حاشیه‌ای به قیمت آبرو؛ پرسپولیس از عذرخواهی فرار کرد!
در حالی‌که پیروزی پرگل پرسپولیس برابر استقلال خوزستان می‌توانست نقطه آغاز فصل تازه‌ای برای سرخ‌پوشان و هواداران باشد، اشتباه رسانه‌ای باشگاه، این روز شیرین را به بحرانی اخلاقی بدل کرد. باشگاه پرسپولیس اما به‌جای پذیرش مسئولیت و عذرخواهی شفاف، در موضعی تدافعی ایستاد و عملاً بحران را عمیق‌تر ساخت.
پیروزی ۳ بر صفر پرسپولیس مقابل استقلال خوزستان، نخستین نمایش امیدوارکننده تیم با هدایت اوسمار ویرا بود؛ روزی که می‌توانست بازگشت آرامش و اعتماد را برای هواداران سرخ رقم بزند. اما ساعتی بعد از پایان بازی، ویدیویی از تشویق ایسلندی بازیکنان و هواداران پرسپولیس در صفحه رسمی باشگاه منتشر شد که محتوای آن با توهین آشکار به رقیب دیرینه همراه بود. همین چند ثانیه، کافی بود تا فضای مجازی به میدان جدال هواداری تازه‌ای بدل شود.
باشگاه استقلال در واکنش به این اتفاق، با صدور بیانیه‌ای تند، اقدام پرسپولیس را «رفتاری وقیحانه و توهین به شعور میلیون‌ها هوادار» توصیف کرد و خواستار رعایت منش اخلاقی در فوتبال شد. در مقابل، باشگاه پرسپولیس در بیانیه‌ای نه‌چندان قانع‌کننده، ماجرا را به «سوءتفاهم ناشی از چندصدایی هواداران» تقلیل داد و بدون اشاره مستقیم به خطای رسانه‌ای خود، صرفاً اعلام کرد ویدیو از صفحه رسمی حذف شده است.
سکوتی که به‌جای مسئولیت نشست
در بسیاری از کشورهای صاحب فوتبال، اشتباه رسانه‌ای حتی در حد چند ثانیه می‌تواند با عذرخواهی رسمی، توضیح شفاف و حتی برکناری سریع مسئول مربوطه همراه شود. اما در پرسپولیس، نه‌تنها عذرخواهی شفافی مطرح نشد، بلکه بیانیه رسمی باشگاه بیشتر شبیه به تلاش برای توجیه و فرار از پذیرش خطا بود.
مدیرعامل جدید پرسپولیس، پیمان حدادی، در واکنشی غیررسمی و با یک استوری، ضمن تأکید بر احترام به رقبا، تنها با هشتگ «اخراج» به ماجرا واکنش نشان داد؛ حرکتی که به‌جای جمع‌کردن بحران، آن را مبهم‌تر کرد و شایعات درباره تغییرات در تیم رسانه‌ای و کانون هواداران را دامن زد.
بحران فرهنگی یا ضعف مدیریت؟
در نگاه کلان‌تر، این اتفاق تنها حاصل هیجان زودگذر چند هوادار نیست؛ بلکه بازتابی از فضای مسموم فوتبال ایران است که در آن «توهین به رقیب» به بخشی از هیجان مسابقه بدل شده. با این حال، مسئولیت رسانه‌ای باشگاه پرسپولیس در انتشار رسمی چنین محتوایی، خطایی حرفه‌ای و غیرقابل توجیه است.
در حالی‌که می‌شد با یک عذرخواهی ساده و رسمی، ماجرا را در همان ساعات نخست مدیریت کرد، سکوت و بیانیه مبهم باشگاه، به نوعی بی‌تفاوتی در برابر شأن اخلاقی فوتبال تعبیر شد.
پایان خوش از دست‌رفته
برد پرگل مقابل استقلال خوزستان می‌توانست بهترین آغاز برای دوران جدید اوسمار ویرا باشد؛ اما آنچه از این روز در ذهن افکار عمومی باقی ماند، نه نمایش درخشان تیم، که ویدیوی چندثانیه‌ای بود که احترام به رقیب را زیر سؤال برد.
پرسپولیس در زمین بازی برنده شد، اما در زمین اخلاق، باخت سنگینی را تجربه کرد؛ باختی که تا زمانی که فرهنگ مسئولیت‌پذیری در مدیریت ورزشی ما نهادینه نشود، تکرار آن دور از انتظار نخواهد بود.
