بار شفافیت اصولگراها روی دوش قالیباف

روزنامه آرمان ملی در گزارشی نوشت:

جنجال بر سر ادعای نماینده سابق مجلس و عضو کنونی مجمع تشخیص مصلحت نظام که در اشاره به پشت‌پرده استیضاح‌ها گفت: «برخی وزرا با کیف‌های پر از هدیه وارد مجلس شده و با کیف خالی خارج می‌شوند»، فضای بهارستان را به‌خود اختصاص داده و با فشار برخی از نماینده‌ها، رئیس مجلس از شکایت علیه میرسلیم خبر داد.        

پس از آن نماینده سابق تهران که البته می‌توانیم او را از جمله چهره‌های تندروی اردوگاه اصولگرایی بدانیم، جزئیات جدیدی فاش کرد که به آن اشاره خواهیم کرد. اگر به سناریوی حمله تندروها به نحوه مدیریت قالیباف در مجلس توجه کنیم، آنها همیشه با واژه «پادگانی» از او انتقاد می‌کنند. میرسلیم در اظهارت جدیدش باز هم به این مورد اشاره کرده و همچنین تاکید دارد که قالیباف از همه پشت‌پرده‌ها بین نماینده‌ها و وزرا خبر دارد و با این حرف نشان داد که حتی اگر نماینده نباشد هم می‌تواند قالیباف را به چالش بکشد. میرسلیم البته به‌طرح شکایت علیه خود توسط قالیباف هم اشاره کرده است که آن را تاکتیک انتخاباتی دانسته است. حالا در این مورد باید در انتظار بررسی‌های قوه قضائیه باشیم تا ببینیم پس از شکایت مجلسی‌ها آیا میرسلیم محکوم خواهد شد یا خیر؟ قالیباف که طیف نواصولگرها را رهبری می‌کند همواره در شعارهای خود به اهمیت «شفافیت» اشاره کرده است ولی حالا خود در متن چالشی قرار گرفته که شاید به شفافیت ختم نشود. در ادامه این گزارش به‌آخرین اختلاف در اردوگاه اصولگرایی اشاره خواهیم کرد.

قالیباف و چالش شفافیت

یکی از مطالبات اصلی شهروندان از حکمرانی‌ها شفافیت است، هرچه مسئولان بتوانند در این مورد بهتر با ملت ارتباط بگیرند، فاصله آنها و جامعه کمتر می‌شود. محمدباقر قالیباف که همواره از حکمرانی نوین حرف می‌زند، غالبا در سخنان خود به شفافیت هم اشاره می‌کند. او در آذر 1400، رئیس مجلس شورا در هفتمین اجلاسیه کنگره ملی همفکری بسیج دانش‌آموزی، با اشاره به لزوم شفافیت در مجلس گفت: «موضوع شفافیت را از پیش از ورود به‌همجلس پیگیری می‌کردم و اکنون خود را متعهد به آن می‌دانم اما شفاف‌سازی فقط برای مجلس نیست و باید در همه دستگاه‌ها اجرا شود. گام اول را خودمان برمی‌داریم تا بعد از آن نیز پیگیر باشیم.» توجه داشته باشید که این طرح در زمستان سال ۹۸ از محوری‌ترین شعارهای نمایندگان راه یافته به مجلس یازدهم بود که از مجلسی یکدست رونمایی کردند، ولی هرچه به جلو آمدیم خبری از شفافیت نشد، با این حال شعارها در حوزه شفافیت همچنان ادامه دارد.

با قالیباف اختلاف‌نظر دارم

مصطفی میرسلیم، نماینده سابق مجلس و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در واکنش به انتقادهای تند نمایندگان و شکایت قالیباف از او به چندثانیه اظهارکرد: «کسی که بهتر از همه به موضوعات واقف است، خود آقای قالیباف رئیس مجلس است. بخش حراست و رئیس مجلس دقیقا از جزئیات همه درخواست‌ها مطلع هستند. اینکه چه کسانی چه درخواست‌هایی می‌کنند همه در اختیار ایشان قرار دارد. در مورد موضع‌گیری اخیر آقای قالیباف هم باید گفت که مطرح‌کردن پیگیری قضائی دقیقا در فضای انتخابات قابل تحلیل است. برای من عجیب بود که تخلف‌هایی که پیش از این، شخص خود ایشان جلویشان را گرفته بود، حالا چرا این‌طور مطرح شده‌اند. ایشان خوب می‌دانستند که آن کارها ایراد دارند. اما به‌طور ناگهانی، با نزدیک شدن به انتخابات هیات ‌رئیسه جدید مجلس در هفتم خرداد، مواضع تغییر کرد. به‌نظر می‌رسد برای جلب نظر نمایندگان، برخی مسائل سیاسی و تبلیغاتی مطرح شده است.» نماینده سابق مجلس در همین مورد ادامه داد: «در دوران نمایندگی، من در هیچ‌کدام از استیضاح‌ها مشارکت نکردم، چون آنها را به صلاح نمی‌دانستم. البته چند سوال مطرح کردم، ولی از جنس سوال‌هایی که به‌سرنوشت عمومی کشور مربوط می‌شود، نه مسائل منطقه‌ای یا شخصی. اما متاسفانه برخی اجازه طرح مسائل را نمی‌دهند. تحمل نقد و پرسش وجود ندارد. در مواردی شاهد بودم که بعضی از وزرا اهل امتیاز دادن نبودند. مثلا ایرج فاضل، وزیر بهداشت وقت که صریح اعلام کرد من باج نمی‌دهم، اگر رای نمی‌خواهید به من ندهید، ولی من کار خودم را می‌کنم. این ایستادگی، ارزش داشت.» او با اشاره به اختلافش با رئیس مجلس اضافه کرد: «اختلاف‌‌نظر من با آقای قالیباف در مواردی به سیاست داخلی مجلس برمی‌گردد. ما قرار گذاشته بودیم آیین‌نامه داخلی مجلس را اصلاح کنیم. آقای قالیباف جلسه‌ای هم برگزار کرد، اما وقتی موضوع به کاهش برخی امتیازات نمایندگان رسید، با مخالفت مواجه شد و ایشان دیگر پیگیری نکرد. ما انتظار داشتیم رئیس مجلس پای وعده‌اش بایستد، ولی ایشان عقب‌نشینی کرد. حتی در جلسه رأی‌گیری، فشار زیادی آوردند. نمایندگان را تحت فشار گذاشتند، حتی اجازه نمی‌دادند برای نیازهای طبیعی مثل رفتن به سرویس بهداشتی از صحن خارج شوند. این رفتارها درست نیست. ما کهنه‌کار و سالمندیم، ولی با ما مثل سرباز پادگان رفتار شد. بستن درها، جلوگیری از خروج نمایندگان، همه نشانه‌هایی از نوعی رفتار پادگانی بود.»