بنگاه های اقتصادی برای اشتغال به کار فرزندان بهزیستی سختگیری نکنند/ ۴ هزار دانشجو در دانشگاهها تحت مراقبت بهزیستی هستند
سرپرست دفتر مراقبت و توانمندسازی کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور با تاکید براینکه ایجاد زمینههای اشتغال برای فرزندان تحت سرپرستی سازمان یک تکلیف اجتماعی و عمومی است، گفت: حدود ۴ هزار دانشجو در مقاطع مختلف تحصیلی داریم که تحت مراقبتهای شبانهروزی بهزیستی هستند و ایجاد اشتغال برای آنها نیازمند یک همت جمعی است.
حمیدرضا الوند، سرپرست دفتر مراقبت و توانمندسازی کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور، در گفتوگو با خبرنگار آوش اظهار کرد: ایجاد زمینههای اشتغال برای فرزندان تحت سرپرستی سازمان یک تکلیف اجتماعی و عمومی است. حدود ۴ هزار دانشجو در مقاطع مختلف تحصیلی داریم که تحت مراقبتهای شبانهروزی بهزیستی هستند و ایجاد اشتغال برای آنها نیازمند یک همت جمعی است.
او با اشاره به اینکه بنگاههای اقتصادی بپذیرند که فرزندان بهزیستی توانمند هستند و برای اشتغال به کار این افراد در خصوص ضمانت و معرفی نامهها سختگیری نکنند، گفت: حمایت از اشتغال فرزندان بهزیستی یک تکلیف است که سازمان بهزیستی برای انجام آن به مشارکت و کمک آحاد مردم نیاز دارد
الوند درباره سرنوشت کودکانی که در بهزیستی میمانند و به فرزندخواندگی پذیرفته نمیشوند، گفت: این تصور که بهزیستی فقط تا ۱۸ سالگی مسئولیت این افراد را برعهده دارد اشتباه است، این نگاه با فرهنگ ایرانی، ملی و دینی ما متفاوت است.
او افزود: مرزبندی و گروهبندی مراکز شامل شیرخوارگاههای ۰ تا ۳ سال، خانههای ۳ تا ۶ سال، خانههای نونهالان و نوباوگان، خانههای دخترانه و پسرانه ۶ تا ۱۲ سال و ۱۲ تا ۱۸ سال را داریم اما بعد از این سن، افراد بیرون گذاشته نمیشوند.
الوند افزود: کمیتههایی در سطح استان تحت عنوان کمیته زندگی مستقل داریم که برای رهسپاری بچهها و رسیدن آنان به زندگی مستقل تصمیمگیری میکنند. این کمیته براساس ضوابط و شاخصهایی مانند داشتن درآمد مکفی، شاغل بودن، توانایی مدیریت و اداره زندگی تشکیل جلسه میدهد و تصمیم نهایی را میگیرد.
او گفت: اکنون دختران و پسرانی داریم که تحت نظارت مرکز هستند اما در مرکز زندگی نمیکنند و در خانههایی بهصورت مستقل زندگی میکنند.
سرپرست دفتر مراقبت و توانمندسازی کودکان و نوجوانان توضیح داد: دختران تا زمانی که ازدواج نکردهاند و شغل مناسب ندارند همچنان تحت حمایت ما هستند اما امکان زندگی آنها در مراکز نگهداری کودک ۱۲ تا ۱۸ سال وجود ندارد.
او ادامه داد: بعد از ۱۸ سالگی در مورد دختران اگر محل تحصیل آنها شهر دیگری باشد در خوابگاههایی که سازمان فراهم میکند یا خوابگاههای خصوصی یا مراکز دیگر ما در استان محل دانشگاه با دریافت کمکهزینه ماهانه و تحت نظارت زندگی میکنند.
او افزود: پسران نیز یا دانشگاه میروند و شرایط مشابه دختران دارند یا به سربازی اعزام میشوند که در این صورت تا پایان خدمت به مرکز بازمیگردند. برخی نیز در خانههای مستقل همراه همسنهای خود زندگی میکنند و تا پایان سربازی تحت نظارت مددکاری و دریافت کمکهزینه قرار دارند. بعد از پایان خدمت نیز زمینه اشتغال برای آنها فراهم میشود.
الوند با بیان اینکه برخی از بچهها با حکم دادگاه به طور مثال در سنین ۱۶ سالگی به دلیل شرایط نابسامان خانواده وارد مراکز میشوند، گفت: تیم مراقبت شرایط آنها را بررسی میکند و هیچ تحصیلاتی نداشته باشد، اولویت او دیگر تحصیل نیست بلکه مهارتآموزی است. مهارتها آموزی کمک میکند این کودکان طی سه سال وارد بازار کار شود و بهعنوان استادکار درآمد مناسبی به دست آورند. ممکن است این افراد چنان مستقل شوند که کمیته زندگی مستقل تشخیص دهد، توان مدیریت زندگی خود را دارند و میتوانند بهصورت مستقل زندگی کنند.
سرپرست دفتر مراقبت و توانمندسازی کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور گفت: اگر مددجویان با تشخیص کمیته در ۱۸ سالگی از مرکز جدا شوند، تا پنج سال بعد نیز تحت نظارت و حمایت ما قرار میگیرند بنابراین الزاماً خروج از بهزیستی در ۱۸ سالگی نیست.
الوند با تاکید براینکه ایجاد زمینههای اشتغال برای فرزندان تحت سرپرستی سازمان یک تکلیف اجتماعی و عمومی است، گفت: حدود ۴ هزار دانشجو در مقاطع مختلف تحصیلی داریم که تحت مراقبتهای شبانهروزی بهزیستی هستند و ایجاد اشتغال برای آنها نیازمند یک همت جمعی است.
او با اشاره به اینکه بنگاههای اقتصادی بپذیرند که فرزندان بهزیستی توانمند هستند و برای اشتغال به کار این افراد در خصوص ضمانت و معرفی نامه ها سختگیری نکنند، گفت حمایت از اشتغال فرزندان بهزیستی یک تکلیف است که سازمان بهزیستی برای انجام آن به ه مشارکت و کمک آحاد مردم نیاز دارد.
