کریدورها در قرن بیستویکم، دیگر صرفاً مسیرهای حملونقل نیستند؛ آنها بازیگران خاموش قدرت، تجارت و امنیتند.
کریدورها در قرن بیستویکم، دیگر صرفاً مسیرهای حملونقل نیستند؛ آنها بازیگران خاموش قدرت، تجارت و امنیتند.
روسای جمهوری ارمنستان و جمهوری آذربایجان که در سالهای اخیر چند باری از سوی روسیه به کرملین دعوت شدند تا به نزاع بین خود خاتمه دهند، روز جمعه در کاخ سفید حاضر شدند تا توافقنامه صلحی را به امضا رسانند؛ توافقی که سود سرشاری را از اقتصاد گرفته تا دیپلماسی و ژئوپلتیک نصیب آمریکا خواهد کرد.
کریدور زنگزور در سالهای اخیر به مسئلهای تنشآفرین میان ایران و جمهوری آذربایجان تبدیل شده است. این کریدور که هنوز شکل نگرفته و جمهوری آذربایجان در فکر بازگشایی هرچه سریعتر آن است و ایالات متحده به فکر افتاده تا بهمحض بازگشایی آن را برای صد سال اجاره کند، راهی است که جمهوری آذربایجان را به نخجوان متصل خواهد کرد.
نعمت ایزدی سفیر سابق ایران در مسکو درباره پروژه زنگزور گفت: اگر مسیر مذکور تحت کنترل نیروهای نظامی قرار گیرد و به مسیر نظامی تبدیل شود، شرایط کاملاً متفاوت میشود. حضور آمریکا در منطقه قفقاز نیز وضعیت را تغییر میدهد.
گروه سیاسی آوش/ الهام علیاف، رئیسجمهور آذربایجان، خبر داد؛ بزودی ساخت کریدور زنگزور آغاز و در بهار بهرهبرداری خواهد شد. این کریدور نه فقط نفوذ روسیه در قفقاز را به چالش میکشد که مسیر تجاری ایران به غرب را نیز مسدود خواهد کرد.
اظهارات اخیر رجب طیب اردوغان در حمایت از کریدور زنگزور که در بازگشت از باکو مطرح شد، پرده از فاز جدیدی در استراتژی بلندپروازانه ترکیه برای بازآرایی ژئوپلیتیک منطقه برمیدارد. این کریدور مجعول و موهوم، فراتر از یک پروژه اقتصادی، ابزار کلیدی اردوغان برای گسترش نفوذ ترکیه در قفقاز جنوبی و تسری آن تا دریای خزر و پس از آن، آسیای میانه است.