دخالت وزیر ورزش در مقوله ورزشکار سالاری
احمد دنیامالی وزیر ورزش و جوانان امروز دوشنبه در نشستی با مسوولان فدراسیون شمشیربازی به اختلاف پاکدامن و رهبری شخصا ورود کرد.
ورود شخص وزیر ورزش به اختلاف میان علی پاکدامن، ملی‌پوش باسابقه شمشیربازی و محمد رهبری، سرمربی تیم ملی اسلحه سابر پرسش‌های جدی درباره حدود اختیارات، اولویت‌ها و استقلال فدراسیون‌ها مطرح می‌کند.
اینکه یک اختلاف فنی یا حتی شخصی بین یک بازیکن و مربی، به جای حل شدن در چارچوب حرفه‌ای و درون سازمانی فدراسیون و کمیته‌های تخصصی به سطح بالاترین مقام اجرایی ورزش کشور کشیده می‌شود بیش از هر چیز نشانه‌ای نگران‌کننده از نهادینه شدن بازیکن‌سالاری در ورزش ایران است.
استقلال فدراسیون‌ها، نه یک شعار تزئینی، بلکه ضرورتی برای پویایی، حرفه‌ای‌گرایی و ثبات در ورزش است. اگر هر بازیکن ناراضی بداند که می‌تواند با فشار رسانه‌ای یا لابی‌های خاص، پای وزیر را به معادله باز کند، دیگر سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. در این فضا، مربی نه تنها اقتدار فنی خود را از دست می‌دهد، بلکه امنیت شغلی و استقلال تصمیم‌گیری‌اش نیز زیر سوال می‌رود.
شاید نیت وزیر، کاهش تنش و بازگرداندن آرامش به تیم ملی باشد؛ اما در عمل، این مداخله می‌تواند پیام اشتباهی به بدنه فدراسیون‌ها مخابره کند: اینکه قدرت واقعی نه در برنامه‌ریزی فنی و اصول مدیریتی، بلکه در حاشیه‌سازی و نفوذهای بیرونی است.
ورزش ایران اگر می‌خواهد از حاشیه‌زدگی عبور کند و به سمت حرفه‌ای شدن گام بردارد، باید مرز میان سیاست‌گذاری کلان و مدیریت فنی را به رسمیت بشناسد. و این مرزبندی، از وزارتخانه آغاز می‌شود.
