غزه یا منطقه آزاد برای جنایت علیه بشریت

محمد درویش‌زاده در یادداشتی در روزنامه اطلاعات نوشت:

در ادبیات اقتصادی، منطقه آزاد تجاری (FTZ) ، عبارت است از: یک منطقه جغرافیایی که در آن کالاها تحت مقررات گمرکی اختصاصی وارد، ذخیره، جابجایی، تولید، یا پیکربندی مجدد و صادرات مجدد می‌شوند، مهمترین ویژگی این مناطق آن است که کالاها مشمول عوارض و قوانین گمرکی نیستند.

مفهوم جنایات علیه بشریت ظاهراً هیچ ارتباطی با مفاهیم اقتصادی و تجاری ندارد و شامل اعمال مختلفی مانند قتل، نابودی، بردگی، شکنجه ، انتقال اجباری جمعیت، ایجاد قحطی عمدی منتهی به مرگ افراد، حبس، تجاوز جنسی، آزار و شکنجه، ناپدید شدن اجباری و آپارتاید و امثال آن است. رویه دیوان کیفری بین‌المللی بر آن است که در جنایت علیه بشریت، بخشی از یک جمعیت گسترده یا غیرنظامی مورد حمله قرار می‌گیرند.

دردمندانه شاهد هستیم که از زمان تأسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸، جنایات جنگی متعددی توسط این رژیم ارتکاب یافته است، نظیر هدف قرار دادن و کشتن عمدی غیرنظامیان، کشتن اسیران جنگی و رزمندگان تسلیم شده، حملات بی‌رویه، مجازات دسته جمعی، گرسنگی دادن به غیرنظامیان، استفاده از سپر انسانی، شکنجه، انتقال اجباری، نقض بی‌طرفی پزشکی، هدف قرار دادن خبرنگاران، حملات هوایی غیرقانونی به مساجد، معابد،کلیساها، بیمارستان‌ها و پناهگاها یا حملات علیه اشیاء غیرنظامی و اشیاء محافظت شده، تخریب‌های بی‌رویه، و نسل‌کشی...

این درحالی است که اسرائیل کنوانسیون‌های ژنو را در ۶ ژوییه ۱۹۵۱ تصویب کرده و در ۲ ژانویه ۲۰۱۵، کشور فلسطین به اساسنامه رم ملحق شده است. به این ترتیب دادگاه کیفری بین‌المللی صلاحیت رسیدگی به جنایات جنگی انجام شده در سرزمین‌های اشغال شده فلسطین (OPT) را داراست.

مستندات بسیار زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد اقدامات انجام شده توسط ارتش اسرائیل در جریان درگیری‌های مسلحانه در اراضی اشغالی از مصادیق جنایات جنگی و حتی جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی است. گزارشگران ویژه از سازمان ملل متحد بارها بر این مطلب صحه گذاشته اند. سازمان‌هایی از جمله دیده‌بان حقوق بشر، پزشکان بدون مرز، عفو بین‌الملل و کارشناسان حقوق بشر بارها اسرائیل را به جنایات جنگی متهم کرده‌اند.

از سال ۲۰۲۱، دیوان کیفری بین‌المللی تحقیقاتی در مورد ارتکاب جنایات جنگی اسرائیل را آغاز کرد، اما اسرائیل از همکاری با این تحقیقات خودداری کرده است.

در دسامبر ۲۰۲۳، آفریقای جنوبی به کنوانسیون مبارزه با نسل‌کشی متوسل شد و اسرائیل را متهم به ارتکاب جنایات جنگی و نسل‌کشی در سرزمین‌های فلسطینی تحت اشغال و نوار غزه کرد. پرونده شکایت آفریقای جنوبی مبنی بر ارتکاب جنایت نسل‌کشی علیه اسرائیل، در دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) پذیرفته شد و این کشور مستندات خود را در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۴ ارائه داد. در مارس ۲۰۲۴، گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره وضع حقوق بشر در سرزمین‌های فلسطینی به این نتیجه رسید که دلایل منطقی وجود دارد که نشان می‌دهد ارتکاب نسل‌کشی به وقوع پیوسته است.

در نوامبر ۲۰۲۴، دیوان بین‌المللی کیفری برای بنیامین نتانیاهو و یوآف گالانت برای جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت حکم بازداشت صادر کرد. در دسامبر ۲۰۲۴، عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر اسرائیل را به ارتکاب نسل‌کشی در غزه متهم کردند.

با کمال تأسف و تعجب از آن تاریخ تاکنون هیچ اقدام معنادار و بازدارنده ای علیه سران این رژیم جانی صورت نگرفته است. بی کیفری و بی عملی سازمان های مسئول در جلوگیری از جنایت علیه بشریت ناشی از حمایت دولت آمریکا از این جنایات جنگی است. این حمایت ها موجب شده است که پس از صدور حکم بازداشت سران رژیم صهیونیستی باکمال تعجب جهانیان شاهد افزایش عمق وگستره این جنایات در غزه هستند، شرایط امروز غزه نه باور پذیر است و نه قابل توصیف. صهیونیست‌ها حتی به زنان و کودکانی که در میان ویرانه‌های غزه به دنبال لقمه‌ای نان هستند، رحم نمی‌کنند.

ویدئویی که توسط شبکه «Tracking Genocide» منتشر شده است، صحنه‌هایی تکان‌دهنده از زن‌ها و کودکانی را نشان می‌دهد که در میان خرابه‌های غزه به دنبال غذا می‌گردند؛ در حالی که توسط پهپادها، موشک‌ها و تک‌تیراندازهای اسرائیلی هدف قرار می‌گیرند.

محاصره غزه و ایجاد گرسنگی عمدی برای جمعیت زیادی که در این خرابه ها قرار دارند، نشان می‌دهد که اسرائیل گرسنگی را به عنوان یک سلاح جنگی استفاده می‌کند. حتی گروه‌های حقوق بشر اسرائیلی مانند گیشا، بتسلم و دیگران می‌گویند که اسرائیل بی سر و صدا یک سیاست دوگانه گرسنگی یا ترک را برای ساکنان غزه اتخاذ کرده، چرا که چندین بار به روی کاروان‌های کمک‌های بشردوستانه آتش گشوده است؛ علی‌رغم اینکه این کاروان‌ها مختصات خود را با اسرائیل در میان گذاشته‌اند.

قبل از این شرایط، اسرائیل با حملات بی ملاحظه و عملیات هوایی برج‌های مسکونی، ساختمان‌ها، بیمارستان‌ها، مدارس و اماکن عمومی را هدف قرار داده بود که منجر به کشته شدن دهها هزار غیرنظامی در غزه شده است. سخنگوی ارتش اسرائیل رسماً اعلام کرده است که: « تأکید بر آسیب رساندن است و نه بر دقت».

هاآرتص، روزنامه اسرائیلی، به نقل از سربازان و افسران حرفه‌ای نقل کرد که گفتند به فرماندهان اختیار بی‌سابقه‌ای برای عملیات در نوار غزه داده شده است. آنها مدعی شدند که فرماندهان اجازه یا دستور کشتن زنان، کودکان و مردان غیرمسلح را در کریدور نتزاریم داده‌اند. به طور کلی استفاده ارتش اسرائیل از سلاح‌های انفجاری در مناطق پرجمعیت شواهد و مستندات فراوان دارد. 

بی‌کیفری صهیونیست‌ها و بی‌عملی جامعه بین‌الملل، شرایط غزه را به نقطه‌ای رسانده است که مطابق آخرین خبرها از آخرین وعده ‌غذایی سالمی که اطفال غزه خورده‌اند، چند روزی می‌گذرد!!. بچه‌های بسیاری مقابل چشم مادرانشان با استخوان‌هایی برآمده و چهره‌هایی زرد از شدت گرسنگی مرده‌اند.

جنین‌های بسیاری در اثر نرسیدن مواد مغذی در بطن مادرانشان سقط شده‌اند. شرایط تغذیه در حد نان خشکی است که از مخلوط آرد و خاک پخته می‌شود. اکنون در پیش چشم جهانیان غزه گرسنه‌ترین نقطه زمین و در آستانه یکی از بزرگترین نسل‌کشی ها از طریق ایجاد قحطی‌ عمدی قرار گرفته است.

چگونه می‌توان شرایط گرسنگی و بی‌آبی حدود دو میلیون انسان را نادیده گرفت؟ صهیونیستها حاضرند که آرد و گندم‌ در انبارها فاسد شود، اما مانع ارسال آن به غزه شوند. بشریت را چه شده است که شاهد منطقه آزادی برای جنایت علیه بشریت، نسل‌کشی و انواع جنایت جنگی هستیم؟ چه پاسخی به تاریخ و وجدان جمعی و بشری خواهیم داشت؟