چرا آوش؟

صنعت آی‌تی گسترش یافت و هوش مصنوعی هم آمد به دنبال آن، جهان خبر و اطلاع‌رسانی دگرگون شد، هر چند رسانه‌های سنتی همچون روزنامه‌ها همچنان مخاطب خود را دارند که هنوز به دنبال نوستالژی گذشته می‌گردند اما در دنیای دیجیتال نمی‌شود از دنیا عقب ماند و نسل‌های جدید را رها کرد.

 

به نظر می‌رسد این رهاشدگی نسل جدید و دنیایش به چالش جدی امروز ایران بدل شده و گویی فاصله‌ای افتاده که انگار نسل گذشته و جدید از دو کهکشان متفاوتند.   آوش این تفاوت را دید و حال آمده تا نه تنها درکش کند که اساسا فاصله این دو کهکشان را پر کند. آمده تا زبان مشترک تازه‌ای خلق کند تا در آن بشود حرف زد و حرف شنید. بتوان معنای تازه‌ای به دنیای سیاست و اقتصاد داد، مجال جدیدی یافت، در آن سرنوشت مشترک بازتعریف شد و از مشترک شدن به شراکت رسید.  

 

رویدادهای سیاسی و اجتماعی اخیر کشور نشان داد که بخشی از جامعه، خود را در انزوا یافته و گویی آنچه در جریان روتین اجتماع می‌گذرد امری است که حضور او را بر نمی‌تابد و آوش آمده تا فضای بین جامعه بالادستی و پایین‌دستی را دست‌کم به هم نزدیک کند و حوزه عمومی که در آن باید گفت‌وگوی بین حکومت با مردم شکل بگیرد را گسترش دهد.  

 

در آوش قرار نیست تنها ما خبرنگار باشیم و خبررسان، بلکه ما یک مدیوم و یک واسطه هستیم تا در آن، شما مردم، خود خبرنگار و خبررسان باشید. شما قرار است در آوش بی‌واسطه سخن بگویید و البته در جایی که امکان حضورتان نباشد، ما خواهیم بود.  

 

حال این رسانه شماست. بیایید و در آن بگویید از هر چه نبود، از هر چه خواستید و مسئولیتش با ما. آوش میکروفونش در دست شماست. شمای نسل زد که فکر می‌کنید ما درکتان نمی‌کنیم. شما زنان جامعه که احساس می‌کنید نادیده گرفته شده‌اید و فقط با حضورتان، دیگران پز می‌دهند. شما کهنسالان که می‌انگارید دیگر دورانتان گذشته و کسی شما را جدی نمی‌گیرد. میکروفون را از روی زمین بردارید، مصاحبه کنید، روایت خود را گزارش کرده و به دیگران خبر دهید.

 

در جهان نو آمده‌ایم تا گامی جدید در عرصه رسانه‌ای کشور برداریم و طرحی نو دراندازیم.