غار بورنیک، دالان خاموش تاریخ در دل کوه‌های فیروزکوه
غار بورنیک، یک گنجینه خاموش در دل کوه‌های شرق تهران، هنوز آن‌گونه که باید شناخته نشده. ترکیب تاریخ باستانی، معماری طبیعی آهکی، و مسیر کوهنوردی جذاب، این مکان را به یکی از خاص‌ترین مقاصد گردشگری طبیعی و ماجراجویانه کشور تبدیل کرده است. اگرچه ناشناخته، اما پتانسیل آن برای تبدیل شدن به یکی از جاذبه‌های شاخص طبیعت‌گردی تهران و ایران انکارناپذیر است.
در فاصله‌ای نه‌چندان دور از پایتخت، جایی میان کوهستان‌های صخره‌ای و وحشی فیروزکوه، دهانه‌ای مرموز و تاریک از دل کوه دهان باز کرده: غار بورنیک. غاری که نامش کمتر به گوش رسیده، اما در دل خود هزاران سال سکوت، سرگذشت و شگفتی را پنهان کرده است. مکانی برای آن‌ها که عاشق طبیعت بکر، ماجراجویی و تاریخ خاموش هستند.
موقعیت و مسیر دسترسی
غار بورنیک در نزدیکی روستای هرانده، در ۱۰ کیلومتری جنوب شرقی فیروزکوه واقع شده است. برای رسیدن به دهانه غار، باید پس از عبور از رودخانه نمرود، حدود ۲ ساعت کوهنوردی سبک تا متوسط در مسیرهای سنگلاخی را طی کرد. این مسیر، خود بخشی از تجربه جذاب طبیعت‌گردی به‌حساب می‌آید.
مشخصات و ویژگی‌های غار
غار بورنیک یک غار آهکی طبیعی با دهانه‌ای به ارتفاع حدود ۸ متر و عرض ۴ متر است. فضای داخلی غار از چند تالار و دالان مجزا تشکیل شده و در عمق حدود ۱۲۰ متری زمین، به بخش‌های تاریک، مرطوب و خنکی می‌رسد که با استالاکتیت‌ها (قندیل‌های آهکی سقف) و استالاگمیت‌ها (ستون‌های آهکی کف) تزئین شده‌اند.
در بخش‌هایی از غار، هنوز آثار دود، ابزارهای ابتدایی، و بقایای زندگی انسان‌های ماقبل تاریخ دیده می‌شود. برخی باستان‌شناسان قدمت سکونت در این غار را به بیش از ۱۲ هزار سال پیش نسبت می‌دهند.
محیط اطراف غار نیز بسیار دیدنی است. دره‌ای با پوشش گیاهی مرتعی، رودخانه‌ای زلال و هوایی خنک حتی در تابستان. منطقه برای کمپینگ، کوهنوردی سبک، عکاسی طبیعت و ماجراجویی خانوادگی بسیار مناسب است.
ردپای تاریخ و انسان‌های نخستین
بر اساس شواهدی که در دهه‌های اخیر از غار استخراج شده، این مکان در دوره پیش از تاریخ به‌عنوان پناهگاه موقت و یا محل زندگی انسان‌های شکارگر مورد استفاده بوده. وجود استخوان حیوانات، ابزارهای سنگی و ذغال سوخته، حکایت از زندگی بدوی در این دالان‌های تاریک دارد.
چالش‌ها و خطرات احتمالی
ورود به عمق غار بدون راهنمای حرفه‌ای و تجهیزات نور و ایمنی توصیه نمی‌شود. در برخی قسمت‌ها احتمال لغزش یا گم‌شدن در دالان‌ها وجود دارد. همچنین به دلیل تاریکی مطلق داخل غار، دیدن زیبایی‌های آن بدون نورپردازی کافی ممکن نیست.
