بزودی فریاد «بی‌بی برو» سر داده می‌شود؟
بنیامین نتانیاهو که با هدف ترغیب رئیس‌جمهوری آمریکا به جنگ با ایران، یمن یا در غیر این صورت ادامه جنگ با غزه به آمریکا رفته بود، سرانجام بعد از چند روز اقامت در این کشور و دیدارهای روزانه با دونالد ترامپ به این سفر پایان داد و به تل‌آویو بازگشت اما چرا نتانیاهو به جنگ و گسترش آن در خاورمیانه علاقه دارد؟
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، را باید به معنای واقعی کلمه کاسب جنگ نامید. بر اساس گزارش تحقیقی روزنامه نیویورک‌تایمز که حاصل گفت‌و‌گوی آن با بیش از 100 مقام اسرائیلی است، عملیات 7 اکتبر زمانی انجام شد که نتانیاهو در وضعیت خوبی قرار نداشت و نزدیک به هشت ماه هر هفته، مردم در اعتراض به تغییراتی که او در نظر داشت به نفع خود در سیستم قضایی ایجاد کنند، به خیابان می‌رفتند.
بقا با جنگ
در این شرایط و بعد از عملیات 7 اکتبر حماس، نتانیاهو بدون توجه به تبعات اقتصادی و انسانی از جنگ غزه و به تبع آن سایر جنگ‌هایی که با مقاومت به راه انداخت، سوء استفاده کرده تا منافع شخصی و سیاسی خود را برآورده کند.
بر اساس این گزارش، نتانیاهو امکان آن را داشت که بعد از گذشت شش ماه از جنگ در فرایند آتش‌بسی که با میانجیگری شماری از اعراب کلید زده شده بود، به جنگ پایان دهد اما این کار را نکرد. زیرا آتش‌بس برای او یک خطر بالقوه را به همراه داشت. او می‌دانست در کابینه ائتلافی او اعضای تندرویی مانند بزالل اسموتریچ و ایتامار بن‌گویر حضور دارند که بر اساس اعتقادات مذهبی و سیاسی خود، کشتن همه فلسطینیان ولو نوزادان آنها را واجب می‌دانند.
ضمن اینکه این طیف تندرو پیشاپیش نیز نتانیاهو را تهدید کردند و همزمان با انتشار برخی خبرها درباره احتمال وقوع آتش‌بس، اسموتریچ در یکی از جلسه‌های هفتگی کابینه به او گفت که اگر به جنگ غزه پایان دهد، کابینه را ترک خواهند کرد. خروج آنها از کابینه نیز به معنای از هم پاشیدن دولت و برگزاری انتخابات زودهنگام و در نتیجه آن کنار رفتن نتانیاهو از قدرت بود. بنابراین نخست وزیر اسرائیل ترجیح داد، برای بقای حکومت خود که اکنون به 18 سال رسیده است، به جنگی که 55 هزار کشته برجا گذاشت ادامه دهد.
گسترش دامنه جنگ تا ایران
نخست وزیر اسرائیل به منظور تداوم بقای خود پس از غزه به بهانه تهدیداتی که از جانب مقاومت علیه اسرائیل وجود دارد، جبهه‌های جنگ بیشتری ایجاد کرد و حملاتی علیه سایر گروه‌های مقاومت منطقه از جمله حزب‌الله لبنان مقاومت سوریه و عراق انجام داد. آخرین تلاش او در این زمینه همین یک ماه پیش با دستور او برای حمله به ایران و آغاز جنگ 12 روزه رقم خورد.
او در خلال همه این حملات و درگیری‌ها با جبهه‌های مختلف به شهروندان اسرائیل نیز دیکته می‌کرد، «ما درشرایط جنگی هستیم» و البته طبیعتا مردمی که هر روز زیر موشک‌باران مقاومت بودند، با وجود نارضایتی‌ها از وضعیتی که نتانیاهو برای آنها به بار آورده بود، مجبور به تحمل شرایط بودند.
ترکش‌های جنگ به سمت نتانیاهو و اسرائیل
اما تلاش‌های او تبعات منفی برای خود او و اسرائیل به بار آورد. این نبردها باعث نوعی دوپارگی در جامعه اسرائیل شده بود و در حالی که طیفی منتقد وضعیت موجود بودند و گاه در اعتراض به جنگ و با هدف درخواست برای آزادی اسرای خود به خیابان می‌رفتند، طیفی دیگر از نتانیاهو و جنگ دفاع می‌کردند. این طیف معتقد بودند و هستند که نخست وزیرشان در حال مبارزه با تهدیدات علیه اسرائیل است.
همچنین قمار او برای بقا در قدرت در ازای ادامه جنگ غزه، نتیجه سهمگینی برای روابط خارجی اسرائیل به بار آورد و این رژیم نه فقط در جنگ به اهدافی که می‌خواست نرسید، که افکار عمومی جهان را از دست داد، در روابط دیپلماتیک با کشورهای دیگر، حتی کشورهایی که دوست محسوب می‌شدند، مثل انگلیس و فرانسه دچار دردسر‌های فراوان شد و علاوه بر آن جهان بیش از هر زمانی به سمت راه حل دوکشوری و شناسایی کشور فلسطین حرکت کرد.
جنگ‌های نتانیاهو، برای او فقط حکم مسکن‌های موقت را داشت زیرا اکنون با جامعه‌ای مواجه است که از جنگ خسته شده و نتانیاهو را مردی تشنه جنگ می‌بیند. از همین رو دیر نیست روزی که دوباره فریاد «بی‌بی برو» سر دهند.
