انسانیت در «نیست‌ترین» حالت ممکن
روایت اول ارتش رژیم اشغالی این بود؛ خودروهای هدف قرار گرفته «علائم واضح امدادی نداشته‌اند» و «چراغ‌های هشدار روشن نبوده‌اند.» بر اساس این ادعا، سربازان تصور کرده‌اند که این خودروها ممکن است تهدید امنیتی باشند و بنابراین به آن‌ها شلیک کرده‌اند.
در تاریخ ۲۳ مارس ۲۰۲۵، نیروهای اسرائیلی در منطقه رفح، نوار غزه، به گروهی از امدادگران حمله کرده و ۱۵ نفر از آن‌ها را کشتند. این امدادگران شامل کارکنان جمعیت هلال احمر فلسطین (PRCS)، دفاع مدنی غزه و یک کارمند آژانس امدادرسانی و کاریابی برای پناهندگان فلسطینی سازمان ملل (UNRWA) بودند.
ویدئویی که از تلفن همراه یکی از قربانیان به دست آمد، نشان می‌دهد که خودروهای امدادی با علائم مشخص و چراغ‌های روشن در حال حرکت بودند که هدف تیراندازی قرار گرفتند. این شواهد ادعای اولیه ارتش اسرائیل مبنی بر عدم وجود علائم و چراغ‌های روشن را نقض می‌کند.
روایت دوم ارتش رژیم اشغالی این بود؛ «نیروهای ما به دلیل احساس تهدید از سوی آن منطقه اقدام به تیراندازی کردند.»، همچنین گفت که تحقیقات داخلی در حال انجام است.
جمعیت هلال احمر فلسطین اعلام کرد که کالبدشکافی‌ها نشان می‌دهد امدادگران از ناحیه بالای بدن مورد اصابت گلوله قرار گرفته‌اند که نشان‌دهنده "قصد کشتن" است. این سازمان این حمله را جنایت جنگی توصیف کرده و خواستار تحقیق بین‌المللی مستقل شده است.
اینجا بود که سازمان‌های بین المللی، به تناقض‌گویی اسرائیل واکنش نشان داده و برای مثال عفو بین‌الملل (Amnesty International) حمله را «احتمالاً جنایت جنگی» دانست.
تقریباً همه رسانه‌ها و نهادهای حقوق بشری خواهان تحقیقات مستقل بین‌المللی شدند.
به ماشین امداد تیراندازی شد و ۱۵ امدادگر کشته شدند. ۱۵ امدادگر به‌اضافه بیش از ۵۰۸۱۰ نفر از ابتدای جنگ.
