جنجال هسته‌ای مهدی محمدی/ تهدید اسرائیل با انفجار توییتری!
در حالی‌که مهدی محمدی، مشاور رئیس مجلس، انتشار پستی با مضمون حمله اتمی ایران به اسرائیل را نتیجه اشتباه ادمین صفحه اینستاگرامی خود عنوان کرده بود، این اقدام واکنش‌های زیادی را در پی داشت.
مهدی محمدی، مشاور رئیس مجلس، در 21 تیر 1404 تصویری جنجالی در استوری اینستاگرام خود منتشر کرد که نقشه‌ای از اسرائیل با دو انفجار شبیه‌سازی‌شده هسته‌ای را نشان می‌داد. این اقدام که به سرعت در شبکه‌های اجتماعی دست به دست شد، موجی از واکنش‌ها را در پی داشت و بحث‌های داغی را برانگیخت اما پیش از آنکه موج انتقادات به اوج برسد، استوری حذف شد و محمدی ادعا کرد این کار توسط ادمین صفحه و بدون اطلاع او انجام شده است.
این استوری با انتقادات شدید از سوی اسرائیل و کاربران شبکه‌های اجتماعی مواجه شد. در پلتفرم ایکس، کاربرانی از اسرائیل با اظهاراتی مثل «مهدی محمدی اسرائیل را با نابودی هسته‌ای تهدید کرد» و «این تهدیدی آشکار از سوی ایران است»، خشم خود را ابراز کردند. این موضوع تا ساعت ۱۰:۵۷ صبح امروز، بیش از ۹۵۲ هزار نمایش، هزاران کامنت و ریتوییت به دنبال داشته است. برخی رسانه‌ها مانند JFeed و Vietnam+ نیز این خبر را پوشش دادند و آن را در چارچوب تنش‌های هسته‌ای ایران و اسرائیل تحلیل کردند.
این اتفاق در حالی رخ داد که تنش‌ها بین ایران و اسرائیل بر سر برنامه هسته‌ای ایران به اوج خود رسیده و ادعای محمدی مبنی بر اینکه استوری توسط ادمین منتشر شده، نتوانست از شدت انتقادات بکاهد و حتی برخی رسانه‌های اسرائیلی هم بر همین اساس خواستار حمله پیش‌دستانه رژیم صهیونیستی به ایران شدند. حذف سریع استوری نیز به گمانه‌زنی‌ها درباره عمدی یا سهوی بودن این اقدام دامن زد اما شواهد کافی برای تائید یا رد آن وجود ندارد.
این جنجال یادآور بیت زیبای حافظ است: «سخن چون در بند نیامده، در بند توست؛ چون از بند برهد، تو در بند آنی.» و به خوبی نشان می‌دهد سخنان بدون کنترل می‌توانند به فجایع بزرگی منجر شوند همان‌طور که این توئیت آتش جنجال را شعله‌ور کرد.
این جنجال نشان‌دهنده قدرت شبکه‌های اجتماعی در تشدید تنش‌های سیاسی است. حتی با حذف توئیت اثرات آن تا صبح امروز باقی مانده و به افزایش خصومت بین ایران و اسرائیل دامن زده است. این ماجرا بار دیگر اهمیت دقت و مسئولیت‌پذیری در اظهارات عمومی را یادآوری می‌کند به‌ویژه در شرایط حساس کنونی منطقه. آیا این یک اشتباه بود یا بخشی از یک استراتژی بزرگ‌تر؟ پاسخ هنوز مبهم است اما بحث‌ها تا این لحظه ادامه دارد!
