EN
به روز شده در
کد خبر: ۵۸۶۹۲

روایت قصه زنانی که زیر سایه جنگ آواره شدند

فیلم سینمایی «دره تبعید» به کارگردانی آنا فاهر محصولی از لبنان و کانادا جمعه ۷ آذرماه در مجموعه سینمایی هنرشهر آفتاب نقد و بررسی شد.

روایت قصه زنانی که زیر سایه جنگ آواره شدند

در ابتدای نشست فیلم سینمایی «دره تبعید» و در غیاب کارگردان، لارا ابوسعیفان تهیه‌کننده این اثر گفت: آنا فاهر نامه‌ای نوشته که من آن را در اینجا می‌خوانم.

متن نامه به این شرح است:

به عنوان دختر مهاجر ایرانی که در کانادا بزرگ شدم سال‌هاست شیفتگی نسبت به سینما و شعر ایران در وجودم ریشه دارد هرچند «دره تبعید» به زبان عربی ساخته شده است، اما حین ساخت فیلم می‌خواستم ادای دینی به زادگاهم داشته باشم از این رو در معماری و لوکیشن فیلم به این موضوع توجه کردم. برای مثال چادر حیفا در فیلم بازتابی از همان هنر معماری ایرانی است در تصویربرداری هم از آثار کیارستمی و فرهادی الهام گرفتم همچنین به آثار رخشان بنی‌اعتماد و بیضایی توجه داشتم. بسیار خوشحال و مفتخرم که فیلم در برابر تماشاگران ایرانی نمایش داده می‌شود و کاش می‌توانستم در آنجا باشم مایلم از تهیه‌کننده و برگزارکنندگان جشنواره برای فراهم کردن این فرصت تشکر کنم.

لارا ابوسعیفان هم بیان کرد: با توجه به اینکه من ده سال را در لبنان زندگی کردم و همسر لبنانی دارم بعد از انقلاب سوریه و وقوع جنگ در آنجا، دیدم که خیلی از خانواده‌های سوری به لبنان مهاجرت کردند چون لبنان کمی امن‌تر بود، از سوی دیگر در طول دو مستند که درباره مادران سوری ساختم متوجه شدم که آدم‌ها به دلیل جنگ آواره شده بودند و نهادهایی بودند که به آنها کمک می‌کردند و طرفدار خانم‌ها بودند این باعث دغدغه من شد و خواستم آوارگی خانواده‌ها را نشان بدهم از این رو بعد از اخذ مدرک ارشد از کانادا، به لبنان برگشتم و این فیلم را ساختم به امید اینکه این موضوعات دیده شود.

او گفت: مطمئن هستم که آنا در تمام سال‌هایی که در لبنان بود سوژه این دو خواهر را از داستان واقعی پیدا کرد البته برای آن تحقیق هم کرد، بیشتر تمرکز فیلم روی این است که آوارگی خانم‌ها را نشان بدهد به همین دلیل سوژه اصلی فیلم ما خانم‌ها هستند. این را هم باید بگویم شخصیتی در فیلم است که اجازه می‌دهد این دو خانم در چادرش پناه بگیرند که کاملا واقعی است او خودش دو مهاجرت داشت و همچنان در چادرش خانم‌ها را می‌پذیرفت و کمک می کرد.

لارا ابوسعیفان بیان کرد: برای اینکه فیلم بتواند در لبنان فیلمبرداری شود کمی لوکیشن را عوض کردیم و روایت را به سمت لبنان بردیم.

این تهیه‌کننده اظهار کرد: در سال ۲۰۲۱ که فیلم  فیلمبرداری شد، لبنان به آن صورت منطقه جنگی نبود هرچند جنگ در لبنان وجود دارد اما مردم لبنان خودشان را جنگ زده نمی‌دانند چون این موضوع بخشی از برنامه روتین زندگی آنها شده است. زمانی که فیلم در آنجا فیلمبرداری شد زیر بمباران نبودیم هرچند که برای همه عوامل خطر وجود داشت. ضمن اینکه کارگردانی و تهیه‌کنندگی این فیلم در آن شرایط حرکت پیشرویی نبود. چون اکثر عوامل فیلم ما خانم‌ها بودند. ضمن اینکه زنانی در لبنان و سوریه هستند که در این موضوعات کار می‌کنند. بنابراین خطرناک و عجیب نیست.

او توضیح داد: دوست دارم فرصتی پیش بیاید که در ایران تهیه‌کنندگی و کارگردانی کنم و یکی از دلایلی که به فجر آمدیم همین است که بتوانیم ارتباطاتی با عوامل و کارگردانان ایرانی پیدا کنم.

لارا ابوسعیفان مطرح کرد: ما توانستیم با نهادهای مختلف سرمایه جمع کنیم و خودم سرمایه‌گذاری نکردم اما امیدوارم به زودی این اتفاق بیفتد من تهیه‌کننده اجرایی فیلم هستم.

این تهیه‌کننده اظهار کرد: من و کارگردان نقش‌های جدا نداشتیم، در طول پروژه با هم کار کردیم، با هم نوشتیم و آدم‌ها را انتخاب کردیم البته که جمع کردن بودجه سخت بود، اما با هم توانستیم انجامش دهیم. فکر می‌کنم ایده کاملا اجرا شده و از نتیجه رضایت دارم.

لارا ابوسعیفان درباره اینکه چرا در این فیلم زنان قربانی و منفعل هستند، بیان کرد: در این فیلم خالد به عنوان یک لبنانی و یک مرد کمک می‌کند، اما در آن چادرها خانه‌ها به هم کمک می‌کنند این به معنای آن نیست که خانم‌ها قدرت ندارند آن حالت حمایت‌گرانه که خانم‌ها دارند، نباید فراموش شود.

او در پایان مطرح کرد: ما در روز اول با همسرم شهر را گشتیم، با مردم برخورد داشتیم و امروز هم به حافظیه رفتیم و از فضای شیراز و مهمان‌نوازی جشنواره راضی هستیم.

ارسال نظر

آخرین اخبار