جلوه: به خاطر تیم ملی، به فنرباغچه جواب رد دادم
جوانها نباید یله و تنها رها شوند؛ آنها بذرهایی هستند که برای رشد و باروریشان باید قواعد کاشت و برداشت را بهدرستی رعایت کرد.
یکی از این جوانها که امروز به او میپردازیم، مهدی جلوه است؛ بازیکنی برخاسته از خانوادهای کاملاً والیبالی. خانواده جلوهها که همگی سابقه بازی در تیمهای مطرح و تیمهای ملی ایران را دارند. این سرعتیزن جوان والیبال ایران در ردههای سنی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان برای تیم ملی به میدان رفته و عنوان بهترین مدافع آسیا را نیز در کارنامه خود ثبت کرده است.
با این حال، جلوه دو سالی میشود که دیگر در نگاه تصمیمگیرندگان تیم ملی، جایگاه گذشته را ندارد. آسیبدیدگی از ناحیه ساق پا، نقطه آغاز دوری او از تیم ملی بود؛ مصدومیتی که به گفته خودش نه شدید بوده و نه حتی نیاز به جراحی داشته است. ادامه ماجرا را از زبان خودش میخوانید.
جلوه میگوید: «در حال حاضر سالم هستم و با تیم پیکان بهصورت آزاد تمرین میکنم. برای عقد قرارداد با یک تیم کرهای به سئول رفتم، اما حدود ۱۰ روز سرگردان ماندم و در نهایت به من گفتند از ایران به ما اعلام شده که شما مصدوم هستید و نمیتوانیم برای عقد قرارداد ریسک کنیم. نمیدانم این شیطنت ایجنتها بود یا رقابت ناسالمی که شاید آغاز شده؛ در حالی که مصدومیت من کاملاً معمولی بود و حتی نیازی به جراحی نداشت. بازیکنی که رباط صلیبی پاره میکند هم دوباره به میادین برمیگردد، اما درباره من کملطفیها ادامه دارد.»
او ادامه میدهد: «من با تیمهای بزرگی مثل فنرباغچه ترکیه و المپیاکوس یونان در لیگ قهرمانان اروپا بازی کردم و این موضوع، اعتبار والیبال ایران بود. با فنرباغچه فقط مقابل هالکبانک شکست خوردیم و در پست مدافع وسط، کارنامه قابل قبولی از خودم به جا گذاشتم.»
سرعتیزن جوان والیبال ایران درباره شرایط فعلیاش میگوید: «الان اما بیرون از گود ایستادهام، لیگ را تماشا میکنم و به پیشنهادهایی از کشورهایی مثل تایوان و مغولستان پاسخ منفی دادهام. حق من و شأن والیبال ایران این نیست که در تیمهای کوچک بازی کنم. خانواده ما بیش از ۵۰ سال سابقه حضور در والیبال دارند و خودم هم نزدیک به دو دهه افتخارات ملی در ردههای مختلف به دست آوردهام.»
جلوه با تأکید بر علاقهاش به تیم ملی افزود: «نمیخواهم گلایه کنم؛ چون هرچه دارم از والیبال ایران است. اهل حقنشناسی نیستم. حتی برای حضور در اردوی تیم ملی، پیشنهاد یکساله فنرباغچه را رد کردم، اما زمانی که آقای پیاتزا از لیگ جهانی برگشت، اعلام کرد قصد ندارد در ترکیب سرعتیزنها تغییری ایجاد کند. من تازه ۲۴ سال دارم، با انگیزه و پرانرژی به آینده نگاه میکنم، اما کملطفیهایی که در حقم شده، تلنگری است که ممکن است همه چیز خیلی زود تمام شود؛ نمونهاش صابر کاظمی که همه او را به یاد دارند.»
او در پایان با اشاره به آموزههای خانوادگیاش گفت: «رسم و راه پهلوانی را از عمویم، بهنام جلوه، کاپیتان فقید تیم ملی آموختم؛ کسی که در ۵۷ سالگی دار فانی را وداع گفت اما نام نیکی از خود بهجا گذاشت. قدر همدیگر را بدانیم؛ کملطفی نکنیم.»
مدافع وسط جوان والیبال ایران در بخش پایانی صحبتهایش اظهار داشت: «در برابر تیمهای بزرگ دنیا مثل برزیل، آمریکا، ژاپن، لهستان و دیگر قدرتها بازی کردهام. امروز جوانهای مستعد زیادی در پست سرعتی میبینم؛ برخی دیده میشوند و برخی نه. مثلاً بازیکن ۱۷ سالهای در طبیعت اسلامشهر واقعاً مایه افتخار است. این پشتوانهها نعمتی بزرگ برای والیبال ایران هستند. اما من در سنی هستم که میتوانم با بهترینهای پست خود رقابت کنم. در اروپا بهسختی به سرعتیزنها فرصت میدهند، اما من در قاره سبز هم عملکرد خوبی داشتم. خلاصه اینکه هرچه دارم از والیبال است و حق نان و نمک این ورزش را همیشه حفظ خواهم کرد.»
