حسن خانمحمدی: تا وقتی برنامه ریزی نداشته باشیم اوضاع همین است/ مربیگری در تیم ملی قلق خاصی دارد
مربی رده پایه فوتبال ایران گفت: مشکل ما در ناکامی در تیم های پایه این است که برای این تیم ها نه برنامه ریزی داریم و نه میخواهیم هزینه کنیم.
حسن خانمحمدی در گفتوگو با خبرنگار آوش با اشاره به شکست عجیب تیم ملی نوجوانان ایران برابر هند و ناکامی این تیم صحبت هایی را مطرح کرد که ماحصل آن را می توانید در زیر بخوانید:
به عنوان کسی که در تیم های پایه تجربه مربیگری دارید؛ در مورد شکست و ناکامی اخیر تیم ملی نوجوانان چه نظری دارید؟
برای من هم عجیب بود که این تیم با وجود نفرات خوبی که در اختیار دارد، به تیم هند باخت و حذف شد. من فکر میکنم برنامهریزی وسیع در مورد تیمهای پایه صورت نمیگیرد و همین مساله اصلیترین دلیل ناکامی برای این تیمها به شمار میرود. الان این تیم حذف شد و نمیتوان گفت فقط مربی مقصر است. مربی بخشی از مسئولیت تیم را بر عهده دارد و در زمانی که برنامهریزیها به خوبی صورت نگیرد نمیتوان از این تیم یا هر تیم دیگری انتظار نتایج خوبی داشت.
پس مشکل اصلی در ساختار و نوع نگرش ما به تیم های پایه است؟
به نظر من باید تیم ملی در ردههای پایین توجه بیشتری شود و اردوهای بهتر و هزینههای بیشتری برای این تیمها صورت بگیرد. مثل برنامهریزی و اردوهای که برای تیم حسین عبدی انجام میشد. آنچه مسلم است این است که نمیتوان تمام تقصیرها را برگرداندن مربی و کادر فنی انداخت. فوتبال ما در بخش تیمهای پایه شرایط خوبی ندارد با وجود استعدادهای زیادی که داریم بیشترین اشکال در برنامهریزی و هزینه کردن است. به نظر من فدراسیون میبایست توجه بیشتری به این تیمها میکرد. شما در نظر بگیرید در حال حاضر اکثر تیمهای ملی ما در رده پایه نتایج خوبی نمیگیرند و این نمیتوان گفت تمام مربیان ضعیف هستند، پس یک جای دیگر کار هم میلنگد. به اعتقاد من هزینه ها و برنامه ریزی هایی که برای این تیمها انجام میشود کافی نیست. ما برنامهریزیهای مدونی هم نداریم و همه این مسائل دست به دست هم می دهد تا شرایط این چنینی برای تیم های ملی ما در رده پایه رخ بدهد.
فکر نمیکنید استفاده از مربی با تجربهتری در عرصه ملی میتوانست به تیم نوجوانان کمک کند تا نتایج بهتری بگیرد؟
ارمغان احمدی مربی خوبی است و در زمینه باشگاهی تجربیات و کارنامه موفقی دارد ولی به اعتقاد من کار کردن در تیم ملی قلق دیگری دارد. کارنامه موفق در باشگاهها برای تجربه یک مربی خوب است ولی یک مربی باید شگرد و قلق کار در تیم ملی را بلد باشد. در باشگاهها فرصت یک سالهای برای مربیان در نظر میگیرند و بازیکنان همیشه در اختیار تیم هستند ولی در تیمهای ملی شرایط به گونه دیگری است. کادرفنی نوجوانان خیلی دیر انتخاب شد و نمی دانم فلسفه و دلیل فدراسیون در تاخیر در انتخاب مربیان این تیم چه بود. به هرحال مربی که برای تیم ملی انتخاب می شود باید فرامنطقه ای باشد تا بتواند بهتر برای تیمش کار کند.
به نظر شما چه مساله دیگری باعث شد تیم ملی ما نتواند در این بازی موفق عمل کند؟
ببینید تیمهای ملی ما در رده پایه ساختار قوی ندارند. به نظر من باید از حالا به فکر سالهای بعد بود، همین تیمهای نوجوانان، جوانانی هستند که در سالهای بعد تیم ملی بزرگسالان ما را تشکیل میدهند. مشکل فوتبال ما این است که در رده پایه نتوانستیم آنطور که باید و شاید موفق عمل کنیم. شما ببینید در حال حاضر تیم بزرگسالان ما در رده بیستم رنکینگ جهانی قرار دارد و این موضوع همه را فریب میدهد ولی شما اگر از الان تیمهای ملی پایهمان نتوانند بازیکن سازی کنند و همینطور ناکامیهای پیاپی را متحمل شوند به نظرتان تا چند سال دیگر میتوان امیدوار بود که تیم ملی بزرگسالان بتواند ستارهها و نسل موفقی را برای سالهای بعد به تیم بزرگسالان معرفی کند؟ معمولا در سراسر دنیا با کیفیتترین و بهترین مربیان خود را برای تیمهای پایه و آکادمی در نظر میگیرند اما بر فوتبال ما برعکس است همه هزینهها برای بزرگسالان انجام میشود و برای تیمهای پایه نه از نظر نرمافزاری و از نظر سخت افزاری امکانات و شرایط لازم مهیا نمیشود و نتیجهاش آن میشود که فوتبال ما چند سال از فوتبال کشورهای دیگر عقب افتاده و در حالی که ما هنوز نتوان در مرحله مقدماتی بودیم و جزو ۱۶ تیم هم نبودیم در یک بازی ساده مقابل هند نتیجه را واگذار میکنیم و به تلخی از این مسابقات حذف می شویم.
