گلافشان چابهار، شگفتی جوشان طبیعت ایران
گلافشان چابهار یکی از نادرترین پدیدههای زمینشناسی جهان است که آرام و بیصدا میجوشد.

این کوه منحصربهفرد که از درون خود گل و لای خاکستری بیرون میریزد، نه تنها نمایشی حیرتآور از قدرتهای زمین در عمق زمینساختی ایران است، بلکه بهعنوان یک مکان درمانی طبیعی نیز شناخته میشود.
گلافشان چابهار در محدوده بندر تنگ، پس از روستای کهیر و پیش از روستای زرآباد واقع شده و با فاصلهای حدود ۱۰۰ کیلومتر از چابهار، به یکی از دیدنیترین جاذبههای طبیعی جنوب کشور تبدیل شده است. کوه گلافشان با ارتفاعی نزدیک به ۱۰۰ متر، از معدود نقاط فعال گلافشانی در جهان به شمار میآید که هنوز هم در حال فعالیت است. برخلاف چشمههای آب، از دهانهی این تپهها گلهایی به رنگ خاکستری با صدایی شبیه انفجارهای زیرزمینی فوران میکند.
خاصیت شفاگر گلها
مردم محلی قرنهاست که به این کوه نگاهی فراتر از یک پدیده طبیعی دارند. گل و لایی که از دل این تپهها بیرون میجهد، نهتنها کاربردی در سفالگری دارد، بلکه بهعنوان درمانی طبیعی برای انواع دردهای مفصلی، عصبی و عضلانی استفاده میشود. بازدیدکنندگان اغلب با آغشته کردن بدن خود به این گل، از خواص ضد التهابی آن بهره میبرند.
ترکیبات این گل، عاری از دانههای درشت بوده و بهدلیل بافت نرم، پودری و چسبناک، مادهای مناسب برای ساخت سفال نیز بهشمار میرود. در همین حال، بسیاری بر این باورند که این گل خاص میتواند عروق را باز کند، اسپاسمهای عضلانی را تسکین دهد و حتی در بهبود برخی بیماریهای عصبی مؤثر باشد.
چگونه به این شگفتی زمینشناسی برسیم؟
اگر با وسیله شخصی سفر میکنید، مسیر اصلی از بندر کنارک به سمت بندرعباس آغاز میشود. پس از عبور از روستای کهیر، تابلوی بندر تنگ را خواهید دید. جاده فرعی منتهی به روستا را دنبال کنید تا پس از چند دقیقه، به تابلوی گلافشان برسید. برای مسافرانی که خودروی شخصی ندارند، تاکسیها یا تورهای گردشگری گزینههای مناسبی هستند.
چه زمانی برویم؟
بهترین فصل بازدید از گلافشان چابهار، بدون تردید پاییز و بهار است؛ زمانی که رطوبت زمین و بارشهای فصلی موجب افزایش فعالیت این کوه گلافشان میشود. کارشناسان زمینشناسی، دوره طلایی بازدید را از اوایل آبان تا نیمه اردیبهشت میدانند. در این زمان، فورانها پرانرژیتر، حبابها بزرگتر و صدای زمین، مهیبتر است.
گلافشان، بخشی از یک میراث زمینشناسی جهانی
پدیده گلافشان چابهار تنها یک جاذبه تماشایی نیست، بلکه بخشی از ژئوپارک پیشنهادی چابهار برای ثبت جهانی در یونسکو نیز به شمار میرود. سه تپه کوچک در این منطقه قرار دارد که تنها یکی از آنها به صورت فعال در حال فوران گل است. منظرهای که از دهانهی تپه مشاهده میشود، بیشباهت به فوران آتشفشان اما از نوع گلآلود آن نیست!
جاهای دیدنی اطراف و اقامتگاهها
در نزدیکی گلافشان، مکانهایی همچون کوههای مینیاتوری، تالاب لیپار، مسجد جامع تیس و روستای تاریخی تیس قرار دارند. اگر قصد اقامت دارید، هتلهای چابهار بهترین گزینه هستند. از آنجا میتوانید بازدیدی نیمروزی از گلافشان را در برنامه گشت خود بگنجانید.
هشدار به گردشگران: کفش مناسب فراموش نشود!
گرچه بخش مرکزی تپه مرطوب و گلآلود است، بیشتر مناطق اطراف آن برای قدم زدن و پیادهروی مناسباند. با این حال، توصیه میشود از کفشهای مقاوم به گل و لباسهای سبک استفاده کنید.
گلافشان چابهار، بیش از آنکه صرفاً مقصدی برای گردشگری باشد، روایت زندهای از زندگی در عمق زمین است. صدای جوشش گلها، بوی خاک مرطوب و حس لمس طبیعت بکر، تجربهای است که تنها در این نقطه از ایران میتوان یافت. اگر روزی به جنوب سفر کردید، دیدار با این پدیده را از دست ندهید؛ نه فقط برای ثبت عکسهای حیرتانگیز، بلکه برای لمس بخشی از اعجاز زمین که آرام و پیوسته، داستانی هزارانساله را روایت میکند.