کمیته فنی؛ کارخانه تولید تصمیمات عجولانه!
حذف تیم فوتبال نوجوانان از مسیر جام ملتهای آسیا، اصلاً اتفاقی نبود. واقعیت این است که وقتی انتخابها عجولانه باشد و معیارها پشت پرده بماند، نتیجه همانی میشود که در هند دیدیم؛ حذف، به همان سادگی.
روزی که علی تارقلیزاده رئیس کمیته فنی و توسعه و مدیر توسعه و پیشرفت فوتبال ایران جلوی دوربین ایستاد و اعلام کرد «ارمغان احمدی» سرمربی تیم نوجوانان شده، یک سؤال در ذهن همه شکل گرفت: چرا او؟ چه معیاری داشت؟ چه رزومهای؟ چه تجربهای؟
فدراسیون که خودش هم جواب درستی نداشت، مجبور شد رزومه احمدی را روی سایت بگذارد؛ کاری که هیچوقت انجام نمیدادند. اما حتی آن رزومه هم چیزی را روشن نکرد. آیا یک قهرمانی در تورنمنت کافا میتواند مبنای انتخاب سرمربی تیم ملی پایه باشد؟ بهوضوح نه.
زمان گذشت و پاسخ سؤالات خودش را نشان داد؛ شکست مقابل هند و حذف از رقابتهایی که گفته میشد تیم برایش بهترین امکانات را داشته. جالبتر اینکه همین سناریو چند ماه قبلتر هم با تیم نوجوانانِ عباس چمنیان تکرار شده بود؛ حذف، عذرخواهی و وعده بررسی! انگار یک نسخه آماده است که فقط اسمها در آن تغییر میکند.
اما سؤال اصلی اینجاست: قرار است چه کسی این وضعیت را بررسی کند؟ کمیته فنی؟
کمیتهای که خروجیاش انتخابهای عجیب، ناهماهنگ و بدون توضیح است. آیا اصلاً چنین کمیتهای به معنای واقعی وجود دارد؟ و اگر دارد، چرا نتیجه عملکردش این همه ناکامی است؟ نقش تارقلیزاده در این میان چیست؟ نقش نظارتی مهدی تاج به عنوان رییس فدراسیون فوتبال چه هست؟ قرار بود تصمیمهای او «توسعه» بیاورد، اما «ارمغان»ی که فعلاً نصیب فوتبال پایه شده، فقط حذف بوده است.
از همه مهمتر، هیئت رئیسه فدراسیون کجاست؟
چطور این تصمیمات را میبیند و واکنشی ندارد؟ چگونه این همه ناکامی را میبیند و سکوت میکند؟ و تا کی قرار است انتخابهای اشتباه، مربیان امتحانپسداده و مسیرهای تکراری به فوتبال پایه ضربه بزند؟
اگر قرار باشد همین روند ادامه پیدا کند و دوباره نامهای تکراری روی نیمکت تیمهای پایه بنشینند، بهتر است از همین امروز بیانیههای عذرخواهی را آماده کنند؛ چون «ارمغان» بعدی هم در راه است.
