سیاه و سفید وحید در حضور 112 روزه؛ هاشمیان چه‌ها کرد؟
وحید هاشمیان خداحافظی زودهنگامی با پرسپولیس داشت و در این حضور کوتاه، اتفاقات جالبی را رقم زد.
وحید هاشمیان پس از هشت هفته از هدایت پرسپولیس کنار رفت تا نخستین تجربه سرمربیگری‌اش در سطح اول فوتبال ایران، تنها ۱۱۲ روز به طول بینجامد. سرمربی جوان سرخ‌پوشان در آخرین دیدارش برابر ذوب‌آهن روی نیمکت نشست و کارنامه‌ای با دو پیروزی، پنج تساوی و یک شکست از خود به‌جا گذاشت.
تغییر مداوم و بی‌ثباتی در ترکیب
در طول این هشت هفته، پرسپولیس هرگز به ترکیب ثابتی نرسید. تغییر پیاپی بازیکنان در پست‌های مختلف و جابه‌جایی‌های مکرر در سیستم بازی، نشانه‌هایی از سردرگمی تاکتیکی در تیم هاشمیان بود. مصدومیت چند مهره کلیدی نیز این روند را تشدید کرد اما حتی در هفته‌های پایانی هم سرمربی پرسپولیس در انتخاب ترکیب اصلی به اجماع نرسید. تغییر ناگهانی سیستم به سه مدافع در دیدار با ذوب‌آهن، مؤید همین بی‌ثباتی بود.
کمبود جسارت در زمین
پرسپولیس تحت هدایت هاشمیان تنها در یک‌چهارم مسابقاتش به پیروزی رسید و در سایر دیدارها از کسب برد بازماند. تیم او در بیشتر مسابقات با احتیاط بیش از اندازه بازی می‌کرد و زمانی به حمله می‌پرداخت که فرصت‌ها از دست رفته بود. نبود ریسک‌پذیری در جریان بازی باعث شد سرخ‌پوشان در مصاف با حریفانی چون فولاد، ملوان و چادرملو از خلق موقعیت‌های مؤثر ناتوان باشند و بازی‌های زیادی را با تساوی به پایان برسانند.
فاصله با هواداران و فضای تیم
یکی از ضعف‌های اصلی هاشمیان در پرسپولیس، ناتوانی در ایجاد ارتباط مؤثر با بازیکنان و هواداران بود. سرمربی سرخ‌پوشان نتوانست حمایت سکوها را جلب کند و در کنفرانس‌های خبری نیز ارتباط مناسبی با رسانه‌ها برقرار نشد. خلق‌وخوی آرام و کم‌حرفی او که تا حدی متأثر از سال‌ها زندگی در آلمان است، باعث شد نتواند فضای عاطفی و حمایتی لازم را در اطراف تیم ایجاد کند.
سکوت در برابر تصمیمات مدیریتی
هاشمیان در حالی هدایت پرسپولیس را برعهده گرفت که بخش عمده نقل‌وانتقالات تیم پیش از حضور او انجام شده بود. خریدهای متعدد و ناهماهنگ باشگاه باعث برهم خوردن توازن تیم شد، اما سرمربی جوان در قبال این روند سکوت اختیار کرد. عدم واکنش او به تصمیمات مدیریتی، موجب شد بخشی از انتقادها متوجه خودش نیز شود. زمانی که بالاخره لب به گلایه گشود، دیگر شرایط برای تغییر نگاه عمومی دیر شده بود.
درخشش علیپور زیر نظر هاشمیان
در میان نکات مثبت دوران کوتاه هاشمیان، بازگشت درخشان علی علیپور به فرم مطلوب قابل توجه بود. مهاجم ۲۹ ساله پرسپولیس در این مقطع توانست پنج گل از هفت گل تیمش را به ثمر برساند و زیر نظر سرمربی‌ای که خود سابقه درخشان در خط حمله داشت، بار دیگر اعتمادبه‌نفس خود را بازیابد.
رفتاری آرام در میانه فشارها
شخصیت متین و خویشتندار هاشمیان در کنار زمین یکی از وجوه متمایز دوران حضور او در پرسپولیس بود. او برخلاف بسیاری از مربیان هم‌دوره‌اش، از رفتارهای هیجانی، اعتراض‌های جنجالی و فرافکنی پرهیز کرد و در سخت‌ترین شرایط نیز آرامش خود را حفظ نمود. هرچند چنین رفتاری در فضای پرتنش فوتبال ایران کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، اما نشانه‌ای از بلوغ حرفه‌ای او بود.
پایانی زودهنگام بر یک تجربه ناتمام
هشت هفته حضور روی نیمکت پرسپولیس، فرصت کافی برای قضاوت عملکرد فنی وحید هاشمیان نبود. با این حال، فشار انتظارات، ناهماهنگی ساختاری باشگاه و کم‌تجربگی در سطح مدیریت تیمی بزرگ، عواملی بودند که مانع ادامه مسیر او شدند. شاید اگر این تجربه در فضایی آرام‌تر رقم می‌خورد، ماجرا شکل دیگری پیدا می‌کرد؛ اما در باشگاهی با استانداردهای بالای پرسپولیس، فرصت‌ها معمولاً کوتاه‌تر از آن‌اند که مجال آزمون‌و‌خطا بدهند.
