوضاع فوتبال ایران آشفته است و هرسال هم اوضاع بدتر از سال قبل می‌شود، تکراری و بیهوده است چون اراده‌ای برای برطرف کردن مشکلات و بهبودی اوضاع وجود ندارد. برگزاری فینال لیگ قهرمانان اروپا بین پاری سن ژرمن و اینترمیلان بار دیگر به ما ثابت کرد فوتبال حرفه‌ای یعنی چه و ما می‌توانیم درس‌های بزرگی از این بازی بگیریم تا بلکه کمی فوتبال‌مان به سمت حرفه‌ای شدن سوق پیدا کند. در ادامه به مرور نکاتی از فینال لیگ قهرمانان اروپا که از مهم‌ترین دیدارهای فوتبال در سراسر دنیاست، می‌پردازیم که می‌توانند برای فوتبال ما الگو باشند.

جشن زیبای قهرمانی

بی‌شک کیفیت فنی فینال لیگ قهرمانان اروپا قابل قیاس با هیچ دیدار باشگاهی در سراسر دنیا نیست. این دیدار که میلیاردها بیینده در سراسر دنیا دارد می‌تواند کلاس درس بزرگی باشد. یکی از حسرت‌هایی که این دیدار برای هواداران فوتبال در ایران داشت برگزاری باشکوه جشن قهرمانی بود. سکوی زیبای قهرمانی، نظم و انسجام، نبود افراد اضافه در جشن قهرمانی و نحوه فیلمبرداری و تصاویر باکیفیت تلویزیونی نشان دادند که مسئولان فوتبال ایران حتی در برگزاری یک جشن قهرمانی هم ناتوان هستند و سال‌هاست که ما از دیدن یک جشن تروتمیز داخلی محروم هستیم. به‌عنوان مثال همین چند روز پیش در جشن قهرمانی استقلال در جام حذفی دیدیم که چقدر افراد اضافه و ناشناس در کنار بازیکنان استقلال در زمین حضور داشتند. همچنین آرامش و رفتار محترمانه هواداران روی سکوها هم می‌تواند الگوی مناسبی برای تماشاگران فوتبال در ایران باشد. درست است که هواداران فوتبال در ورزشگاه‌های ایران معمولا از ابتدایی‌ترین حقوق برخوردار نیستند اما این مسئله نمی‌تواند توجیه مناسبی برای شکستن صندلی‌ها و آسیب زدن به ورزشگاه‌ها باشد. شنبه شب در ورزشگاه آلیانز آره‌نای مونیخ دیدید که هواداران غمگین و ناراحت اینتر بدون هیچ آسیبی به استادیوم، ورزشگاه را ترک کردند.

احترام، حرف اول را می‌زند

در فوتبال ایران بارها رفتارهای نامناسب و ناشایستی از بازیکنان دیده‌ایم آن هم به این بهانه که بازیکن در جو بازی بوده یا اینکه گل زده و تحت تاثیر هیجانات بازی بوده اما در دیدار فینال لیگ قهرمانان اروپا دیدیم وقتی که اشرف حکیمی دروازه تیم سابق خود را باز کرد چطور به دلجویی از هواداران اینتر پرداخت و رو به آنها تعظیم کرد تا به این شکل ادای احترامی کرده باشد به آنها. اشرف حکیمی درحالی اینطور از هواداران تیم سابقش دلجویی کرد که در مهم‌ترین بازی فصل فوتبال اروپا گل زد و هرطور هم شادی می‌کرد کسی او را سرزنش نمی‌کرد.

پول، آنقدرها هم مهم نیست

قهرمانی پاری سن ژرمن آن هم در شرایطی که این تیم با یک سوم بودجه سالیان گذشته خود بسته نشده بود بار دیگر نشان داد در فوتبال حرفه‌ای پول و ستاره‌ها حرف اول را نمی‌زنند. همین تیم فرانسوی در سال‌های گذشته بازیکنانی مثل مسی، زلاتان ابراهیموویچ، امباپه، نیمار و بسیاری ستاره‌های دیگر را در اختیار داشت اما نتوانسته بود قهرمان اروپا شود. پاریسی‌ها امسال درحالی بر جام قهرمانی بوسه زدند که مهم‌ترین ستاره تیم‌شان بازیکنی مثل عثمان دمبله است که شاید در نگاه اول یک بازیکن معمولی به نظر برسد. قهرمانی پاری سن ژرمن نشان داد برای موفقیت، داشتن یک رهبر باکیفیت و انسجام تیمی از هر مسئله دیگری مهم‌تر است و تنها با اتکا به داشتن ستاره ها نمی توان به موفقیت و قهرمانی رسید.

حتی اینترمیلان هم شرایطی تقریبا مشابه پاری سن ژرمن داشت؛ تیمی به مراتب کم هزینه و کم ستاره به‌خصوص در قیاس با تیم‌هایی مانند رئال مادرید، بارسلونا، بایرن مونیخ، لیورپول، آرسنال و حتی میلان و یوونتوس.

خبر خوب برای فوتبال آسیا

فینال لیگ قهرمانان اروپا دو بازیکن آسیایی داشت. اگرچه در فینال فرصتی برای بازی به مهدی طارمی و لی کانگ این، بازیکنان ایرانی و کره‌ای اینترمیلان و پاری سن ژرمن نرسید اما حضور آنها در این دیدار مهم نشان داد فوتبال آسیا پتانسیل بالایی دارد. خصوصا برای فوتبال ایران که اگر کمی تفکر بازیکنان و شرایط حرفه‌ای شود می‌توانیم نمایندگان بیشتری در صطح یک فوتبال اروپا داشته باشیم. 

هنوز فوتبال تهاجمی برنده است

اگرچه در سال‌های اخیر فلسفه فوتبال به سمت تدافعی شدن پیش رفته اما پاری سن ژرمن بار دیگر نشان داد هنوز هم فوتبال تهاجمی بر تدافعی غلبه دارد. پاری سن ژرمن با لوئیز انریکه حتی بعد از به ثمر رساندن دو گل آن هم در فینال لیگ قهرمانان اروپا، نه تنها در لاک دفاعی فرو نرفت و به دنبال حفظ نتیجه نبود بلکه با اتخاذ تاکتیک مناسب و تله گذاری برای اینتر میلان، یک طرفه‌ترین نتیجه تاریخ فینال لیگ قهرمانان را رقم زد. این فینال بار دیگر ثابت کرد هنوز فوتبال تهاجمی برنده است.

ناامیدی ممنوع

تیم پاریسی در حالی توانست بر قله فوتبال اروپا بایستد که در هفته پایانی مرحله اول لیگ قهرمانان اروپا مجوز صعود به مرحله حذفی را به دست آورد. در آن روزها شاید خوشبین‌ترین هواداران پاریسی هم فکرش را نمی‌کردند تیم‌شان فاتح لیگ قهرمانان اروپا شود اما شاگردان انریکه نشان دادند مثل سرمربی محبوب‌شان، ناامیدی و جا زدن را بلد نیستند؛ آنها به معنای واقعی فعل خواستن را صرف کردند و نشان دادند در فوتبال ناامیدی جایی ندارد بلکه تا جایی که می‌شود باید جنگید. باید برای قدمت و حرمت پیراهن و عشق هوادار جنگید و ناامیدی را کنار زد.