جین گودال درگذشت
جین گودال متخصص برجسته شامپانزهها که سوژه دهها فیلم بود، در ۹۱ سالگی از دنیا رفت.

جین گودال شاخصترین متخصص شامپانزهها در جهان که آثارش در بیش از ۴۰ مستند به تصویر کشیده شده، دیروز (چهارشنبه) در لسآنجلس درگذشت. او ۹۱ ساله بود.
دکتر جین گودال که سفیر صلح سازمان ملل و بنیانگذار موسسه جین گودال بود، به مرگ طبیعی و در حالی از دنیا رفت که در حال برگزاری تور سخنرانی خود در آمریکا و در کالیفرنیا بود.
مستندی با عنوان «جین» که سال ۲۰۱۷ ساخته شد به طور مفصل به فعالیتهای او در زمینه شناخت شامپانزهها در تانزانیا پرداخت. این فیلم از ۱۴۰ ساعت فیلمی که در آرشیو نشنال جئوگرافیک گردآوری شده بود، ساخته شد و ۲ جایزه امی ساعات پربیننده و چندین جایزه دیگر را دریافت کرد. مدتها تصور میشد این ماده خام گم شده تا اینکه حدود ۵۰ سال بعد در آرشیو نشنال جئوگرافیک این فیلمها کشف شد. فیلم اصلی بدون صدا ضبط شده بود، که در روزهای اولیه فیلمبرداری از راه دور امری عادی بود.
این مستند در طول اکران سینمایی خود بیش از ۱.۷ میلیون دلار درآمد کسب کرد و با پخش از کانال نشنال جئوگرافیک، واجد شرایط دریافت جایزه امی شد.
از حضور در 40 مستند نشنال جئوگرافیک تا دوبله «سیمپسونها»
جین گودال موضوع بیش از ۴۰ مستند از نشنال جئوگرافیک، انیمال پلنت، دیزنینیچر و کمپانیهای دیگر بود. «جین گودال: دلایلی برای امید» محصول ۲۰۲۳ که به بررسی پروژههای احیای زیستگاه این حیوانات میپرداخت، از آخرین فیلم ها در این زمینه است. او همچنین در نمایشهای انیمیشنی از جمله «سیمپسونها» و «خارهای وحشی» صداپیشگی کرده بود.
گودال شاگرد انسانشناس مشهور، لویی اس.بی. لیکی بود. کشف او در سال ۱۹۶۰ درباره اینکه شامپانزهها قادر به ساخت و استفاده از ابزار هستند، حوزه نخستیشناسی را متحول کرد.
این زیست شناس متولد لندن بود و سال ۱۹۵۷ به کنیا سفر کرد و خیلی زود همکاری خود را با لیکی آغاز کرد. او برای نامگذاری شامپانزهها، به جای شمارهگذاری کردن آنها، شناخته شد و تنها انسانی بود که شامپانزهها او را در جامعه خود پذیرفتند.
«جین گودال: زندگی من با شامپانزهها» مستند کم نظیر
بعدها او به چهرهای آشنا در تلویزیونهای بین قارهای بدل شد و در صدها برنامه تلویزیونی در طول دههها شرکت کرد. اولین برنامه تلویزیونی وی حضور به عنوان مهمان در برنامه دیوید فراست در سال ۱۹۷۰ بود. ۳ سال بعد، او در ویژه برنامه مستند تلویزیونی «جین گودال و دنیای رفتار حیوانات: سگهای وحشی آفریقا» حضور یافت. از دیگر ویژه برنامههای او میتوان به «جین گودال: زندگی در طبیعت وحشی» (۱۹۹۰) و «جین گودال: زندگی من با شامپانزهها» (۱۹۹۵) اشاره کرد. بین سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۵، او در ۳ ویژه برنامه تلویزیونی ظاهر شد: «وضعیت میمون بزرگ» اثر جین گودال، «بازگشت جین گودال به گومبه» و «جین گودال: وقتی حیوانات صحبت میکنند».
به گزارش ددلاین، مخاطبان تلویزیون مجذوب گودال و آثار او شدند. او که از چهرههای اصلی برنامههای گفتگومحور بود و به نظر میرسید هرگز از پخش اخبار مربوط به حمایت از حیوانات خسته نمیشود، ۵ بار مهمان برنامه «نمایش امشب با اجرای جانی کارسون» بود و در برنامههای «جیمی کیمل لایو!»، «زمان واقعی با بیل ماهر»، «آخر شب با کانن اوبراین»، «آخر شب با جیمی فالون»، «نمایش رزی اودانل»، «نمایش تونی دانزا»، «مارتا»، «زنده با کلی و مارک»، «گزارش کولبرت»، «کیتی»، «امانپور»، «نمایش الن دیجنرس»، «نمایش روزانه»، «WTF با مارک مارون» و «نمایش کلی کلارکسون» و برنامه «نمایش آخر شب» سال پیش و دهها برنامه دیگر حضور داشت.
گودال حتی در یک قسمت به یاد ماندنی از سریال «سیمپسونها» در سال ۲۰۱۹، درست همانطور که ۱۸ سال قبل در «تورنبریهای وحشی» این کار را انجام داده بود، صداپیشگی شخصیت انیمیشنی خودش را بر عهده داشت.
اخیراً، او با لئوناردو دیکاپریو در فیلم «زوزه»، فیلمی لایو اکشن درباره سفر بقا یک سگ و گرگ که از دیدگاه حیوانات روایت میشود، همکاری کرد.
او سال ۱۹۷۷ موسسه جین گودال را برای حمایت از تحقیقات در زمینه میمونهای بزرگ تأسیس و همچنین برنامههایی برای جوانان برمبنای توسعه پایدار در روستاهای آفریقا، ایجاد کرد.
گودال همواره در حال برگزاری تور سخنرانی در سراسر جهان بود تا درباره حفاظت از محیط زیست، تغییرات اقلیمی و رفتار حیوانات آگاهیها را گسترش دهد.
از او یک پسر، یک خواهر و ۳ نوه به یادگار مانده است.
منبع: مهر