تصویرگری و روایت تجاوزگری رژیم صهیونیستی علیه خاک ایران و مردمش، چهره واقعی شبکه ایران اینترنشنال را برای مخاطبانش بیش از پیش هویدا کرد
تصویرگری و روایت تجاوزگری رژیم صهیونیستی علیه خاک ایران و مردمش، چهره واقعی شبکه ایران اینترنشنال را برای مخاطبانش بیش از پیش هویدا کرد
نقش ورزش و مسابقات ورزشی در حفظ روحیه مردم غیرنظامی در دوران جنگ و تلاش دولت برای ایجاد تعادل امنیتی
بررسی تکنیک‌های ساده برای حفظ سلامت روانی خانواده‌ها در شب‌های پر اضطراب؛ از شنیدن بدون قضاوت تا نفس عمیق و مدیریت اخبار
۲۱ کشور عربی- اسلامی در بیانیه‌ای تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران را محکوم کردند
با گذشت شش روز از دور جدیدی از رویارویی‌های نظامی میان ایران و رژیم اسراییل، خاورمیانه در وضعیتی پرتنش و نگران‌کننده قرار گرفته است.
ناظران و فعالان آگاه سیاسی معتقدند آنچه امروز بیش از هر چیز نیاز است، طرح سناریوهایی دقیق، عقلانی و متکی بر منافع ملی است؛ نه ارائه نسخه‌هایی ساده‌انگارانه و شعارمحور.
از آن‌طرف بازار بیانیه دادن داغ شده است. دسته اول که این سال‌ها جور و جفای بسیار کشیده‌اند خیلی محکم و بی‌چون و چرا پشت ایران ایستاده‌اند و جهت دلگرمی و با هم بودن اعلام حضور کرده‌اند. دسته دوم آن عده‌ای هستند که بیانیه نوشته‌اند و از مام وطن حمایت کرده‌اند ولی این حمایت را در هزار لایه اما و اگر پیچیده‌اند. دلم می‌خواهد برای این رفقا بنویسم دمتان گرم که بیانیه دادید اما دفاع از وطن اما ندارد، اما را بگذارید برای بعد از جنگ.
به سرزمین ما تجاوز شده است. متجاوز کشوری است که در طول حیات 80ساله خود بر پایه تجاوز و کشتار برپا مانده است. در تمام این سال‌ها دولت اسرائیل به هیچ‌یک از معاهدات بین‌المللی متعهد نمانده و هرگاه خواسته آنها را سراسر نقض کرده است. آخرین نمونه وحشتناکش آن جنایت علیه بشریت است که در غزه در پیش چشم همه جهان وقیحانه مرتکب شد.
یورش نظامی نتانیاهو به ایران با چراغ سبز ترامپ انجام گرفته است؛ جنایتی که بدنام‌ترش خواهد کرد و اکنون پاسخ محکم ایران و ایرانیان را مشاهده می‌کند. اما از منظری دیگر، به دست او آزمون تازه‌ای برای انقلاب اسلامی و مردم ایران رقم خورده است.
در شهریور سال ۱۳۵۹، کمتر از دو سال پس از انقلاب اسلامی، تهاجم ارتش عراق به خاک ایران، عرصه‌‌‌های نظامی، اقتصادی و اجتماعی را به چالش کشید. جنگ تحمیلی هشت‌‌‌ساله نه تنها بزرگ‌ترین بحران کشور از انقلاب بود، بلکه آزمونی سخت و بی‌‌‌سابقه برای سازوکارهای اقتصادی ایران به شمار می‌‌‌رفت. دولت تازه تاسیس جمهوری اسلامی، در حالی که هنوز درگیر تثبیت ساختارهای سیاسی پس از انقلاب بود، باید همزمان معیشت بیش از ۳۶ میلیون شهروند را نیز تضمین می‌‌‌کرد.