بلاتکلیفی و سردرگمی مدیران استقلال
در شرایطی که سخنگوی باشگاه استقلال به‌طور رسمی اعلام کرده اولویت باشگاه در این روزها انتخاب «مدیر ورزشی» است و سپس به سراغ تعیین سرمربی خواهند رفت، رفتارهای متناقض مدیریت باشگاه بار دیگر باعث سردرگمی هواداران شده است.
سؤال مهمی که حالا در ذهن همه نقش بسته این است: اگر هنوز ساختار فنی تیم تکمیل نشده و حتی سرمربی مشخص نیست، پس این همه مذاکره با گزینه‌های مربیگری و بازیکنان جدید برای چیست؟
طی هفته‌های گذشته، رسانه‌ها از مذاکره استقلال با چندین گزینه مربیگری – داخلی و خارجی – خبر داده‌اند و در همین حال، نام چند بازیکن نیز به عنوان خریدهای احتمالی باشگاه مطرح شده است. حتی برخی از این بازیکنان، در آستانه امضای قرارداد با استقلال هستند. اما پرسش اساسی اینجاست: مگر می‌شود بدون انتخاب سرمربی و تعیین سیاست‌های فنی تیم، با بازیکن قرارداد بست؟ این روند اگرچه شاید به ظاهر هیجان‌انگیز باشد، اما در عمل نشان‌دهنده فقدان برنامه‌ریزی دقیق و اصولی است.
انتخاب مدیر ورزشی باید به معنای تدوین ساختار فنی، تعیین فلسفه بازی و هماهنگی بین مدیریت و کادر فنی باشد. اما استقلال در حالی از این مرحله عبور نکرده، که در عمل وارد فاز مذاکرات فنی شده است. این دقیقاً همان رویه‌ای است که در سال‌های گذشته نیز به ناکامی‌های پی‌در‌پی منجر شد: جذب بازیکن بر اساس سلیقه‌های گذرا، نه براساس نیاز واقعی تیم و نظر سرمربی.
به نظر می‌رسد بار دیگر استقلال در مسیر آزمون و خطا قرار گرفته؛ مسیری که هواداران را خسته کرده و هر فصل با وعده‌هایی شروع می‌شود که به‌ندرت تحقق می‌یابند. اگر مدیریت باشگاه واقعاً قصد اصلاح ساختار و پایان دادن به بی‌ثباتی را دارد، ابتدا باید تکلیف جایگاه مدیر ورزشی و سپس سرمربی را روشن کند، نه اینکه همه چیز را به صورت معکوس پیش ببرد.
