انگیزه مهمان یا توانگری میزبان

به اندازه کافی ما رسانه‌ها با این جمله امیر قلعه نویی شوخی کرده‌ایم اما انصافاً جمله‌ای درست است که گاهی اوقات بهترین تعریف و توصیف از یک مسابقه را ارائه می‌دهد. مثال و مصداق بارزش، همین بازی سپاهان با الدحیل در پلی آف لیگ نخبگان آسیا بود.

این بازی کاملا دو نیمه متفاوت داشت. در شروع سپاهان دقیقه ۳ به گل رسید که بیشتر مدیون اشتباهات مدافعان حریف بود. سپس مدافعان سپاهان اشتباه کردند و میزبان به دو گل رسید. با تیر خلاص حاج صفی و پاس گل او به پیونتک، الدحیل برتری خود در نیمه اول را به دو گل رساند.

اما در نیمه دوم سپاهان نمایش به مراتب بهتری ارائه کرد. یک دلیل آن ورود بازیکنان جوان و با انگیزه همچون آریا شفیع‌دوست به زمین بود که جای ستاره‌های تمام شده و بی‌انگیزه را به خوبی پر کردند. دیدیم که پرسپولیس گاریدو فصل قبل در لیگ نخبگان از همین فرمول استفاده و «سهیل صحرایی» جوان در عربستان در همان بازی اول با لباس پرسپولیس ستاره شد.

اما دلیل دیگر نمایش قابل قبول سپاهان در نیمه دوم، بی‌انگیزگی تیم میزبان و تمایل آنها به حفظ نتیجه و برتری بود. سپاهان عقب بود به طور طبیعی باید برای جبران نتیجه تلاش می‌کرد و هجوم می‌آورد، اما الدحیل بلیط صعود به مرحله بعد را در جیب داشت.

اشتهای میزبان آشکارا در نیمه دوم فروکش کرد. در گرمای مرداد ماه در دوحه، آن هم در شروع یک فصل که هنوز بدن بازیکنان باز نشده و در حالی که در فوتبال فرقی بین برد یک بر صفر با ۱۰ بر صفر نیست، هیچ دلیلی برای به آب و آتش زدن وجود نداشت.

تیم قطری به درستی به حفظ بازی و اداره کردن شرایط پرداخت تا هم بازیکنی مصدوم نشود و هم انرژی بی‌دلیل صرف نکنند. شاید اصلی‌ترین دلیل تفاوت دو نیمه این بی‌نیازی میزبان به گل‌های بیشتر در نیمه دوم بود.

منبع: خبر ورزشی