خسرو خورشیدی که از او به عنوان یکی از پیشگامان مهم طراحی صحنه آکادمیک در تئاتر ایران یاد می‌کنند، متعلق به دورانی است که شکوه لاله‌زار را دیده، خانه‌های زیبای محله‌های تهران قدیم را به یاد دارد و همان اندازه که از به یاد آوردن خاطرات آن دوران خوشنود می‌شود، به همان اندازه نیز حسرت می‌خورد که خانه‌ها و محله‌های زیبای قدیمی را از بین برده‌ایم به جای اینکه آنها را حفظ و نگهداری کنیم.
