صمصامی: مجلس به همفکران همتی رای اعتماد نمیدهد
یک نماینده مجلس با تاکید بر دیدگاههای سیدعلی مدنیزاده، درباره احتمال رای اعتماد مجلس به این اقتصاددان بهعنوان گزینه احتمالی دولت برای تصدی پست وزارت اقتصاد ابراز تردید کرد.

حسین صمصامی، نماینده مجلس شورای اسلامی، در پاسخ به سئوالی درباره گمانهزنیها پیرامون احتمال معرفی سیدعلی مدنیزاده به عنوان وزیر اقتصاد به مجلس گفت: ایشان عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف هستند و فردی متدین و با تقوا به حساب میآیند. اما موضوع فقط تقوا و ویژگیهای فردی نیست. بحث اصلی دیدگاهها و تحلیلهای اقتصادی آقای مدنیزاده است.
این نماینده مجلس عنوان کرد: تحصیلات دکتر مدنیزاده عمدتا با حوزههایی غیرمرتبط با اقتصاد آغاز شده است. در نهایت ایشان دکترای خود را از دانشگاه شیکاگو دریافت کردهاند. دیدگاه اقتصادی آقای مدنیزاده نیز بیشتر نظری و تئوریک است و به نظر میرسد واقعبینی لازم نسبت به شرایط خاص اقتصاد ایران را ندارند.
این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس اعتقاد دارد مدنیزاده در مسائل مهمی مانند قیمتگذاری، نظام ارزی و سیاستهای یارانهای رویکردی مشابه با عبدالناصر همتی، وزیر پیشین اقتصاد، دارد. او میگوید: رویکرد آقای مدنیزاده به رویکرد آقای همتی بسیار نزدیک است. رویکردی که تجربه آن در اقتصاد ایران چندان موفق نبوده و آثار آن هنوز پابرجاست.
نماینده تهران در محلس شورای اسلامی معتقد است اگر قرار باشد مدنیزاده همان مسیر وزیر اقتصاد پیشین را ادامه دهد و صرفا با تکیه بر اصلاحات قیمتی و بدون اصلاحات نهادی عمل کند سیاستهای نتیجهبخشی نخواهد داشت. چهبسا این رویکرد منجر به نارضایتی عمومی و بیثباتی بیشتر در بازارها شود.
مدنیزاده و مجلسی که همتی را استیضاح کرد
صمصامی ضمن اظهارنظر درباره معرفی احتمالی مدنی زاده به مجلس به عنوان وزیر اقتصاد دولت چهاردهم، تاکید کرد: اینکه واکنش مجلس نسبت به معرفی دکتر مدنی زاده به مجلس چه میتواند باشد موضوعی است به عوامل متعددی بستگی دارد. اگر ایشان بتوانند برنامهای منسجم و مبتنی بر واقعیتهای اقتصادی ایران ارائه دهند و تعهداتی مشخص به نمایندگان ارائه کنند، احتمال موفقیت بیشتر خواهد بود.
این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس مدعی شد: اما اگر آقای مدنیزاده با همان دیدگاههای تکراری و صرفا تئوریک وارد مجلس شوند، به نظر من بعید است رای اعتماد نمایندگان را کسب کنند. حتی اگر رای هم بگیرند، احتمالا در اجرا دچار چالشهای جدی میشوند؛ همانگونه که در گذشته نیز شاهد آن بودهایم.