عملیات متهورانه برای بیرون آوردن یک جسد
امیر مرادی و تیم موتورسواران توانستند پیکر بیجان محمد خسروپور را پس از 10 روز از درهای در طالقان بیرون بیاورند. در این گفتوگو جزئیات بیشتری از این حادثه بخوانید.

محمد خسروپور، طبیعت گرد و دانشجوی رشته پزشکی که از جمعه ۹ خرداد در ارتفاعات طالقان مفقود شده بود، پس از ۹ روز جستوجو سرانجام توسط تیمهای امدادی و نیروهای داوطلب مردمی در منطقهای صعبالعبور کشف شد، اما بازگرداندن پیکر او، یکی از سختترین عملیاتهای کوهستان در سال 1404 بود، عملیاتی که یکی از قهرمانان اصلی آن، امیر مرادی و دوستان موتورسوار او بودند.
ماجرا از کجا شروع شد؟
محمد خسروپور، طبیعت گردی که برای کوهنوردی به یکی از مناطق کوهستانی طالقان رفته بود، هرگز به خانه بازنگشت. نزدیکان این دانشجوی پزشکی گفتهاند او عادت داشته پنجشنبهها بعد از پایان ساعت کاری، به طبیعت و کوه پناه ببرد و روز بعد به خانه بازگردد. با دیر شدن زمان بازگشت او، خانواده نگران میشوند و جریان را با پلیس در میان میگذارند و از همان زمان، تحقیقات برای یافتن ردی از جوان گمشده کلید خورد، آنها تمام مناطقی را که احتمال داشت محمد به آنجا مراجعه کرده باشد را جستوجو کردند اما هیچ رد و نشانی از او پیدا نشد.
تحقیقات آغاز میشود
تحقیقات پلیس نشان داد او وارد طالقان شده اما اطلاعاتی از اینکه از کدام روستا، به کوه صعود کرده به دست نیامد. جست وجوها ادامه داشت تا بالاخره خودروی محمد در روستای کرکبود طالقان پیدا شد و با توجه به روحیات محمد، این فرضیه که او قصد داشته تا به آبشاری که در آن منطقه وجود دارد برود، قوت گرفت.
با این حال اما هیچ نشانهای از محمد پیدا نشد و با توجه به صعبالعبور بودن منطقه، امکان جستوجوی دقیق وجود نداشته، تا بالاخره پس از جستجوی بسیار، پیکر بیجان پزشک جوان در درهای پیدا شد.
عملیات متهورانه با موتور
با توجه به سخت و صعبالعبور بودن دره، امکان اینکه نیروهای امدادی خودشان را به محل کشف جسد برسانند وجود نداشت و از این مرحله بود که نیروهای مردمی وارد عمل شدند تا مرهم روح و جان خانواده داغدار باشند.
امیر مرادی، موتورسوار نیکوکاری است که در چنین شرایطی به کمک نیروهای امدادی رفت. او و دوستانش درههای سخت، صعبالعبور و خطرناک را با موتور طی کردند تا بتوانند پیکر این جوان را به بیرون از دره منتقل کنند.
مرادی در مصاحبه اختصاصی با «آوش» میگوید: مرحوم اهل شهرستان هشتگرد استان البرز بودند و طبق عادت هر هفته، برای کوهنوردی به منطقه طالقان رفته بودند.
به گفته او طبق شنیدهها، آخرین بار، حول و حوش ساعت 5 عصر یکی از چوپانان منطقه او را دیده بود و کمی با هم صحبت کرده بودند. وقتی چوپان پرسیده بود به کجا میروی؟ مرحوم گفته بود میخواهد به امامزادهای که در آن منطقه واقع است برود و چوپان آخرین نفری است که در مسیر با او ملاقات کرده است.
به گفته امیر مرادی، این احتمال وجود دارد که زمانی که این کوهنورد به منطقه کوهستانی میرسد، بهدلیل فرا رسیدن غروب و تاریکی در کوهستان گم شده و بعد از آن مسیر را در تنگهای اشتباه ادامه داده باشد و در نهایت، از بالای آبشاری که در آن منطقه وجود داشت سقوط کرده باشد.
این موتورسوار درباره منطقهای که جسد در آن پیدا شده میگوید: منطقهای که جسد مرحوم یافت شد، واقعاً صعبالعبور است؛ بهگونهای که تصور نمیشد کسی بتواند به آنجا برسد. در این مدت، نیروهای هلالاحمر و تیمهای امدادی به جستوجو پرداختند اما موفق به یافتن ایشان نشدند، این محدوده بهطور معمول منطقهای نیست که کوهنوردان یا طبیعتگردان آنجا بروند.
او در پاسخ به این سوال که چطور از ماجرا مطلع شدید و به منطقه رفتید؟ میگوید: به تیم ما اطلاع داده شد که در یکی از درههای صعبالعبور به کمک ما نیاز است؛ ما تیم موتورسوارانی هستیم که تمرینات زیادی در مناطق سخت داشتهایم و قابلیت تحرک بالا برای رصد مناطق داریم. بعد از این تماس، با هماهنگی اعضای تیممان، که جوانانی فداکار و ماهر هستند، به منطقه کوههای کرکبود طالقان رفتیم.
او در ادامه میگوید: مسیر آنقدر سخت بود که از تیم ۱۰ نفره ما، فقط دو نفر موفق شدیم به مقصد برسیم. یکی از افراد محلی که عضو تیم ما بود در این جستجو ما را همراهی کرد و پس از حدود ۴ ساعت جستوجو با سرنخهایی که مرد چوپان به ما داده بود توانستیم پیکر مرحوم را پیدا کنیم؛ چون دفعات زیادی به این منطقه رفته بودیم با منطقه آشنایی داشتیم و توانستیم جسد کوهنورد را در پائین آبشاری که سقوط کرده بود پیدا کنیم. در نهایت هم با کمک یکی از دوستانمان توانستیم جسد را به منطقهای امن منتقل کرده و با هماهنگی نیروهای هلالاحمر و همراهی مردم منطقه، آن را به اولین نقطهای برسانیم که امکان انتقال با آمبولانس فراهم باشد.
مرادی در پاسخ به این سئوال که با توجه به صعبالعبور بودن منطقه، کسی هم در حین یافتن و انتقال جسد آسیب فیزیکی دیده است یا خیر؟ پاسخ میدهد: بهدلیل صعبالعبور بودن مسیر، هنگام عبور از رودخانه، زمین خوردم و دست و پایم زخمی شد و آسیب دیدم اما نکتهای که کار را بسیار دشوار کرد این بود که چون فقط دو نفر از اعضای تیم توانستیم به آنجا برسیم، عملاً امکان پشتیبانی وجود نداشت اما ما عملیات را ادامه دادیم.
حضور موتورسواران در شرایط حساس و سخت
عملیات در درههای کرکبود، اما نخستین عملیاتی نیست که امیر مرادی و هم تیمیهایش در آن شرکت داشتهاند. او در این رابطه میگوید: ما تجربه زیادی در عملیاتهای امدادی داریم؛ از جمله امدادرسانی در سیل امامزاده داوود که اجساد جانباختگان در درهها بود و کسی جرات رفتن به آنجا را نداشت، چراکه ممکن بود هرلحظه دوباره سیل بیاید. همچنین در حادثه سقوط یک هواپیمای آموزشی در کوههای استان البرز در منطقه طالقان هم تیم ما نقش مؤثری در یافتن اجساد داشت.