»کشاله»ای که برای هواداران روا بود و برای خانواده خط قرمز!
ماجرای جنجالی فصل گذشته در بازی چادرملو و تراکتور از یک صحنه بحثبرانگیز فراتر رفته و حالا با یک تناقض آشکار در روایتها روبهروست؛ رفتاری که برای سکوهای ورزشگاه قابلپذیرش معرفی شد، اما نسبتدادن همان رفتار به خانواده یک بازیکن، غیرقابلقبول و توهینآمیز تلقی میشود.
بعد از حرکت بحثبرانگیز چند ماه پیش شجاع خلیلزاده رو به سکوهای یزد، باشگاه تراکتور در بیانیهای تلاش کرد این موضوع را با طرح موضوع «مصدومیت کشاله ران» ماست مالی کند. خود شجاع خلیل زاده هم در یک برنامه تلویزیونی گفت: «کشاله رانم گرفته بود.» اما این توضیح از همان ابتدا نه با تصاویر همخوان بود و نه توانست افکار عمومی را قانع کند. حتی اگر چنین روایت ملایم و بیخطر را بپذیریم، سؤال اصلی جایی دیگر شکل میگیرد؛ در واکنشهای بعدی خودِ شجاع.
خط قرمز از کجا شروع میشود؟
وقتی امیرفرشاد تفکری، رئیس هیئت فوتبال یزد، در برنامه زنده تلویزیونی گفت همان حرکت «تقدیم به خانواده شجاع»؛ خلیلزاده فوراً معترض شد، استوری گذاشت و ناراحتی شدیدش را اعلام کرد. اینجاست که تناقض خود را نشان میدهد.
اگر آن حرکت از ابتدا توهینآمیز نبود، چرا نسبتدادن همان رفتار به خانوادهاش غیرقابلقبول است؟ چرا حرکتی که رو به سکوهای یک شهر انجام میشود «قابل دفاع» است اما همان حرکت، وقتی به خانواده میرسد، ناگهان تبدیل به بیاحترامی میشود؟
احترام گزینشی؟
مسئله اینجا شخص یا مقام نیست. مسئله، انتخاب گزینشی مفهوم احترام است. نمیشود حرکتی را برای هزاران هوادار مجاز دانست اما همان رفتار را برای نزدیکترین افراد یک بازیکن توهینآمیز تلقی کرد. اگر احترام یک خط قرمز است، باید برای همه باشد؛ نه فقط برای خانواده بازیکن.
بازیکنی که سابقه ملی دارد، بهطور طبیعی بار رفتاری سنگینتری بر دوش میکشد. این پرونده نشان داد که یک واکنش، گاهی بیشتر از یک حرکت، حقیقت ماجرا را آشکار میکند. آنچه رخ داده، از یک صحنه جنجالی عبور کرده و تبدیل شده به پرسشی اخلاقی: آیا میشود درباره توهین، همزمان هم انکار کرد و هم رنجید؟
این بار هم عدم بازدارندگی احکام، دردسر آفرید
جالب تر اینکه در ادامه بی توجهی های فدراسیون فوتبال و عدم وجود قوانین و احکام بازدارنده، شجاع خلیل زاده پس از ارتکاب این حرکت زشت و غیراخلاقی، با محرومیتی مواجه نشد و کمیته انضباطی با استنباط عجیب و غریب از اینکه او شاکی خصوصی ندارد، فقط شجاع را ملزم به عذرخواهی از هواداران یزدی کرد. جالب آنکه شجاع خلیلزاده در زمان مقرر هم عذرخواهی نکرد و این موضوع را به بعد از بازی تیمش با فولاد در دیداری معوقه موکول کرد. شجاع نه به خاطر کشاله بلکه به خاطر به کار بردن کلمه نامناسب نسبت به مسئول برگزارکننده مسابقه، یک جلسه محروم شد.
عدم صدور احکام بازدارنده برای بازیکنان خاطی و پرخاشگری مثل شجاع خلیل زاده، سبب خواهد شد تا این موضوع و این دشمنی، ماه ها به طول بینجامد و حالا پس از مدتها، باز روی آنتن زنده سر باز کند.
