180 دقیقه سخنان صریح دانشجویان با رئیس‌جمهور

در حیاط دانشگاه شهید بهشتی، دانشجویان به صورت دسته‌های چند نفری کنار هم ایستاده‌ بودند و برای ورود به جلسه و دیدار با رئیس‌جمهور کارت ورود دریافت می‌کردند. هوا کمی سرد بود اما دیدار و فرصت بیان دغدغه‌ها، بهانه‌ کافی برای دانشجویان در این صبح پاییزی بود. در این بین نیز تعدادی از دانشجویان از ساعت‌ها قبل و از استان‌های دیگر خود را به دانشگاه رساندند و منتظر اجازه ورود از سوی ماموران برگزاری مراسم بودند. 

درب سالن در ساعت حدود 8 صبح باز و با گذشت چند دقیقه صندلی‌ها پُر شد. در این میان موسیقی هم در حال پخش بود. نکته قابل توجه این بود که هیچ دانشجویی پلاکارد در دست نداشت اما میزبان این برنامه بسیج دانشجویی بود و تقریباً این فرصت برای این طیف فراهم شد تا به بیان انتقادات خود و بعضاً شعارهای تند بپردازند. وعده حضور رئیس‌جمهور 9 صبح بود که ساعت 8:20 دقیقه وارد سالن شد. پس از نوای قرآن و پخش شدن سرود ملی جمهوری اسلامی ایران، سیدعلیرضا موسوی، مجری، پشت تریبون رفت و از آقایان دانشجو خواست که به مناسبت روز زن، دانشجویان خانم را تشویق کنند. در ادامه این مراسم نیز، کلیپی از شهدای دانشجو پخش شد، دانشجویایی و اساتیدی که همگی در جنگ 12 روزه تحمیلی رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند. 

رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نخستین سخنران این مراسم بود که پشت تریبون رفت و حدود 5 دقیقه سخن گفت. در ابتدای مراسم خطاب به دانشجویان گفت: افتخار دارم در این دانشگاه 14 هزار دانشجو و 1500 عضو هیات علمی و 20 هزار پرسنل داریم. او از فرسوده بودن زیرساخت آموزش انتقاد کرد و بر حرکت در مسیر آموزش از کمیت به کیفیت تاکید داشت. او تاکید کرد یکی از مشکلات دانشجویان بی‌توجهی به مسائل کلان کشور است. دانشجو باید شریک توسعه باشد و به آینده امید داشته باشد. 

در این مراسم و در اقدامی کم سابقه 15 دانشجو فرصت داشتند که به مدت 5 دقیقه نکات خود را مطرح کنند، هرچند گاها بیش از 5 دقیقه سخن می‌گفتند و توجهی به زمان و اخطار مجری برنامه نداشتند. آنها از هر دری سخن گفتند؛ فیترینگ، مشکل معیشتی، سیاست خارجی و ... 

محمدجواد پاشاپور، نماینده شورای صنفی دانشجویان، به عنوان اولین سخنران پشت تریبون رفت. او تاکید کرد بحران تعرفه‌های پزشکی به ارائه خدمات خدشه وارد کرده است. او گفت دولت باید برای تامین امنیت کادر درمان برنامه داشته باشد. 

محمدامین آیت‌اللهی، از دانشگاه آزاد اسلامی به‌عنوان دومین سخنران پشت تریبون رفت. او خطاب به رئیس‌جمهور گفت: مردم شما را به خاکی بودن می‌شناسند. امیدواریم تا آخر هم همین‌گونه بمانید. به قول رهبری باید از این دولت حمایت شود. وفاق سرمایه بی‌بدیل دولت است اما به نظر می‌رسد برای حفظ رضایت این و آن در اتخاذ تصمیم نهایی تعلل وجود دارد. حضور جوانان کمرنگ است تا عمر دولت به پایان نرسیده این رویه اصلاح شود. افرادی که سیم کارت سفید دارند اگر مانند ما باشند می‌فهمند چه حسی داریم. اگر فیلترینگ بَد است چرا برخی آن را دور می‌زنند؟ با آمدن شما و آقای ظفرقندی امیدی در جامعه پزشکی شکل گرفت اما چرا با اعزام اجباری کادر درمان برخورد نمی‌شود؟ 

پوریا زارع‌فرد، دانشجوی دانشگاه قم و نماینده جنبش عدالت‌خواه دانشجویی، به‌عنوان سومین سخنران به  جایگاه رفت. او مخالف برگزاری هفته مُد و دیزاین و ماراتن کیش انتقاد بود. زارع‌فرد خطاب به رئیس‌جمهور بیان کرد: توزیع قدرت میان پدرخواندگان سیاسی وفاق ایجاد نمی‌کند. صندلی‌های قدرت به سیطره عده‌ای درآمده است. خصوصی‌سازی فساد را بیشتر می‌کند. 

شیدا یزدانی، دبیر مجمع تخصصی هنرهای تجسمی، نیز به‌عنوان اولین سخنران زن پشت تریبون رفت. او خطاب به مسعود پزشکیان گفت: ما برای تماشا نیامدیم و حاضر به ایفای نقش هستیم. هوای آلوده و وضعیت محیط زیست،  سلامت مردم را هدف گرفته است. کمبود بودجه و کمبود فضاهای فرهنگی کار را سخت کرده است. 

امیرحسین خسروی، نماینده نشریات دانشجویی، نیز با یاد و خاطره شهریاری‌ها و شهدای جنگ هسته‌ای سخنانش را آغاز کرد. خسروی گفت: انتظار داریم نشریات دانشجویی در نظام ارزیابی کشور به رسمیت شناخته شوند. وقتی به نیازها توجه نشود خلاقیت از بین می‌رود. اگر می‌خواهیم دانشگاه پویا داشته باشیم، باید بستر رسانه پرقُدرت را هم فراهم کنیم. می‌خواهیم در ایران بمانیم اما باید امیدها تقویت شود. 

این بار نوبت به محمدمهدی آبی‌پور، دانشجوی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) قزوین، رسید. او سخنانش را با یاد شهید رئیسی آغاز و تاکید کرد زحمات و تلاش‌های دولت قابل تقدیر است و نمی‌توان اقدامات موثر را نادیده گرفت. آقای پزشکیان مورد حمایت رهبری است. اما به نظر می‌رسد با گذشت یک سال و نیم، بخشی از بدنه دولت قرابتی با رئیس‌جمهور ندارند. افرادی که اقدامات خود را گردن نمی‌گیرند و از رئیس‌جمهور هزینه می‌کنند. مدیران دلسوز با کارشکنی تحت فشار هستند و به حاشیه رفتند. فرصت را مغتنم بشماریم. دشمن پشت دَر رخنه کرده اما چرا برخی مسئولین آرایش جنگی به خود نمی‌گیرند؟ 

پس از این سخنرانی بلافاصله هادی انبازپور، دانشجوی علوم پزشکی شیراز، در جایگاه قرار گرفت و کمبود بودجه در حوزه درمان اشاره کرد. 

او خطاب به رئیس‌جمهور گفت: شما امید مردم هستید. مردم نام شما را از کم‌رونق‌ترین صندوق بیرون آوردند. کدام وفاق آقای رئیس‌جمهور وقتی دولت یکپارچه نیست؟ شما با شعار جوانگرایی آمدید اما کدام‌یک از اطرافیان شما از جوانان هستند؟ فقط تعدادی جوان را با اختیارات کم به کُرسی نشاندید. آقای رئیس‌جمهور می‌دانید چند دانشجو اقدام به خودکشی کردند؟ چند نفر از نخبگان ما فردا یا پس فردا از گیت امام خمینی (ره) عبور می‌کنند؟   

رضا دارائی، دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، نیز پشت تریبون گفت: در جنگ تحمیلی 88 دانشجو و 20 استاد شهید شدند. فعالیت جهادی دانشگاه اردوی جهادی نیست. ما اینجاییم تا بمانیم و باهم مام میهن را بسازیم. مطالبه اصلی ما حمایت از فعالیت‌های جهادی و تشکل‌های جهادی است. از فعالیت‌های جزیره‌ای کاسته شود. 

مدی نصرتی، کارشناس مهندسی هوافضای شهید بهشتی و نماینده دفتر تحکیم وحدت، سخنان خود را با این جمله که «هرچه فریاد دارید بر سر آمریکا بزنید»، شروع کرد. در این لحظه فریاد «مرگ بر آمریکا» دانشجویان بلند شد. دانشگاه باید وارد کنشگری شود. او خواستار اجرای قانون عفاف‌ و‍ حجاب شد! نصرتی تاکید کرد: راه علاج در وطن است. دانشگاه کانون تولید قدرت است. 

در پایان این سخنرانی به مناسبت این روز، کلیپی از شهادت سه دانشجوی دانشکده فنی دانشگاه تهران منتشر شد که به دست مزدوران رژیم شاه به شهادت رسیدند. 

پس از پخش کلیپ نوبت به سیدیاسر حسن‌زاده، دبیر و نماینده انجمن اسلامی دانشگاه تهران، رسید. او به عنوان یک منتقد کولاک کرد. حسن‌زاده  در سخنان خود تاکید کرد دوستان صداوسیما وقت من را برای مصاحبه نگیرند!

حسن‌زاده تاکید کرد: ما از کریدورهای بین‌المللی حذف می‌شویم این‌درحالی است که دوستان منطقه‌ای ما یک به یک هاب منطقه می‌شوند. اصلاحات با نمایش حل نمی‌شود. فروپاشی محیط زیست، آلودکی آب و هوا، کم شدن آب‌های زیرزمینی و خشک شدن تالاب‌ها، بحران‌زا شده است. این وضعیت با جابجایی تغییر نمی‌کند. هنوز رسانه را در صداوسیما و واقعیت را در دیوارکشی می‌بینیم. راه حل نهایی بازگشت بی‌قید و شرط به مردم است. او گریزی به سخنان میرحسین موسوی زد که با واکنش تند بسیج دانشجویی و سر دادن شعار همراه شد. 

سیدمحمد امین موسوی، دانشجوی دانشگاه قم، دیگر سخنران مراسم بود. او اظهار کرد که هرگاه امنیت و یکپارچگی مخدوش شود ایران ستیزی به صحنه می‌آید. حفظ سرمایه اجتماعی و تقویت جایگاه ایران نقط مقابل ایران ستیزی است. برخی افراد دلاری نیمایی می‌گیرند و با ارز آزاد اقلام را می‌فروشند. سیاست خارجی ابزار دولت‌ها برای رسیدن به قدرت است که باید از آن استفاده کرد. 

محمدرضا قیصری، عضو جنبش بسیج دانشجویی، پس از رفتن پشت تریبون سخنان تندی را ایراد کرد. قیصری گفت: امروز به چمران‌ها نیاز داریم اما آیا خروجی دانشگاه‌ها چمران‌هاست. از ترویج بی‌حجابی جلوگیری شود. مردم در رنج هستند و اولویت را در رفاه مردم قرار دهید. در حوزه سلامت بی‌برنامگی غوغا می‌کند. اجرای برنامه پزشک خانواده در حد وعده باقی مانده و پرونده الکترونیک سلامت هنوز زمین‌گیر است. او در پایان نکات مکتوب خود را تقدیم رئیس‌جمهور کرد. 

یاسین مسعودی، دانشجوی دانشگاه فردوسی مشهد، خطاب به مسعود پزشکیان گفت: شما با شعار انصاف و وفاق آمدید. با بازگشت برخی اساتید روزنه امید ایجاد شد. شما وعده استفاده از دانش کارشناسان را دادید اما گویا امتیاز به برخی نفوذی‌ها رسیده است. قرار نبود جوانان زینت مجالس باشند. جوانان بیش از آنکه کنشگر باشند تبدیل به ویترین شدند. جامعه احسان می‌کند، دولت توان تصمیم‌سازی ندارد و دچار بی‌دولتی هستیم. صدای مردم در پیچ و خم بروکراسی گم شده است. دانشگاه می‌خواهد شما را به عنوان رئیس‌جمهور عدالت‌خواه بشناسد. نگذارید امیدهای ما از بین برود. 

زهرا قبادپور، دانشجوی رشته دکتری از دانشگاه گیلان، نیز بیان کرد دانشجو نسبت به اوضاع این روزها بی‌تفاوت نیست. 160 هزار نفر عضو انجمن‌های علمی هستند و و نادیده گرفتن آنها راهگشا نیست. معاونت علمی توجهی به رویکرد انجمن‌های علمی ندارد. آقای رئیس‌جمهور دستور دهید انجمن‌های علمی و فرهنگی در دانشگاه‌ها در چارچوب نخبگی به رسمیت شناخته شوند. انجمن‌های علمی 130 هزار فعالیت انجام دادند که 30درصد افزایش داشته است. از شما درخواست داریم به دلیل وسعت انجمن‌های علمی به آنها توجه ویژه شود. ما آماده هستیم در جلسه مشترک با شما راهکارهای علمی برای برون رفت از این وضعیت را ارائه کنیم. ما تا پای جان برای ایران ایستاده ایم. 

اما سخنران پایانی مراسم دختر دکتر شهید احمدرضا ذوالفقاری، دانشمند هسته‌ای، بود که با تشویق ایستاده دانشجویان پشت تریبون رفت و سخنان خود را با بغض ناشی از دست دادن اعضای خانواده‌اش خود در جنگ تحمیلی 12 روزه آغاز کرد. او گفت: می‌خواهم سخنانم را با نحوه برخورد پدرم در دانشکده هسته‌ای شهید بهشتی آغاز کنم. الگوی من در زندگی پدرم بود. نگاه پدرم تربیت دانشجو برای رسیدن به کمال انسانی از راه کسب علم بود. پدرم علیرغم شغلش و باتوجه به شرایط امنیتی همواره درب اتاقش در دانشگاه باز بود و هیچ دانشجویی بدون شنیدن حرف او از درب اتاق خارج نمی‌شد. پدرم تاکید داشت که برای حل مشکلات کشورباید از علم بهره بُرد. 

اکثریت دانشجویان مطالباتی داشتند و از رئیس‌جمهور رسیدگی به این مطالبه‌ها را خواستار شدند. توجه رئیس‌جمهور به مسائل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، معیشتی و رفاهی از عمده خواسته‌های آنها بود.  

پس از 90 دقیقه، این بار مسعود پزشکیان با تشویق دانشجویان به جایگاه رفت. او در سخنان خود تاکید داشت من حرف‌های شما را شنیدم و حالا شما به سخنان من گوش دهید. او تاکید کرد در همین جلسه دیدگاه‌های مختلف صحبت کردند و نقطه اشتراک کمی در سخنان بود اما باید یاد بگیریم به هم احترام بگذاریم و انگ نزنیم. 

با اتمام سخنرانی رئیس‌جمهور این روز هم با همه شور و هیجانش به دفتر خاطرات این دانشگاه پیوست؛ روزی که به نامش در تقویم جمهوری اسلامی ایران ثبت شده است.