عکسی از خانه ابدی فتحعلی اویسی
فتحعلی اویسی دوست نداشت در میانه یک پروژه سینمایی یا تلویزیونی از دنیا برود. او سال‌ها پیش گفته بود دوست دارد در پایان یک پروژه بمیرد که به آن کار لطمه‌ای نخورد. اویسی هم از جمله کسانی بود که دلش نمی‌خواست در رختخواب بیفتد و دوست داشت ارتباطش با جهان هستی یکباره قطع بشود.
فتحعلی اویسی زادهٔ 21 دی 1324 و فارغ‌التحصیل کارگردانی و بازیگری سینما از دانشگاه ایالتی تگزاس در سال 1353 بود و در خوانندگی هم دستی داشت. آغازِ فعالیت سینمایی‌اش، بازی در فیلم «قدغن» از علیرضا داوودنژاد در سال 1357 بود.
او در فیلم‌های «ناخدا خورشید» (ناصر تقوایی، 1365)، «سرب» (مسعود کیمیایی، 1367)، «هی جو» (منوچهر عسگری نسب، 1367)، «بانو» (داریوش مهرجویی، 1370)، «جهان پهلوان تختی» (علی حاتمی و بهروز افخمی، 1376) و «مومیایی 3 »(محمدرضا هنرمند، 1378) بازی کرد و ساخت فیلم «مریم و میتیل» هم از جمله فعالیت‌های او در عرصه کارگردانی سینماست.
